დღეს განსაკუთრებული დღე არაა, უბრალოდ მომინდა რაღაცის დაწერა... ხანდახან მინდება ხოლმე ესე რაღაც სისულელეეების ბეჭვდა და... თან ძალიან სევდიან სიმღერას ვუსმენ, ჩავრთე და ვეღარ ვრთავ... თან ამა სოფლის ამაოებაზე დავფიქრდი, წარსულიდან გავიხსენე რაღაცეეები და გამეღიმა, როგორც ყოველთვის :)
გემრიელი მარწყვი, გადაშლილი ბლოკნოტი, შიგნით ძალიან ბევრი ინფო, მათ შორის ჩარლზ ბუკოვსკის ფრაზები, სად აღარ მოქექილი... ჩემი ბოლო ხანების ფავორიტი, შემჯდარი ვარ სერიოზულად, თითქოს ჩემიანია, ასე მგონია, რა სიდებილეა, მაგრამ არის რაღაც ამ ფრაზებში ჩემეული :) and i like it :)
ცხოვრება ძალიან, ძალიან სწრაფად გადის, ხელში ბოლოს რამე თუ შემრჩება?!
ჩემი მომავალი მაინტერესებს, მაგრამ რომ ვიცოდე მერე საინტერესო აღარ იქნება... ეჰ, რა ვიცი, რა ვიცი, ადრე ესე მალე არ გადიოდა დრო... და ამაზე რომ ვფიქრობ მაგრად ვიგრუზები მერე.
ხვალ ისევ ახალი დღე.
სწრაფად განვლილი წუთები, საათები, დღეები... ადრე რაც შორს მიმაჩნდა, უკვე მოახლოვდა, damn it...და როგორც ბუკოვსკი იტყოდა : life is as kind as you let it be :)
და ასევე არ შემიძლია ეს გენიალური რამ არ დავწერო ისევ და ისევ ბუკოვსკის შემოქმედებიდან:
"There are worse things than being alone but it often takes decades to realize this and most often when you do it's too late and there's nothing worse than too late".
2 comments:
“You begin saving the world by saving one person at a time; all else is grandiose romanticism or politics.”
აი ეს ციტატაა ამ ბოლო ხანებში ჩემთვის უსაყვარლესი...
იცნობ შენ :)
კიიი :)
Post a Comment