Pierre Hermé is a French pastry chef most famous for his macarons, often with unusual flavor combinations. French Vogue magazine dubbed him "The Picasso of Pastry.
He has written two English-language dessert cookbooks, together with food writer Dorie Greenspan: Desserts by Pierre Hermé and Chocolate Desserts by Pierre Hermé.
You can also visit the web site http://www.pierreherme.com/
And here comes the video!!!
Watch and enjoy :)
Wednesday, 31 August 2011
Ladurée
ვაგრძელებ საფრანგეთის თემას.
ამ ქვეყანაში ჩახვიდე და ეს ბედნიერება არ შეიგრძნო- წარმოუდგენელია! :)
I am continuing the theme of France.
It is really unimaginable to visit this country and not enter Ladurée! :)
ამ ქვეყანაში ჩახვიდე და ეს ბედნიერება არ შეიგრძნო- წარმოუდგენელია! :)
I am continuing the theme of France.
It is really unimaginable to visit this country and not enter Ladurée! :)
Saturday, 20 August 2011
პარიზი და დღე პირველი
დილის 11-ის წუთები იყო Gare de Lyon-ში რომ ჩამოვედით.
Gare de Lyon არის პარიზის მეტროს ერთ-ერთი სადგური, სადაც არის არა მხოლოდ მეტროს შიდა ხაზები არამედ შედის TGV, idTGV მრავალი სხვა მატარებელი საფრანგეთის სხვა ქალაქებიდან.
ჩვენ ვიმგზავრეთ idTGV-თი და მონპელიედან 3 საათსა და 19 წუთში უკვე პარიზში ვიყავით, ანუ საკმაოდ სწრაფია.
Gare de Lyon დიდი სადგურია და მე ძალიან არ მიყვარს. არის ზუზუნი, ბზუილი, მილიონი ტურისტი, ზოგი ჩემოდნით გადაგივლის თავზე და ზოგი კიდევ ჩემოდნის გარეშეც.
ჩემი აზრით, პარიზის მეტრო ძალიან მოსახერხებელია და სწრაფია. სავსებით შეესაბამება ცხოვრების იმ რიტმს, რაც აქ არის. როდესაც ყველას სადღაც ეჩქარება და გარბის მეტრო მშვენიერი გამოსავალია. რა თქმა უნდა, თუ გეჩქარება შეგიძლია ტაქსშიც ჩაჯდე მაგრამ ეს სიამოვნება 1.80 ევრო ნამდვილად არ ღირს :)
სასტუმროში 40 წუთში მოვედით. ძალიან სასაცილო სანახავი ვიყავი ჩემოდნით და 3 ჩანთით, ერთი სული მქონდა მოვსულიყავი 15 Rue Peletier-ზე მდებარე Hôtel Peletier Haussmann Opéra-ში, დამედო ეს ყველაფერი, გავსულიყავი გარეთ და მეჭამა.
სასტუმრო ძალიან კარგ ადგილას არის და საკმაოდ ნორმალურია.
მას შემდეგ რაც ეს ოცნება ავისრულე და ყველაფერი ოთახში დავალაგე, სასწრაფოდ გამოვიცვალეთ და გავვარდით საჭმელად ჩემს საყვარელ ადგილას და ამ საყვარელ ადგილს ჰქვია Brioche Dorée (http://www.briochedoree.fr/). ვგიჟდები!!! პარიზში სხვანაირად გემრიელი კროასანია, რაღაცნაირი ჰაეროვანი, მსუბუქი... პლიუს ამას უგემრიელესი ყავა და ეს საკმარისია იმისთვის, რომ მიხვდე სადაც ხარ.
