Happy New Year

ყველას გილოცავთ ახალ წელს ხალხნო და მრავალს დაესწარით სულ ჯანმრთელად და ბედნიერად !

ჩემთვის პირადად ზალიან კარგი წელი იყო და ამ 22 წლის განმავლობაში ასეთი კარგი წელი მე არ მახსოვს : )

იყო წარმატება,თანაც ბევრი,სიხარული,ბევრი კარგი ნაცნობობა,მეგობრები,კარგი ამბები ... ცოტა პატარა გულისტკენა წლის ბოლოს ( ეხლა უკვე აღარ ) და საბოლოო ჯამში ნაყოფიერი წელი იყო მოკლედ ეს !

იმედია ვირთხის წელი იმედებს არ გაგვიცრუებს და ყველა სურვილი აგვისრულდება : )

იმხიარულეთ,გაიღიმეთ,გაიცინეთ,დატკბით ცხოვრებით!

დალიეთ ,იქეიფეთ და მოილხინეთ !

: ))

At last ! : )

ესე იგი რაშია ეხლა საქმე : არც არაფერში : )) უბრალოდ მიხარია ის,რომ ჩემი 5 დღიანი საშინელი ხასიათის და გუნებაგანწყობილების შემდეგ ძლივს გამოიდარა ჩემს სახეზე და მიხარია ეს ფაქტი : ))

მამაჩემმა მაგიდა მომიტანა კომპის და იძულებული გავხდი ეს ამდენი შნური გამომეძრო და მერე ისევ თავიდან შემეერთებინა ამ ერთ საბრალო ქეისზე და ეხლა დავჯექი და ვისვენებ ... თორემ იატაკზე ხოხიალით დავიღალე,ბავშვობა გამახსენდა მე და ჩემი მეგობრები არწივობანას რომ ვთამაშობდით : )) მაგარი რამე იყო... მაგიდის ქვეშ ვძვრებოდით და გარეთ ვინც ცხვირს გამოყოფდა ეგრევე არწივი დააცხრებოდა თავზე : ))) ნუ 1 რომელიმე ჩვენთაგანი არწივი იყო–არავის უყვარდა არწივად ყოფნა,მაგიდაზე მერე ნაჭრებს ჩამოვაფარებდით ხოლმე ,ჩვენებური სახლი გვქონდა და მთელი დღე ასე ვიყავით : )) ხოდა მერე საახალწლო მისალოცი card-ები მომივიდა მეილზე და გამიხარდა : ) ვგიჟდები ეგეთ რამეებზე ! : )

ხოო კიიდოო ... ჩემი ბესთ ფრენდი ლონდონში ჩაფრინდა დღეს და ალბათ ეხლა დადის დაგულაობს : ) მაგარია ! ახალ წელს კიდევ წავა ლონდონის ოპერაში და ნახავს "მაკნატუნას". აი მესმის ახალი წელი : )

ძირს თიკ გრუზვებიი ! ... იმოქმედა : )იმდენი ვიძახე რომ ძლივს მოვედი აზრზე : )
არადა რა სისულელის გამოო,რა სისულელის !
არაუშავს,ჭკუა ვისწავლე ! თავი არ უნდა უხარო და არ უნდა უღიმო ყველას,ასევე სელინჯერის "თამაში ჭვავის ყანაში"–ს ბოლოს არსებული 3 ხაზი – ვერ შევიდა ეს ჩემს თავში და ვერ დავიდა! იმიტომაც გავატარე 5 თუ დაჟე 6 დღე ესე დებილურ ხასიათზე,ცხოვრებაში რომ არ ვყოფილვარ აი ისეთზე .. ფუი! მაგრამ whatever ... იმედია ჩემში სულ,ეს იმედი.ტელევიზია დროებით დაიხურა მაგრამ ზატო გულშია მუდამ,მარად და forever and ever : )

ელ ჯერო ამბობს ჩემს ყურში – Never Give Up ! –მაგას ვაპირებ ელ ზუსტად : )

ახალი წელი მოდის ბოლო ბოლო !

