Friday, 5 October 2012

Leaving my sweet home

არასდროს თქვათ არასდროს-ო ნათქვამია...

მაგრამ არასდროს არავინ თქვას, რომ რთულია მშობლიური ბინიდან წასვლა, არასდროს! და თუ ვინმე ასე ფიქრობს, უბრალოდ მე ასეთ ხალხთან ვერასროს მექნება საერთო.

ადამიანს თუ აქვს გულის ადგილას გული, თუ ტვინი ნორმალურად უფუნქციონირებს, ასეთ რამეს ყველა განიცდის, მიუხედავად იმისა, რომ 21-ე საუკუნეა და ტექნიკა განვითარდა, ეს იმას არ ნიშნავს რომ ყველა რობოტი გახდა.

პირველ რიგში კი მე- ადამიანი, რომელსაც ყველაფერი გულთან ახლოს მიჰქონდა და განიცდიდა...

როდესაც აღებ ბებიის უჯრას, ნახულობ იქ მის საყვარელ წიგნს სულ რომ თავთან ედო და შიგნით აღმოაჩენ წერილებს, რომლებსაც მე მიგზავნიდა ბავშვობაში, ჩემს სურათებს, ჩემს მისალოც ბარათებს, ჩემი უსაყვარლესი პაპის ძველ პასპორტს, მის შრომებს, წერილებს, ჩანაწერებს, დღიურებს და ფურცლებზე ასახულ ჩემს ბავშვობას, როდესაც ნახულობ ყველაზე ძვირფასი ადამიანის- დედის ნაქონ საათს, ბლოკნოტს, საყვარელ ჯაკეტს, სადაც ჯერ კიდევ მისი სუნია და იგრძნობა - აი ამ ყველაფრის და კიდევ მრავალი რამის შემდეგ, ვაცხადებ, რომ ჩემზე ასეთი რაღაცეები მოქმედებს და ალბათ მთელი ღამე არ დამეძინება.

მეამაყებოდა, მეამაყება და ვიამაყებ, რომ მყავდა ასეთი კარგი მერი ბებო, თინა ბებო, ჩემი ვახტანგი პაპ, ვიკი ბაბუ და ჩემი უსაყვარლესი დედა!!!

ყველას უყვარს თავისი ბებია-ბაბუები და მშობლები, მაგრამ ეს ადამიანები მართლა განსაკუთრებულები იყვნენ და მათ გახსენებაზე სულ ცრემლი მექნება გულში 27, 37, 47, 57, 67, 77, 87 თუ რამდენი წლისაც არ უნდა ვიყო!



Sunday, 9 September 2012

Le ciel de Paris

I am back from Paris full of emotions and positive energy.
This city really makes me feel very very very good!!!

Here is a photo taken by me from La Tour Montparnasse - 59th floor, where there is a terrace with breathtaking views all over Paris.

On 56th floor there is a Restaurant - Le Ciel de Paris, where you can sit, drink a coffee or a glass of wine and enjoy every second.

La Tour Montparnasse is a must see place in Paris, so if you are planning a trip - do not even miss it!



Thursday, 9 August 2012

Summertime

What can be better than to grab your favourite book, create playlist of summer songs, drink juice and enjoy the vacation!

This is me in the photo below, photo is taken in Betania, Georgia.




J'aime beacoup les vacances!

...

დაფიქრდით და ისე აირჩიეთ თქვენი მომავალი...

ბევრჯერ მიფიქრია იმაზე თუ სწორი არის თუ არა ის გზა რომელიც არჩეული მაქვს. ბევრჯერ ამიწონ-დამიწონია ჩემი ნაბიჯები, მაგრამ ცხოვრება ყოველთვის რაღაც სიურპრიზებს მაინც გვიწყობს.

რაც უფრო ვიზრდები მით უფრო იზრდება პრობლემების რიცხვი, რომელიც დაუსრულებელია და ერთი დამთავრდება და სხვა იწყება და ასე...

დღესაც ის დღეა ჩემს ცხოვრებაზე რომ დავფიქრდი.

იმედია, რომ რაც მიზნად მაქვს ოდესმე ყველაფერი განხორციელდება და ზუსტად იმ გზას ავადგები რაც მე მინდა... შეცდომებიც დამიშვია მაგრამ არაუშავს, შეცდომებზე ხომ სწავლობენ...

ეს ყველაფერი კი იმიტომ დავწერე, რომ მეთქვა კიდევ ერთხელ: აკეთეთ ის რაც გინდათ, მოგწონთ და გსიამოვნებთ, იყავით იმ ადამიანებთან ვინც მოგწონთ და იმ სფეროში რომელიც თქვენთვის არის შესაფერისი... ეს ცხოვრება ისედაც ხომ ძალიან ხანმოკლეა.



Monday, 28 May 2012

Mixture

Last post on 11th of March? hmm, what a shame!!!

