...

გემშვიდობები ჩემო ბლოგო :)

მალე დაგიბრუნდები

: )

Ich werde kommen !

...

I know that I know nothing

ასეთ მდგომარეობაში ვარ მე ახლა : ))))

კლასის Party

17 ივლისი ...
20.00 (წესით)
შეხვედრის ადგილი : რესტორანი "კოლხეთი" (მაგრამ ადგილები არ აღმოჩნდა)

თავიდან დავიწყებ :
იდეა გაჩნდა odnoklassniki არის ასეთი საიტი და იქ :) მე და გულომ ( ანუ გიორგი გულისაშვილმა) ერთმანეთი რომ ვიპოვეთ ეგრევე ვიქეიფოთო ვთქვით და დავიწყეთ ზრუნვა ამაზე. მერე ვიპოვე რამუშკა, სოფო, კობა( ანუ თამუნა კობაური) და კიდევ ბევრი ჩემი ძველი კლასელი.

მოკლედ ასეა თუ ისე, გუშინ შევხვდით ერთმანეთს 6 წლის მერე :)

2002 წელს 18 ივნისს რომ ვნახე ბოლოს, იმის მერე ბევრი არ მყავდა ნანახი . . .
ისე გამიხარდა,ისე, რომ ვერც კი გამოვხატავ. ადამიანები, რომლებთანაც ერთად 8 წელი გავატარე, ზოგთან ერთ მერხზე ვიჯექი, ზოგი ჩემს წინ იჯდა, ზოგი თმებს მაწიწკნიდა.

ყველას shifting of time დაემართა გუშინ, ვიხსენებდით ჩვენს მასწავლებლებს, განსაკუთრებით გედენიძეს, ქართულის მასწავლებელს, რომელიც 1–იანებს უწერდა ხოლმე ვინც არაფერი იცოდა და რამდენი ჩატოვა მასე :))) იზო კეტებით– ყველას ესე გვახსოვს.

ამდენი ხანია არ მყავდა ნანახი ეს ხალხი ... მაგრამ მაინც სხვანაირი დამოკიდებულება მაქვს მათთან, ბავშვობა ერთად გავატარეთ, შეიძლება ითქვას, ნახევარი დღე 6 გაკვეთილი სკოლაში ვიჯექით და ამდენი წელი გავიდა და მაინც ის ბავშვები არიან გულში და სულში ღრმად, ბევრი შეიცვალა,მაგრამ დამოკიდებულებები არ შეცვლილა ერთმანეთთან, გარეგნულადაც გაზრდილები არიან, ზოგი გასუქებული,ზოგი გამხდარი, სოფო ისევ 10 კილოს მომატებაზე ოცნებობს და ასე.

ვაა, როგორ ხარ?
რას შვები ე შენ?
ვეღარც გიცნობდი ...
რას შვები სად მუშაობ ?
მორჩით სწავლას?
აუ ამას დაუფასდა რა...
ის სადააა რას შვება, ეს სადააა, ნახულობთ ვაბშე ხალხი ერთმანეთს ?

აღმოჩნდა, რომ უმეტესობა ქუჩაში ვნახულობთ ერთმანეთს, დოლიძეზე . . .


გასახსენებელს რა დალევს, 61–ე სკოლის წინ რომ მიშას ბუტკა იყო ისიც კი გავიხსენეთ, გვეგონა, რომ მანდ ყველაფერი იყიდებოდა : ))) მაინც რა სხვანაირი ბავშვები ვიყავით ეხლაღა ვუკვირდები და ვამუღამებ...

სექტემბერში უფრო დიდ ქეიფს ვაპირებთ, 36 ბავშვი ვიყავით კლასში და როგორც ბანკეტზე ვიყავით, იმავე შემადგენლობით კარგი იქნებოდა შევკრებილიყავით : )

ძალიან მიყვარს ყველა, მთელი კლასი, გულით და სულით !

cos they are part of my childhood ...

ყველა მაგრად გიცნობს, თავიდან ფეხებამდე.
აი მაგალითად რამუშკა, უსაყვარლესი ბიჭი, რომელიც ბაგაჟნიკში გადავსვი გუშინ : ))))
და გულო რომ მოუჯდა გვერდით და ვედროზე უკრავდნენ : ))))


მაინც რა მალე გავიდა ეს 6 წელი : (

მოვედი და გათიშულმა დავიძინე, with smile on my face : )

unknown ...

qartuli shriftic ki camishales ...

compi momikles, damikles, gaatyavess,shechames .....

arada.. chemi comp... ise miyvarda, ai chemi iyo,yvelaferi dalagebuli da daxarisxebuli mqonda,vicodi sad ra ido, yvelaferi ise iyo rogorc me mindoda da ara rogorc baton sashas undoda : ((((

ese mgonia vinme sxva adamianis comptan vzivar...

es ra sashinelebaaa ...