Avenue de l'Opéra-დან დაბლა რომ ჩაუყვე, გადაკვეთავ რივოლის ქუჩას და პირდაპირ ლუვრთან აღმოჩნდები. გადავწყვიტე ნანასთვის ლუვრი მეჩვენებინა და ამიტომ ჩავდექით რიგში, რომელიც მიუხედავად თავისი სიგრძისა მალე გავიდა და ჩვენც ამაყად შევედით ამ გენიალურ მუზეუმში. ბევრი დრო რომ არ დაგვეკარგა, ნანას სწრაფად ვანახე ლუვრის ღირსშესანიშნაობები მათ შორის ვენერა მილოსელის ქანდაკება, რომელიც ნამდვილად იდეალური ქალის ფიგურაა; ნიკეს ქანადაკება რომელზეც მე სულ მაჟრიალებს იმდენად გენიალურია; მონა ლიზა- შედევრი, რომლისაც ძალიან მეშინია მაგრამ იმდენად მაგარი ნახატია, რომ ყველა ასე მიშტერებული უყურებს და ცდილობს ამოხსნას თუ რაზე მიგვანიშნებს ესოდენ იდუმალებით მოცული ღიმილი. მონა ლიზას გარშემოც ბევრი დისკუსიააა, ბევრს მოსწონს, ბევრს არა, თუმცა ნახატი აღიარებულია მსოფლიოს ერთ-ერთ შედევრად და ფაქტია, რომ არაჩვეულებრივია. ორიგინალი საერთოდ სხვანაირია, საერთოდ ნახატი ორიგინალში რა თქმა უნდა სხვანაირია მაგრამ მონა ლიზას თავისებული ხიბლი აქვს. ასევე ნაპოლეონის აპარტამენტები, რაც საერთოდ სასწაულია! კიდევ ბევრი რამ, უბრალოდ ყველაფერს ვერ ჩამოვთვლი, წერაც კი მეზარება ისეთი დაღლილი ვარ...
ლუვრიდან პირდაპირ შორს ჩანს ტრიუმფალური არკა, ვისაც სიარული არ ეზარება ფეხით თავისუფლად მივა (ცოტა დაიღლება:)), გზად არის Arc de Triomphe du Carrousel (პატარა ტრიუმფალური არკა, რომელიც ოდნავ სახეშეცვლილი სახით დგას ასევე მონპელიეში), ტუილერის ბაღები (Jardin des Tuileries), კონკორდი (Place de la Concorde) და შანზელიზე(Avenue des Champs-Élysées).
ზაფხული პარიზში ძალიან სხვანაირია და ლამაზია.
შანზელიზეზე სიარული ნამდვილი ბედნიერებაა მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან ბევრი ადამიანია და რომ გაჩერდე ალბათ გადაგივლიან. ამ ცნობილ ავენუზე მდებარეობს ბევრი ცნობილი ბრენდის მაღაზია და ათასი სხვა რამ, რომელი ერთი ჩამოვთვალო...
ბევრი ბოდიალის, სეირნობის, სირბილის, მაღაზიებში შესვლა-გამოსვლის, ყვირილის, წივილის და გაგიჟების შემდეგ, ჩავედით მეტროში და გავეშურეთ სასტუმროსკენ.
ჩემი პარიზი როგორი ლამაზია!
ხვალ ეიფელისკენ ჰერი-ჰერი.
პარიზი
31 ივლისი, 2011
Gare de Lyon არის პარიზის მეტროს ერთ-ერთი სადგური, სადაც არის არა მხოლოდ მეტროს შიდა ხაზები არამედ შედის TGV, idTGV მრავალი სხვა მატარებელი საფრანგეთის სხვა ქალაქებიდან.
ჩვენ ვიმგზავრეთ idTGV-თი და მონპელიედან 3 საათსა და 19 წუთში უკვე პარიზში ვიყავით, ანუ საკმაოდ სწრაფია.
Gare de Lyon დიდი სადგურია და მე ძალიან არ მიყვარს. არის ზუზუნი, ბზუილი, მილიონი ტურისტი, ზოგი ჩემოდნით გადაგივლის თავზე და ზოგი კიდევ ჩემოდნის გარეშეც.
ჩემი აზრით, პარიზის მეტრო ძალიან მოსახერხებელია და სწრაფია. სავსებით შეესაბამება ცხოვრების იმ რიტმს, რაც აქ არის. როდესაც ყველას სადღაც ეჩქარება და გარბის მეტრო მშვენიერი გამოსავალია. რა თქმა უნდა, თუ გეჩქარება შეგიძლია ტაქსშიც ჩაჯდე მაგრამ ეს სიამოვნება 1.80 ევრო ნამდვილად არ ღირს :)
სასტუმროში 40 წუთში მოვედით. ძალიან სასაცილო სანახავი ვიყავი ჩემოდნით და 3 ჩანთით, ერთი სული მქონდა მოვსულიყავი 15 Rue Peletier-ზე მდებარე Hôtel Peletier Haussmann Opéra-ში, დამედო ეს ყველაფერი, გავსულიყავი გარეთ და მეჭამა.
სასტუმრო ძალიან კარგ ადგილას არის და საკმაოდ ნორმალურია.