Many things happened during these period, something changed, many things remained unchanged.

My days look nearly the same- get up, go at work, come back and sleep. Only exceptions (not every time) are Saturday evenings+nights, when I try to have some fun. You know, while heavy workload we, people, need to have SOME fun, it's somehow necessary. That's why such Friday/Saturday nights are invented :-)

Friday and Saturday nights as term are quite famous and applicable in the whole world. In 21st century, when people do not really have time to enjoy and spend every evening with their friends, Friday/Saturday nights are the ones when people gather in ther favourite places for a coffee, some prefer a cup of tea and some of them even milk (like me sometimes). People meet their friends, have fun, which they have been waiting for the whole week, chat, laugh, sometimes even cry and just spend time with their favourite people.

In my case, there are no Friday nights since February 6, 2012 as I am working for the company where Saturday is an official working day and on Friday evening, when 99% of my friends are having fun, I am sleeping. So, I have my Saturday night.

Yesterday was an exception and instead of Saturday night, I had Saturday afternoon :-) Still, it was OK. My friends and I gathered on a lovely terrace overlooking the Old Tbilisi, with perfect views and tasty food, enjoyed soft Sun and fresh air, which sometimes is also very necessary.

As time passes and I am growing up and up, I do think that 24 hours a day are not enough, we still need couple of hours just for ourselves. Since, it is totally unchangeable, it will only remain as words...

Unfortunately, time passes very very very quickly, days are followed by nights, weeks, months run too fast, really do not have time to realize things, even no time to write a post on my blog, which was my favourite for years.

in fact, I wanted to write this post about Chanel Croisiere Show 2013 in Versailles and the post turned out to be totally different - full of moaning about lack of time, workload, etc.

My dear blog,

I promise to be back to you!!!

Yours sincerely,

Tiko

:-)

Sunday, 11 March 2012

...

After many years I've understood that the most important things in life are not really things and it's so hard to achieve and then maintain them.
After many years I've understood that shit always happens in life, for some people it happens quite often, for the rest not so often, just occasionally, but still happens.
After many years of observing I know that friendship is very pure and precious thing, it cannot be bought anywhere and those people who have friends are really rich.
I know that the most important things in life are health, family and warm home- things that need to be appreciated.
I know that it's very important to have faith, everything is useless without it.
I know that life goes on, we have problems and they end, but then other ones start, but we should be strong to overcome all that. But I know that this is also very difficult.
I know what is to feel happiness and I am happy that I have felt it even for a second during my 26 years of existence on earth. Sometimes it's so difficult to feel that even 1 second of it.
I know that there are theories about life, how to live, how to behave, etc, etc but the most important thing is your own personality and your inside and not those rules, which are sometimes useless. We all know theories but it's also very difficult to put them in practice.
I know that there are many difficult things in life, but people overcome that, the ones who are strong ones, so I want to be one of them.
Yeah, life is very hard to go and my wish at this present moment is to have the strength to overcome problems that are unfortunately in my present life, to be calm and to feel that everything is OK and fine, finally!

Saturday, 11 February 2012

Kinda review

ცოტა ხნის წინ წიგნის წერა დავიწყე, სახელწოდება ჯერ არ მომიფიქრებია ალბათ ცხოვრების ბოლოსკენ რომ მოვრჩები მერე შევუხამებ რამეს, სავარაუდოდ ერთქმევა ალბათ თინა, მისი ცხოვრება და საფრანგეთი :) ეს ხუმრობით, მაგრამ ყველა ხუმრობაში ხომ სიმართლეა! ამ მომენტისთვის შესავალი და 3 თავი დავწერე, მერე ალბათ რომ მოვრჩები ერთ ეგზემპლიარად დავბეჭდავ წიგნის სახით და პენსიაზე რომ გავალ საკითხავი მექნება. დიდი მადლობა ჩემს ბლოგს, რომ არა ეს უკანასკნელი ბევრი რამ აღარ მემახსოვრებოდა.

ჩემი ბოლო პოსტის შემდეგ ბევრი რამ მოხდა, ამიტომაც ვეცდები ყველაფერი მოკლედ გადმოვცე:

კიევის მერე ვიყავი პარიზში - ამას ცალკე პოსტებს მივუძღვნი და მიუხედავად იმისა, რომ პარიზში პირველად არ ჩავსულვარ, ეს სულ სხვა იყო: Paris with all its magnificence!!! თავისი მთელი სიდიადით! 5 ვარსკვლავიანი სასტუმროებით, ბევრი საქმიანი ვიზიტით, კაბარეებით, დღის იახტ ტურებით და ღამის კრუიზით სენაზე, ბევრი ღვინით, შამპანურით და ფრანგული სულით აღსავსე....ბევრი ოვაციით, შეძახილით და გრძნობითაც... შეხვედრებით, რომელთაგანაც ერთი მთელი ცხოვრება მემახსოვრება- თუნდაც იმით, რომ ეიფელის კოშკს რომ ავხედე იმ ღამეს თავი ყველაზე უბედური ადამიანი მეგონა მიუხედავად იმისა სად ვიდექი და მივხვდი რომ რაღაც გრძნობას ბევრი რამის შეცვა შეუძლია. მიყვარს მეტრო გრან ბულვარი, იქვე ბარი ო’ სალივანი, ის ფორთოხლის წვენიც კი, რომელიც ყველაზე გემრიელი მეჩვენებოდა... ის წვიმიანი პარიზი და ამავე დროს ულამაზესი, სუსხი მაგრამ რომ მცხელოდა, ასე თბილად მგონი არასდროს ვყოფილვარ იქ, გაგანია აგვისტოშიც კი. გონებაში ბევრი რამ მარად აღიბეჭდა, მისი სახე - სევდით აღსავსე რომ ვთქვი რამოდემინე დღეში თბილისში ვბრუნდებითქო და ის დიდი ცისფერი თვალები...

არასდროს მეგონა ასე თუ იქნებოდა და თან ეს ყველაფერი პარიზში, რომელსაც ჩემს მეორე სახლად ვთვლი. სასწაულად მენატრება იქაურობა, ის წვიმაც და ის ნაცრისფერი ცაც, სულ გადარბენა რომ არის აქეთ-იქით, ყველას რომ სადღაც ეჩქარება, ფრანგული შარმი, ღვინო და ყველი და ბევრი სხვა რამ, რაც მხოლოდ იქ არის- თუნდაც ის ბედნიერების გრძნობა რაც იქ ყოფნისას მეუფლება მხოლოდ! გაღიმებული სახე და დადებითი ემოციები...

პარიზის მერე იყო ისევ კიევი და მერე თბილისი...

მერე იყო ახალი სამსახური - იმდენი ვიძახე ფრანგებთან მინდა მუშაობათქო რომ მაინც ჩემი გავიტანე და ამჟამად ზუსტად ასეთ ადგილას ვმუშაობ.


და კიდევ ბევრი სხვა რამ მაქვს თავში უბრალოდ დრო არ მყოფნის რომ კიდევ უფრო მეტი რამ გავაკეთო...





Tuesday, 17 January 2012

Kiev :)

Salut a tous!

It is 05.05 am in the morning, I am in Kiev in the Boryspil International Airport of Ukraine.

Kiev is very nice city.

Yesterday I've visited many places in Kiev, St. Sophia cathedral,St.Michael Cathedral...kievo pecharskaia lavra, the residence of the president of Ukraine, walked along Kreshchatik- the main and famous avenue of Kyiv. Then we had a lunch in local restaurant "Spotykach", the design of which really impressed me, the rooms were all designed as if you were in Soviet times... The pictures on the walls, mostly black and white... Even the toilt was impressive :) there were the samovars, which were used in soviet times to drink tea and it was like the tradition in evenings to drink tea and just to talk and share ideas with family members and friends. Now it is already the past, which is stored in such kinds of restaurants and cafes. And we all remember it.

We were staying at Hotel "Dnipro" and Inspite of that we were veeeery veeeeeeery tired, we still managed to have a walk on Kreshchatik in the evening and at night, very nice illuminations, it seems that Kiev is developing step by step. The buildings of Kiev really impressed me, they ar all very nice -at least those that I have seen. This is the city that calls you back, the atmosphere is very warm and nice, everyone smiles at you if you say that you are from Georgia :) the nation loves Georgia :)mostly they recognise you on face: hey you are from Georgia, aren't you? Yes, I am :) and the answer from one boy was: yes I knew it, I feel you, you are so nice, and I said thank you, of course :) such things are very memorable. This was the extract from the dialogue in the lift of the Hotel :)) the same was in Mcdo, on Kreshchatik we were in in the evening... Hey, you are probably from Georgia :) Tbilisi, Tbilisii lalalala :)))

The Ukrainian men seem to be very romantic, they are going in the streets with flowers, meetings their sweethearts with smile and even with one rose in their hand :)

I will always remember this day, the warmth and attitude.

And again, inspite of the fact that it is -10 grade temperature and at night it is -12 and even more,and I was frozen and I am frozen, and it was snowing and it is snowing now, and in addition, my nose is completely out of coverage area of such kind of cold, my legs are also frozen and going in the streets like a mummy, my card of the room at the hotel was blocked 3 times and probably the receptionist boys thought that I was a stuoid girl and they smiled a lot, and I smiled a lot too, I wanna say once again that Kiev is beautiful, and will come back for sure in future not for one dsy, of course.

So, I'm not saying goodbye to Kiev, let's say see you soon!!!

A bientôt!



:)

Friday, 13 January 2012

Paris, I am coming again

2 days are left till the unforgettable trip to Paris :)

Gonna enjoy every moment and I am truly very happy that I am visiting this magnificent city for the third time :)