...

მინდა, რომ დილას რომ ავდგები და ფანჯარას გავაღებ აი ესეთი ხედი დავინახო . . .

:)

...

Как хорошо, что можно кому-то написать письмо. Это действительно здорово, когда можешь вот так сесть за стол, взять карандаш и написать,когда хочешь передать свои мысли кому-то.

ეს ჩემი სიტყვები არააა.

ეს ჰარუკი მურაკამია, ჩემი ბოლო დროინდელი გატაცება :)))

...

ერთხელაც იქნება და ბუხ–ს დავიძახებ და ვშიშობ ზოგიერთი მოყვება . . .

არ მინდა მაგრამ იძულებულს მხდიან . . .

...

კიდევ ერთი . . . : )

6/07/2008

ესე იგი შედგა ექსკურსია

6 ივლისი, გასვლის ადგილი ვაჟას დასაწყისი (მძღოლიც ვაჟა იყო და სასიამოვნო დამთხვევა აღმოჩნდა), 10 საათი.

შეიკრიბა ლილის ნახირი, კიდევ კაი რომ მე მაგ ნახირში არ შევდიოდი : ))) ლილის ნახირი რატომ და უნივერსიტეტში "ა" ჯგუფს კურატორი ლილი გოქსაძე იყო და შესაბამისად მხიარულ ვარიანტში ლილის ნახირი ეწოდებათ მთელ ჯგუფს .

დავიძარით და წავედით ... გზა შიო მღვიმისკენ. ადრე კი ვარ ნამყოფი მანდ ექსკურსიაზე, ალბათ მე–7 კლასში მაგრამ აღარაფერი მახსოვდა. კიდევ კარგი რომ კარგი ამინდი იყო.

ისეთი გზა იყო,რომ ვინმე ფეხმძიმე რომ მჯდარიყო მარშუტკაში იქვე იმშობიარებდა, და ესე ჯახჯახით მივაღწიეთ დანიშნულების პუნქტს.

ამასობაში ყველას მოშივდა და გადავწყვიტეთ, რომ მცხეთაში სადმე კარგი ადგილი გვენახა მდინარის პირას ჩრდილში, მაგრამ სანამ მასეთი ადგილი ვიპოვნეთ, მანამდე ლამის დაღამდა : ))) "საოცარ" ადგილებს გვთავაზობდა რა ჩვენი მძღოლი.

ბოლო ბოლო დავჯექით, გამოვალაგეთ/ გადმოვალაგეთ საკვები/სასმელი და უცებ ყველა გაჩუმდა, ვიჯექით ესე მშვიდად ( ბოლომდე მაინც ვერა!), მოვრჩით რა სმა–ჭამას ნიკას გაგრილება მოუნდა და იდეაში აიწია ჯინსები არ დამისველდესო მაგრამ მაინც ტრუსიკის ჩათვლით დასველდა : )) ეგ ბედი ეწია მაიკოს, ნანას და ლუკას : )))

მერე ... მერე წავედით ჯვარზე :) გავწექით ბალახზე და ვბაასობდით გემრიელად, აი რომ წევხარ და ცას რომ უყურებ, ცისფერს, წკრიალას, უღრუბლოს, რომ გკიდია კალია დაგახტება თუ დინოზავრი (არადა კალიების მეშინია), როგორი კარგი იყო, აი ძალიან კარგი ...

დავგეგმეთ შემდეგი გასვლითი რეისიც.

ამ დღის შედეგად დაგვრჩა : ბევრი, ბეეეეეეეეეეეეეეეევრი ფოტო, კარგი მოგონებები ,კიდევ ერთხელ განმტკიცდა ჩვენი მეგობრობა, ვნახეთ კიდევ რამოდენიმე ლამაზი ადგილი და კიდევ ერთხელ მივუჭახუნეთ ერთმანეთს ჭიქები და ვთქვით : ეს ერთი და სხვა მრავალი :

ესეც მე, ჯვარზე : )

Those days are gone ...

მოვრჩი, მოვრჩიიი : )

არ მჯერა, რომ მეტი გამოცდა აღარ მექნება, რომ შემიძლია ეხლა მშვიდად დავისვენო ...