მას შემდეგ რაც ეს ოცნება ავისრულე და ყველაფერი ოთახში დავალაგე, სასწრაფოდ გამოვიცვალეთ და გავვარდით საჭმელად ჩემს საყვარელ ადგილას და ამ საყვარელ ადგილს ჰქვია Brioche Dorée (http://www.briochedoree.fr/). ვგიჟდები!!! პარიზში სხვანაირად გემრიელი კროასანია, რაღაცნაირი ჰაეროვანი, მსუბუქი... პლიუს ამას უგემრიელესი ყავა და ეს საკმარისია იმისთვის, რომ მიხვდე სადაც ხარ.
Avenue de l'Opéra-დან დაბლა რომ ჩაუყვე, გადაკვეთავ რივოლის ქუჩას და პირდაპირ ლუვრთან აღმოჩნდები. გადავწყვიტე ნანასთვის ლუვრი მეჩვენებინა და ამიტომ ჩავდექით რიგში, რომელიც მიუხედავად თავისი სიგრძისა მალე გავიდა და ჩვენც ამაყად შევედით ამ გენიალურ მუზეუმში. ბევრი დრო რომ არ დაგვეკარგა, ნანას სწრაფად ვანახე ლუვრის ღირსშესანიშნაობები მათ შორის ვენერა მილოსელის ქანდაკება, რომელიც ნამდვილად იდეალური ქალის ფიგურაა; ნიკეს ქანადაკება რომელზეც მე სულ მაჟრიალებს იმდენად გენიალურია; მონა ლიზა- შედევრი, რომლისაც ძალიან მეშინია მაგრამ იმდენად მაგარი ნახატია, რომ ყველა ასე მიშტერებული უყურებს და ცდილობს ამოხსნას თუ რაზე მიგვანიშნებს ესოდენ იდუმალებით მოცული ღიმილი. მონა ლიზას გარშემოც ბევრი დისკუსიააა, ბევრს მოსწონს, ბევრს არა, თუმცა ნახატი აღიარებულია მსოფლიოს ერთ-ერთ შედევრად და ფაქტია, რომ არაჩვეულებრივია. ორიგინალი საერთოდ სხვანაირია, საერთოდ ნახატი ორიგინალში რა თქმა უნდა სხვანაირია მაგრამ მონა ლიზას თავისებული ხიბლი აქვს. ასევე ნაპოლეონის აპარტამენტები, რაც საერთოდ სასწაულია! კიდევ ბევრი რამ, უბრალოდ ყველაფერს ვერ ჩამოვთვლი, წერაც კი მეზარება ისეთი დაღლილი ვარ...
ლუვრიდან პირდაპირ შორს ჩანს ტრიუმფალური არკა, ვისაც სიარული არ ეზარება ფეხით თავისუფლად მივა (ცოტა დაიღლება:)), გზად არის Arc de Triomphe du Carrousel (პატარა ტრიუმფალური არკა, რომელიც ოდნავ სახეშეცვლილი სახით დგას ასევე მონპელიეში), ტუილერის ბაღები (Jardin des Tuileries), კონკორდი (Place de la Concorde) და შანზელიზე(Avenue des Champs-Élysées).
ზაფხული პარიზში ძალიან სხვანაირია და ლამაზია.
შანზელიზეზე სიარული ნამდვილი ბედნიერებაა მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან ბევრი ადამიანია და რომ გაჩერდე ალბათ გადაგივლიან. ამ ცნობილ ავენუზე მდებარეობს ბევრი ცნობილი ბრენდის მაღაზია და ათასი სხვა რამ, რომელი ერთი ჩამოვთვალო...
ბევრი ბოდიალის, სეირნობის, სირბილის, მაღაზიებში შესვლა-გამოსვლის, ყვირილის, წივილის და გაგიჟების შემდეგ, ჩავედით მეტროში და გავეშურეთ სასტუმროსკენ.
ჩემი პარიზი როგორი ლამაზია!
ხვალ ეიფელისკენ ჰერი-ჰერი.
