კლასის Party

17 ივლისი ...
20.00 (წესით)
შეხვედრის ადგილი : რესტორანი "კოლხეთი" (მაგრამ ადგილები არ აღმოჩნდა)

თავიდან დავიწყებ :
იდეა გაჩნდა odnoklassniki არის ასეთი საიტი და იქ :) მე და გულომ ( ანუ გიორგი გულისაშვილმა) ერთმანეთი რომ ვიპოვეთ ეგრევე ვიქეიფოთო ვთქვით და დავიწყეთ ზრუნვა ამაზე. მერე ვიპოვე რამუშკა, სოფო, კობა( ანუ თამუნა კობაური) და კიდევ ბევრი ჩემი ძველი კლასელი.

მოკლედ ასეა თუ ისე, გუშინ შევხვდით ერთმანეთს 6 წლის მერე :)

2002 წელს 18 ივნისს რომ ვნახე ბოლოს, იმის მერე ბევრი არ მყავდა ნანახი . . .
ისე გამიხარდა,ისე, რომ ვერც კი გამოვხატავ. ადამიანები, რომლებთანაც ერთად 8 წელი გავატარე, ზოგთან ერთ მერხზე ვიჯექი, ზოგი ჩემს წინ იჯდა, ზოგი თმებს მაწიწკნიდა.

ყველას shifting of time დაემართა გუშინ, ვიხსენებდით ჩვენს მასწავლებლებს, განსაკუთრებით გედენიძეს, ქართულის მასწავლებელს, რომელიც 1–იანებს უწერდა ხოლმე ვინც არაფერი იცოდა და რამდენი ჩატოვა მასე :))) იზო კეტებით– ყველას ესე გვახსოვს.

ამდენი ხანია არ მყავდა ნანახი ეს ხალხი ... მაგრამ მაინც სხვანაირი დამოკიდებულება მაქვს მათთან, ბავშვობა ერთად გავატარეთ, შეიძლება ითქვას, ნახევარი დღე 6 გაკვეთილი სკოლაში ვიჯექით და ამდენი წელი გავიდა და მაინც ის ბავშვები არიან გულში და სულში ღრმად, ბევრი შეიცვალა,მაგრამ დამოკიდებულებები არ შეცვლილა ერთმანეთთან, გარეგნულადაც გაზრდილები არიან, ზოგი გასუქებული,ზოგი გამხდარი, სოფო ისევ 10 კილოს მომატებაზე ოცნებობს და ასე.

ვაა, როგორ ხარ?
რას შვები ე შენ?
ვეღარც გიცნობდი ...
რას შვები სად მუშაობ ?
მორჩით სწავლას?
აუ ამას დაუფასდა რა...
ის სადააა რას შვება, ეს სადააა, ნახულობთ ვაბშე ხალხი ერთმანეთს ?

აღმოჩნდა, რომ უმეტესობა ქუჩაში ვნახულობთ ერთმანეთს, დოლიძეზე . . .


გასახსენებელს რა დალევს, 61–ე სკოლის წინ რომ მიშას ბუტკა იყო ისიც კი გავიხსენეთ, გვეგონა, რომ მანდ ყველაფერი იყიდებოდა : ))) მაინც რა სხვანაირი ბავშვები ვიყავით ეხლაღა ვუკვირდები და ვამუღამებ...

სექტემბერში უფრო დიდ ქეიფს ვაპირებთ, 36 ბავშვი ვიყავით კლასში და როგორც ბანკეტზე ვიყავით, იმავე შემადგენლობით კარგი იქნებოდა შევკრებილიყავით : )

ძალიან მიყვარს ყველა, მთელი კლასი, გულით და სულით !

cos they are part of my childhood ...

ყველა მაგრად გიცნობს, თავიდან ფეხებამდე.
აი მაგალითად რამუშკა, უსაყვარლესი ბიჭი, რომელიც ბაგაჟნიკში გადავსვი გუშინ : ))))
და გულო რომ მოუჯდა გვერდით და ვედროზე უკრავდნენ : ))))


მაინც რა მალე გავიდა ეს 6 წელი : (

მოვედი და გათიშულმა დავიძინე, with smile on my face : )