: )

ხოდა კიდევ მიყვარს და ვეცემი ჯაზზე !!! ჯარეტზე პირველ რიგში ! რა საოცრად უკრავს ... ნიჭი, ნიჭი ჰქვია მაგას ... მაგის Part I and Part II ხო საერთოდ მბრიდავს,თავისი შეძახილებტ,ტაშის კვრებით,სულში და გულში რომ აღწევს ...

P.S.ეს ბოლო აბზაცი რა შუაში იყო,მაგრამ გულიდან წამოვიდა ...ოხ რა ულიმიტოა და უსაზღვროა ჩემი ცნობიერება ... stream of consciousness.. Joyce ...

აეეეეეე : )))))) წავედი მე ფსიხუშკაში : )))))

Yumeji's Theme (In the Mood for Love )

ეს ფილმი ერთი ადამიანის რჩევით ვნახე 10 დღის წინ და ძალიან მომეწონა ...

Main theme უძლიერესი რამეა!

მოისმინეთ და დატკბით : )

Thank you,Brad !

Brad Mehldau-ს ვუსმენ ... ერთ კომპოზიციას ვიწერ უკვე 1 საათია და აღარ დაადგა საშველი ... Live in Tokyo ძალიან კარგი ალბომია, არა ნუ ყველაფერი მომწონს ამ კაცის მაგრამ ეს ალბომი რატომღაც განსაკუთრებით. ნეტავ რეებს დაუკრავს 12 მარტს კონსერვატორიაში,ერთი სული მაქვს როდის მოვა მარტი და რა თქმა უნდა წავალ წავალ და დავტკბები ... იმედია არ გადაიფიქრებს თბილისში ჩამოსვლას და ერთ კარგ საღამოს გვაჩუქებს მუსიკის მოყვარულებს. რა კონცერტიიი ... რა მაგარი ...

მუსიკაა არაჩვეულებრივი... უნაკლო , მე ვგრძნობ ამ მუსიკას ... ჩემთან ახლოსააა,მამშვიდებს,კარგ ხასიათზე მაყენებს და განწყობას მიქმნის. რაც მოსმენილი მაქვს ამ ადამიანის და ბევრი რამ მაქვს მოსმენილი ვერ ვიტყვი რომ რამე ცუდია,ან უაზრო რახუნია ... შერწყმულია ყველაფერი,ჰარმონიააა,ჯაზურია, he is genoius ... სულ გინდა რომ repeat -ს დააკლიკო და თავიდან უსმინო, თავიდან იგრძნო ... უსმინო გაუჩერებლად,გაუნძრევლად ... ბოლომდე აუწიო, რამე კარგი დალიო ,მოკალათდე და იყო ესე ... ესე კარგად და გემრიელად,სულ რომ გინდა იყო და რომ ვერ ახერხებ ამას.
That's what I call Music ... Music that makes u feel great,makes u feel happy ...
მიუხედავად იმისა,რომ ჩემი ხასიათი ეხლა კარგი + ცუდია ანუ საბოლოო ჯამში ნეიტრალური ,მაინც კარგად ვარ,ყველაფრის მიუხედავად ...

ცხოვრებას ოპტიმიზმით უნდა შეხედო და ყველაფერი კარგად იქნება. რამე ისე თუ არ არის როგორიც გინდა უნდა გქონდეს იმის იმედი, რომ ერთ დღესაც ეს ასე იქნება ... მე სულ ასე ვაკეთებ და ეს დადებითად მოქმედებს.

Brad Mehldau თავის სტიქიაშია .. მეც ბეჭვდის სტიქიაში ვარ მისი მუსიკის ფონზე .. აი კიდევ ერთი კარგი კომპოზიცია, რომელიც სოულსიკმა ამ წამს გადმომიწერა ძლივს და უკვე ჟღერს ჩემს კომპში...

Thank you,Brad !

'Cos ur music is what I need now !

Nick Drake "Northern Sky"

I never felt magic crazy as this
I never saw moons knew the meaning of the sea
I never held emotion in the palm of my hand
Or felt sweet breezes in the top of a tree
But now you're here
Brighten my northern sky.

I've been a long time that I'm waiting
Been a long that I'm blown
I've been a long time that I've wandered
Through the people I have known
Oh, if you would and you could
Straighten my new mind's eye.