პარიზი
31 ივლისი, 2011
Tuesday, 16 August 2011
France 2011 and my voyage
მოკლედ მიმოხილვას გავაკეთებ იმის შესახებ თუ სად ვიყავი და რა ვნახე ამ ზაფხულს :)
21ში ღამე გავფრინდი და წავედი ჯერ მარსელში. მარსელი ძალიან ლამაზი ქალაქია, ნუ ისე არ გადავირიე როგორც ვთქვათ რივიერაზე ვგიჟდები, მაგრამ უნდა აღინიშნოს, რომ ლამაზია. მარსელში ვნახე ძველი პორტი, Notre Dame de la Garde, რომელიც მარსელში ყველაზე მაღალ ადგილას დგას და იქიდან იშლება ულამაზესი ხედები მთელ ქალაქზე და ზღვაზე. ასევე ავიღეთ ქალაქის პასს და ტური და უცებ მოგვატარა საყვარელმა კუკუშკამ მთელი მარსელი. საღამომდე დრო გვქონდა, ამიტომ დავიარეთ ქუჩები გემრიელად, რა თქმა უნდა ვეტაკე სტარბაქსს და ისეთ სხვა დაწესებულებებს, რაც ამ ბედკრულ ქვეყანაში არ მოიპოვება :) საღამოს მომაკითხა ჩემმა ნათესავმა და წავედით მონპელიეში. მარსელიდან მონპელიემდე არის 1 საათი და 40 წუთი მანქანით. ისეთი დაღლილი ვიყავი აღარაფრის თავი არ მქონდა (მთელი ღამის უძინარი და მარსელში ნაბოდიალები მთელი დღე), მაგრამ რომ ჩავედით ღამის მონპელიე მაინც დავათვალიერეთ. ძალიან საყვარელი ქალაქია, სტუდენტური და მხიარული და ხალისიანი.
28 ივლისს ჩემს დაბადების დღეზე დილას 7 ზე წავედით სენ ტროპეში.
სენ ტროპემ მოლოდინს გადააჭარბა. ნუ სურათებით ისედაც ვიცოდი რაც იყო დაახლოებით, მაგრამ ძალიან Chic ადგილია. სენ ტროპემდე არის სენ მაქსიმი, რაზეც უბრალოდ შევიშალეთ ჭკუიდან. რამოდემინე ფერის ზღვა, ქვიშა და სასწაული პლიაჟები...
სენ ტროპეში ვნახე ცნობილი ჟანდარმერია, ლუი დე ფიუნესის ფილმებიდან ალბათ ყველამ კარგად იცით. არის უამრავი ბარი, კაფე, რესტორანი, ყველა ცნობილი ბრენდი, შანელის, დიორის სახლები და მოკლედ სრული სიგიჟე. სენ ტროპესაც აქვს ულამაზესი პაწუკა პორტი, რომელიც ამ პერიოდში სავსეა მილიონერების იახტებით :) ქალაქში უამრავი ტურისტი იყო, მანქანების ბრენდებზე და საერთოდ დონეზე აღარ ვსაუბრობ და ვწერ, ისედაც მიხვდებით რა კატეგორიის ხალხი დადის იქ :) სენ ტროპეში არის ასევე უცნობილესი Nikki Beach. ვინც არ იცის რა არის ეს - გამოსავალია: www.google.com :)
სენ ტროპეს მერე წავედით კანში, მე განსაკუთრებით გამიხარდა კანში მეორედ წასვლა, ყველაfერი რომ მქონდა ნანახი და იქ გავიარე და გამოვიარე რაც მენატრებოდა და რაც შარშან ვერ მოვისიყვარულე ისე ძალიან. რა თქმა უნდა, კიდევ ერთხელ წამოვკოტრიალდი და გავიშხლართე წითელ ხალიჩაზე ფესტივალების სასახლის წინ, კიდევ ერთხელ შემოვხტი ჰაერში ბედნიერებისგან, გავიშოტე პლიაჟზე და ლა კრუაზეტი (La Croisette) კიდევ ერთხელ დავლაშქრე.
კანის შემდეგ წავედით ნიცაში და საღამოს ჩემს საყვარელ ადგილას აღვნიშნეთ ჩემი დაბადების დღე. ძალიან სიმბოლური იყო ის, რომ შარშან როდესაც ჩემს დაბადების დღეს ჩავედი ნიცაში საღამოს ზუსტად იმ რესტორანში, იმ ადგილას ვიჯექი სადაც წელს და თითონ ფაქტი, რომ ამ დღეს ისევ ნიცაში ვიყავი- ესეც სიმბოლურია. ალბათ ცოტა ადამიანი თუ ახერხებს ამას და მიხარია, რომ მე ის გავაკეთე რაც მინდოდა :) ნიცაზე ვგიჟდები! ულამაზესია!!! მიხარია, რომ ჩემი ცხოვრების რამოდემინე დღე ამ ქალაქში მაქვს გატარებული და წელს კიდევ ჩავედი. არავინ თქვას ბათუმი ჯობიაო ისაო და ესაო, ასეთ სისულელეეებზე ძალიან მეცინება და სამარცხვინოა უბრალოდ, როდესაც ამ ორი ქალაქის შედარება ხდება. ბათუმი არასდროს გახდება ნიცა და არც აჭარის სანაპირო გადაიქცევა რივიერად. და ვისაც ეს არ სჯერა, სურათებით დავასაბუთებ და ასევე სხვა ბევრი ფაქტითაც :):):)
ნიცაში სასტუმროში გავჩერდით იქვე Collin du Chateau-სთან უკან.
