:(

რატომ არის ეს ცხოვრება ასეთი სასტიკი ?
რატომ ხდება რომ ახალგაზრდა ადამიანები ასე უდროოდ მიდიან ამ ქვეყნიდან ? ...

საშინელ ხასიათზე და მდგომარეობაში ვარ ...

სხვანაირად ვერც ვიქნები, როდესაც 2 საათის წინ კლასელის პანაშვიდიდან მოვედი .... ჯერ კიდევ არ მჯერა თამუნას ამბავი, საშინელებააა ....

მთელი კლასი შევიკრიბეთ ამ უბედურებაზე...

მართლა ძალიან რთულია, როდესაც კლასელის გარდაცვალების ამბავს იგებ. კლასელის, რომელიც ნახევარი დღე შენთან ერთად იყო ამდენი წლის მანძილზე... ამდენი რამე ერთად გამოვლილი, ამდენი ექსკურსია და დაბადების დღე... რომელი ერთი გავიხსენო. ვიჯექით დღეს კლასელები და თამუნას ფოტოებს ვათვალიერებდით თვალზე ცრემლებით და სკოლის პერიოდს ვიხსენებდით... და ყველამ ერთად ვთქვით, ნეტა ისევ სკოლის დრო იყოსო. მართლა ვინატრებდი იმ დროში ყოფნას, ბედნიერები რომ ვიყავით, ყველა ერთად,მხიარულად, ლაღად...

ძალიან დიდი ტკივილია მართლა :(
მთელი სკოლის პერიოდი თავში რომ გაქვს... დღეს სკოლაშიც შევიარეთ, მერე მასწავლებლებიც ვნახეთ, თითქოს 1 დღე იყო სკოლაში დაბრუნების.

ამდენი წვალება გადაიტანა და მაინც არაფერმა უშველა :(
ჯანმრთელობაზე ძვირფასი არაფერი არააა.

ღმერთმა ყველა კარგად ამყოფოს ...