ხვალ ექსკურსიაზე მივდივარ ჩემს მეგობრებთან ერთად : შიომღვიმე, ჯვარი, მცხეთა

მთავარია ერთად კარგა გავატაროთ დრო, თორემ ადგილს ძალიან დიდი მნიშვნელობა არ აქვს, არა, აქვს მაგრამ ნუ ძაააააალიან დიდი არა. "ა" ჯგუფი თითქმის სრული შემადგენლობით იქნება, ძველ დროს მახსენდება სულ– აი თუნდაც იმ დღეს, 2 დღის წინ, კანაპეში შევიკრიბეთ ყველა და სტუდენტობის ეპიზოდები გამახსენდა : ნინო სულ რომ ბუზღუნებს,სულ რომ უკმაყოფილოა,მაიკო კიდევ სულ ნინოს რომ "ეჩხუბება", ბაღის მერე ვერ მოგიშორეო,სულ თან დამყვებიო ... სულ სიცილი და ხითხითი, აი ისევ ისეთები რომ არიან როგორიც ადრე იყვნენ , სტუდენტობისას ...

მივხვდი, რომ ძველ ჯგუფელებთან და კურსელებთან სულ სხვანაირი ურთიერთობა მაქვს და სულ სხვანაირი ვარ მაგათთან, უშუალო, აი ისეთი, როგორიც ვარ და ამ მაგისტრატურის ჯგუფის ამბავში ხანდახან მაინც გიწევს, რომ დაძაბული იყო ... აი ცოტა ისე რა, რაღაცნაირად. თუმცა, მანდაც არიან კარგი ადამიანები.

ახლა ვფიქრობ თუ რა მომცა ამ წელიწადნახევარმა : უპირველესად ის, რომ ადამიანების ურთიერთობებზე გავიგე უფრო მეტი რამ ვიდრე ვიცოდი, უფრო ადვილად ვცნობ ადამიანებს, უფრო ადვილად ვხვდები ვინ როგორია, ფსიქოლოგია უმეტესად ადამიანებთან ურთიერთობაში გეხმარება ადამიანს და ამაში უკვე ბევრჯერ დავრწმუნდი. მართლა ძალიან საინტერესოა ... მიუხედავად იმისა, რომ კიდევ ძალიან ბევრი მაქვს სასწავლი,მაინც კმაყოფილი ვარ ... ამ დროის მანძილზე იმდენი ჯურის ადამიანს შევხვდი, რომ მივხვდი, რომ ეს ცხოვრება ერთი დიდი ქლიავობაა და მასში ბევრი და სხვადასხვა ჯიშის ქლიავები ცხოვრობენ, ზოგი დამპალია და ჭირიანი, ზოგი საღი და გემრიელი, ზოგიც წვნიანი და ზოგიც კიდევ მკვახე. მთავარი ისააა, რომ ამდენი ჯიშის ქლიავი ერთმანეთისგან გაარჩიო და ის შეჭაამო, რომელიც არ გავნებს და არ მოგწამლავს : ) ერთი შეხედვით უნდა ხვდებოდე თითქოსდა ლამაზი შეხედულების ქლიავში რა იმალება, იმასაც მივხვდი, რომ ასეთ თითქოსდა და კარგი შეხედულების ქლიავში რა სიდამპლე შეიძლება იყოს შიგნით, აი რომ ვერ ხედავ და სანამ იქამდე არ დახვალ რომ ვერ მიხვდები ...

Life goes on ქლიავებთან ერთად, ეს გვინდა თუ არა... რა იცი იქნებ ამ ქლიავების ჭამაში ერთი კარგი გარგარი მაინც ვიპოვოთ : ))) აი ესეთი საოცარია ეს ცხოვრება : )

და თუ ნახავთ გარგარს, მაშინ თქვენ ბედნიერ ვარსკვლავზე ყოფილხართ დაბადებული და ავრორას თქვენთვის უსვრია : )))

But memories fade ...

...

ტაკს :

ზიხარ სახლში, პერიოდულად უსმენ მუსიკას, დანარჩენ დროს მეცადინეობ. ეს სიტუაცია უკვე რა ხანია გრძელდება ... ხვალ ბოლო გამოცდაც და მერე დასვენება... დასვენება, რომელიც ასე საჭიროა . უFF, როგორ შევტენი ამ ქსეროქსებს ღრმად კარადაში, თვალში რომ არ შემეჩხიროს.

ნეტავი ჩვენი ექსკურსია გამოვიდეს კვირის :)