დილას უთენია წამოვხტი და ზღვაში თავით გავექანე, ხმელთაშუა ზღვა მაგარია რა, როგორი სუფთააა, როგორი წმინდა... გაურკვეველი წარმონაქმნები რომ არ დაცურავენ... :))
პლიაჟის მერე ავედით Hotel Le Meridien Nice-ში (http://www.lemeridiennice.com/), ტერასაზე, საიდანაც არის ალბათ ერთ-ერთი საუკეთესო ხედი ნიცაზე :) ტერასა მდებარეობს ამ 5 ვარსკვლავიანი სასტუმროს მე-10 სართულზე და ფანტასტიურია!!!
ნიცის მერე შემდეგი გაჩერება იყო მონაკო. რა თქმა უნდა, მონაკო!
ნუ მონაკო რომ უმდიდრესი სახელმწიფოა ესეც იცით ალბათ!!! :)
მიხარია, რომ მონაკოში მეორედ ვიყავი და ოკეანოგრაფიიის მუზეუმი, რომელიც შარშან ვერ ვნახე, წელს მოვინახულე და სრული დაშოკილი გამოვედი იქიდან!!! თუ მონაკოში წახვალთ აუცილებლად ნახეთ უდიდესი აკვარიუმი და მთელი მუზეუმი უნიკალურია! მუზეუმი მდებარეობს პრინცის სასახლესთან ახლოს და გადაჰყურებს ზღვას. ეს საიტია და დაათვალიერეთ http://www.oceano.mc/
მუზეუმის შესასვლელში იყო ის, რაც პრინც ალბერტს და პრინცესას ეცვა ქორწილში: Giorgio Armani-ის უსერიოზულესი კაბა, ლამის თვალები რომ გადმომივარდა ისეთი და დიადემა რაც პრინცესას ედგა თავზე. ასევე ის მანქანა, რაშიც იჯდნენ და უამრავი ფოტო, რომელიც ასახავდა ქორწილის და მიღებებს.
მონაკოს მერე წავედით ანტიბში და ჟუან ლე პანში (Antibes/Juan Les Pins), ვნახე მარი და მივუტანე სანატრელი აჯიკა :))))
ბოლოს ისევ მონპელიე..
31ში დილას მატარებლით წავედით ჩემს ქალაქში!!!
Paris-La plus belle ville du monde :)
პარიზით ძალიან ვისიამოვნე, ვიბოდიალე ძალიან ბევრი. ზაფხულის პარიზი მაინც სულ სხვააა!
მუზეუმებიდან მარტო ლუვრში შევედი თავიდან, რაღაცეების ნახმა მინდოდა რაც ადრე ვერ ვნახე და წელს ავინაზღაურე.
ისე გემრიელად მეძინა Jardin des Tuilleries-ში, რომ მასე გემრიელად ლოგინშიც არ მძინავს ხოლმე. ფეხით გავთელე შანზელიზე, ლამის ყოველ დღე იქ მივდიოდი და ვიჯექი და უბრალოდ ვაკვირდებოდი ხალხს, როგორი სხვანაირები არიან, როგორი სტილი აქვთ...
კიდევ ერთხელ ავედი ეიფელზე და სულ ბოლოდან დავიყვირე, რომ მე მიყვარს ეს ქალაქი და ეს ქვეყანა!!!
ულამაზესია პარიზი, არასდროს მომწყინდება იქ ჩასვლა და სეირნობა.
ვიყავი Shakespeare and Company-ში. ვერ წარმომიდგენია პარიზში ჩავიდე და იქ არ მივიდე და არ ვიყიდო წიგნები. ჩემი საყვარელი წიგნის მაღაზიაა, რომელსაც წიგნების გარდა დიდი ისტორია აქვს და ეს ყველაფერი რომ ვიცი მაგიტომაც მიყვარს.
კიდევ ერთხელ ვნახე ნოტრდამი, ვიყავი მონმარტრზე, ლუქსემბურგის ბაღებში, ინვალიდების სასახლესთან, ჩემს უსაყვარლეს ალექსანდრე მე-3ის ხიდზე, ორსეს სანაპიროზე, რივოლის ქუჩაზე, St.Honore-ზე, კონკორდთან, ლე მარეზე, სენ ჟერმენზე. გავუღიმე სორბონას და იქ სწავლა ალბათ აუხდენელ ოცნებად დამრჩება... ბევრი ვიარე სენ მიშელის მოედანზე და სულ ჰემინგუეი მახსენდებოდა თავის Moveable Feast-ით და უკვდავი ფრაზებით...
გალერი ლაფაიეტი და ყველა ცნობილი ბრენდი ისევ ერთად- ჩემი გულის გასახეთქაად :)
ბევრი სტარბაქსი, subway, კრეპი და კრუასანი. ბევრი ღვინო და ყველი, ბევრი აი ძააააააააააააააალიან ბევრი ბედნიერი წამი, წუთი, საათი, დღე და კვირა.
პარიზი ეს ის ქალაქია სადაც ცხოვრება მიხარია განსაკუთრებულად იმიტომ, რომ ყველაფერი ის არის თავმოყრილი რაზეც მთელი ცხოვრება ვგიჟდებოდი, ვაფასებდი, მომწონდა და მიყვარდა. ესაა ქალაქი, რომელსაც აქვს უნიკალური კულტურა და მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთის აზრით ეიფელის კოშკი ჯართია, მე სულაც არ ვთვლი რომ ეს ჯართია, ესაა მონუმენტი, რომელიც ძალიან უხდება პარიზს და მისი ხიბლია და კიდევ ერთხელ დავწერ დიდი ერნესტ ჰემინგუეის უკვდავ სიტყვებს, რომელიც ჩემს ცხოვრებას მარად მიჰყვება:
If you are lucky enough to have lived in Paris as a young man, then wherever you go for the rest of your life it stays with you, for Paris is a moveable feast.
21ში ღამე გავფრინდი და წავედი ჯერ მარსელში. მარსელი ძალიან ლამაზი ქალაქია, ნუ ისე არ გადავირიე როგორც ვთქვათ რივიერაზე ვგიჟდები, მაგრამ უნდა აღინიშნოს, რომ ლამაზია. მარსელში ვნახე ძველი პორტი, Notre Dame de la Garde, რომელიც მარსელში ყველაზე მაღალ ადგილას დგას და იქიდან იშლება ულამაზესი ხედები მთელ ქალაქზე და ზღვაზე. ასევე ავიღეთ ქალაქის პასს და ტური და უცებ მოგვატარა საყვარელმა კუკუშკამ მთელი მარსელი. საღამომდე დრო გვქონდა, ამიტომ დავიარეთ ქუჩები გემრიელად, რა თქმა უნდა ვეტაკე სტარბაქსს და ისეთ სხვა დაწესებულებებს, რაც ამ ბედკრულ ქვეყანაში არ მოიპოვება :) საღამოს მომაკითხა ჩემმა ნათესავმა და წავედით მონპელიეში. მარსელიდან მონპელიემდე არის 1 საათი და 40 წუთი მანქანით. ისეთი დაღლილი ვიყავი აღარაფრის თავი არ მქონდა (მთელი ღამის უძინარი და მარსელში ნაბოდიალები მთელი დღე), მაგრამ რომ ჩავედით ღამის მონპელიე მაინც დავათვალიერეთ. ძალიან საყვარელი ქალაქია, სტუდენტური და მხიარული და ხალისიანი.
28 ივლისს ჩემს დაბადების დღეზე დილას 7 ზე წავედით სენ ტროპეში.
სენ ტროპემ მოლოდინს გადააჭარბა. ნუ სურათებით ისედაც ვიცოდი რაც იყო დაახლოებით, მაგრამ ძალიან Chic ადგილია. სენ ტროპემდე არის სენ მაქსიმი, რაზეც უბრალოდ შევიშალეთ ჭკუიდან. რამოდემინე ფერის ზღვა, ქვიშა და სასწაული პლიაჟები...
სენ ტროპეში ვნახე ცნობილი ჟანდარმერია, ლუი დე ფიუნესის ფილმებიდან ალბათ ყველამ კარგად იცით. არის უამრავი ბარი, კაფე, რესტორანი, ყველა ცნობილი ბრენდი, შანელის, დიორის სახლები და მოკლედ სრული სიგიჟე. სენ ტროპესაც აქვს ულამაზესი პაწუკა პორტი, რომელიც ამ პერიოდში სავსეა მილიონერების იახტებით :) ქალაქში უამრავი ტურისტი იყო, მანქანების ბრენდებზე და საერთოდ დონეზე აღარ ვსაუბრობ და ვწერ, ისედაც მიხვდებით რა კატეგორიის ხალხი დადის იქ :) სენ ტროპეში არის ასევე უცნობილესი Nikki Beach. ვინც არ იცის რა არის ეს - გამოსავალია: www.google.com :)
სენ ტროპეს მერე წავედით კანში, მე განსაკუთრებით გამიხარდა კანში მეორედ წასვლა, ყველაfერი რომ მქონდა ნანახი და იქ გავიარე და გამოვიარე რაც მენატრებოდა და რაც შარშან ვერ მოვისიყვარულე ისე ძალიან. რა თქმა უნდა, კიდევ ერთხელ წამოვკოტრიალდი და გავიშხლართე წითელ ხალიჩაზე ფესტივალების სასახლის წინ, კიდევ ერთხელ შემოვხტი ჰაერში ბედნიერებისგან, გავიშოტე პლიაჟზე და ლა კრუაზეტი (La Croisette) კიდევ ერთხელ დავლაშქრე.
კანის შემდეგ წავედით ნიცაში და საღამოს ჩემს საყვარელ ადგილას აღვნიშნეთ ჩემი დაბადების დღე. ძალიან სიმბოლური იყო ის, რომ შარშან როდესაც ჩემს დაბადების დღეს ჩავედი ნიცაში საღამოს ზუსტად იმ რესტორანში, იმ ადგილას ვიჯექი სადაც წელს და თითონ ფაქტი, რომ ამ დღეს ისევ ნიცაში ვიყავი- ესეც სიმბოლურია. ალბათ ცოტა ადამიანი თუ ახერხებს ამას და მიხარია, რომ მე ის გავაკეთე რაც მინდოდა :) ნიცაზე ვგიჟდები! ულამაზესია!!! მიხარია, რომ ჩემი ცხოვრების რამოდემინე დღე ამ ქალაქში მაქვს გატარებული და წელს კიდევ ჩავედი. არავინ თქვას ბათუმი ჯობიაო ისაო და ესაო, ასეთ სისულელეეებზე ძალიან მეცინება და სამარცხვინოა უბრალოდ, როდესაც ამ ორი ქალაქის შედარება ხდება. ბათუმი არასდროს გახდება ნიცა და არც აჭარის სანაპირო გადაიქცევა რივიერად. და ვისაც ეს არ სჯერა, სურათებით დავასაბუთებ და ასევე სხვა ბევრი ფაქტითაც :):):)
ნიცაში სასტუმროში გავჩერდით იქვე Collin du Chateau-სთან უკან.
დილას უთენია წამოვხტი და ზღვაში თავით გავექანე, ხმელთაშუა ზღვა მაგარია რა, როგორი სუფთააა, როგორი წმინდა... გაურკვეველი წარმონაქმნები რომ არ დაცურავენ... :))
პლიაჟის მერე ავედით Hotel Le Meridien Nice-ში (http://www.lemeridiennice.com/), ტერასაზე, საიდანაც არის ალბათ ერთ-ერთი საუკეთესო ხედი ნიცაზე :) ტერასა მდებარეობს ამ 5 ვარსკვლავიანი სასტუმროს მე-10 სართულზე და ფანტასტიურია!!!
ნიცის მერე შემდეგი გაჩერება იყო მონაკო. რა თქმა უნდა, მონაკო!
ნუ მონაკო რომ უმდიდრესი სახელმწიფოა ესეც იცით ალბათ!!! :)
მიხარია, რომ მონაკოში მეორედ ვიყავი და ოკეანოგრაფიიის მუზეუმი, რომელიც შარშან ვერ ვნახე, წელს მოვინახულე და სრული დაშოკილი გამოვედი იქიდან!!! თუ მონაკოში წახვალთ აუცილებლად ნახეთ უდიდესი აკვარიუმი და მთელი მუზეუმი უნიკალურია! მუზეუმი მდებარეობს პრინცის სასახლესთან ახლოს და გადაჰყურებს ზღვას. ეს საიტია და დაათვალიერეთ http://www.oceano.mc/
მუზეუმის შესასვლელში იყო ის, რაც პრინც ალბერტს და პრინცესას ეცვა ქორწილში: Giorgio Armani-ის უსერიოზულესი კაბა, ლამის თვალები რომ გადმომივარდა ისეთი და დიადემა რაც პრინცესას ედგა თავზე. ასევე ის მანქანა, რაშიც იჯდნენ და უამრავი ფოტო, რომელიც ასახავდა ქორწილის და მიღებებს.
მონაკოს მერე წავედით ანტიბში და ჟუან ლე პანში (Antibes/Juan Les Pins), ვნახე მარი და მივუტანე სანატრელი აჯიკა :))))
ბოლოს ისევ მონპელიე..
31ში დილას მატარებლით წავედით ჩემს ქალაქში!!!
Paris-La plus belle ville du monde :)
პარიზით ძალიან ვისიამოვნე, ვიბოდიალე ძალიან ბევრი. ზაფხულის პარიზი მაინც სულ სხვააა!
მუზეუმებიდან მარტო ლუვრში შევედი თავიდან, რაღაცეების ნახმა მინდოდა რაც ადრე ვერ ვნახე და წელს ავინაზღაურე.
ისე გემრიელად მეძინა Jardin des Tuilleries-ში, რომ მასე გემრიელად ლოგინშიც არ მძინავს ხოლმე. ფეხით გავთელე შანზელიზე, ლამის ყოველ დღე იქ მივდიოდი და ვიჯექი და უბრალოდ ვაკვირდებოდი ხალხს, როგორი სხვანაირები არიან, როგორი სტილი აქვთ...
კიდევ ერთხელ ავედი ეიფელზე და სულ ბოლოდან დავიყვირე, რომ მე მიყვარს ეს ქალაქი და ეს ქვეყანა!!!
ულამაზესია პარიზი, არასდროს მომწყინდება იქ ჩასვლა და სეირნობა.
ვიყავი Shakespeare and Company-ში. ვერ წარმომიდგენია პარიზში ჩავიდე და იქ არ მივიდე და არ ვიყიდო წიგნები. ჩემი საყვარელი წიგნის მაღაზიაა, რომელსაც წიგნების გარდა დიდი ისტორია აქვს და ეს ყველაფერი რომ ვიცი მაგიტომაც მიყვარს.
კიდევ ერთხელ ვნახე ნოტრდამი, ვიყავი მონმარტრზე, ლუქსემბურგის ბაღებში, ინვალიდების სასახლესთან, ჩემს უსაყვარლეს ალექსანდრე მე-3ის ხიდზე, ორსეს სანაპიროზე, რივოლის ქუჩაზე, St.Honore-ზე, კონკორდთან, ლე მარეზე, სენ ჟერმენზე. გავუღიმე სორბონას და იქ სწავლა ალბათ აუხდენელ ოცნებად დამრჩება... ბევრი ვიარე სენ მიშელის მოედანზე და სულ ჰემინგუეი მახსენდებოდა თავის Moveable Feast-ით და უკვდავი ფრაზებით...
გალერი ლაფაიეტი და ყველა ცნობილი ბრენდი ისევ ერთად- ჩემი გულის გასახეთქაად :)
ბევრი სტარბაქსი, subway, კრეპი და კრუასანი. ბევრი ღვინო და ყველი, ბევრი აი ძააააააააააააააალიან ბევრი ბედნიერი წამი, წუთი, საათი, დღე და კვირა.
პარიზი ეს ის ქალაქია სადაც ცხოვრება მიხარია განსაკუთრებულად იმიტომ, რომ ყველაფერი ის არის თავმოყრილი რაზეც მთელი ცხოვრება ვგიჟდებოდი, ვაფასებდი, მომწონდა და მიყვარდა. ესაა ქალაქი, რომელსაც აქვს უნიკალური კულტურა და მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთის აზრით ეიფელის კოშკი ჯართია, მე სულაც არ ვთვლი რომ ეს ჯართია, ესაა მონუმენტი, რომელიც ძალიან უხდება პარიზს და მისი ხიბლია და კიდევ ერთხელ დავწერ დიდი ერნესტ ჰემინგუეის უკვდავ სიტყვებს, რომელიც ჩემს ცხოვრებას მარად მიჰყვება:
If you are lucky enough to have lived in Paris as a young man, then wherever you go for the rest of your life it stays with you, for Paris is a moveable feast.
Subscribe to:
Posts (Atom)