Would you love me for my money
Would you love me for my head
Would you love me through the winter
Would you love me 'til I'm dead
Oh, if you would and you could
Come blow your horn on high.

I never felt magic crazy as this
I never saw moons knew the meaning of the sea
I never held emotion in the palm of my hand
Or felt sweet breezes in the top of a tree
But now you're here
Brighten my northern sky

...................................................................

One Fine day ...

კარგ ხასიათზე ვარ ...

დილა ასე დაიწყო : თვალი გავახილე არა დედაჩემმა ეგრევე ცხელი ლობიანი ჩამტენა პირში და გილოცავ ბარბარობასო და თავზე მაკოცა : )

შუადღეს მიუხედავად დიდი არასასიამოვნო დამოკიდებულებისა საგან სტატისტიკის მიმართ მაინც იძულებული ვიყავი მემეცადინა თანაც სამსახურში.დავაძრე უჯრიდან კალკულატორი , ამოვიღე ქსექოსები,ჩემი დიდი რვეული ,სადაც ყველაფერი მიწერია,მოვიმარჯვე კალამი და დავძაბე გონება ...

მერე ქალბატონმა რუსიკომ სერთიფიკატი მომცა იმის ნიშნად, რომ 3 თვე წარმატებულად ვიმუშავე და მომავალი დამილოცა – კიდევ ერთი სერთიფიკატი და კიდევ ერთი სიხარული : )

მერე მე და რუსო ერთმანეთს ვუზიარებდით თუ რაოდენ ცუდია ეს სემინარ–კოლოკვიუმ–გამოცდები და ბოლოს იმ დასკვნამდე მივედით,რომ ესეთია ბედკრული სტუდენტის ბედი და სხვა გზა არააა თუ არა სწავლა ... ამიტომაც მიუხედავად სამსახურის საათებისა ის თავის მოხსენებისთვის ეძებდა მასალას მე კიდევ გონებაში ისევ ფორმულები მიტივტივებდა ...

უკვე სახლში მივუჯექი ფორმულებს ...

ირინას ზარი : თიკო, ხვალ რა ვქნათ სტატისტიკაზე ? არაფერი დამიწერია...
მეც ბევრი არაფერი დამიწერია,ცხრილების გადაქსეროქსება დაგვავიწყდა და ამოცანებიც დაუმთავრებელი დარჩა ... ხვალ ისევ ჩვენი თავების იმედია მექნება და რამეს დავწერ .

მივუჯექი კომპს,ერთი გრძელი პლეილისტი გავაკეთე და პარიზის სურათები დავსერჩე და თვალიერება დავიწყე,წარმოვიდგინე ოდესმე როგორ ჩავალ იქ და როგორ ვივლი სახეგაბრწყინებული ჩემი ოცნების ქალაქში ... და აი ეს ფოტო ძალიან მომეწონა



რაღაც კარგი ადგილია და დიდი სიამოვნებით ვიჯდებოდი მანდ და დავტკბებოდი პარიზით,დავლევდი ყავას (დაჟე მე დავლევდი ყავას : ))) ... ) შევჭამდი კრეპებს და ვიბოდიალებდი ქუჩებში ...

One fine day ეს დღე აუცილებლად დადგება ! აუცილებლად და აი მერე მე ვიცი : )

Yessssssssss !

11.50

რატომ ხდება რომ როდესაც ვამბობთ სიტყვას "არასოდეს" მერე მაინც ვაკეთებთ ხოლმე ? არასდროს თქვა "არასოდეს"–ო მაგრამ ჩვენ მაინც ვაკეთებთ .
უკვე ვთქვი არასოდეს და მაინც გავაკეთე, ვთქვი ბევრჯერ ეს არასოდეს მოხდებათქო და მოხდა , ეს არასოდეს დამემართებათქო და დამემართა და რატომ ?

ხოდა ამიტომ ეხლა აღარაფერს ვამბობ...

ეს "არასოდეს" და "ვერასოდეს" არაფერს შველის საქმეს და ...

ყველაფერი ისე იქნება როგორც საჭიროა

ყველაფერი კარგად იქნება

იქნება, იქნება,იქნება !

თუ არ იქნება It's not the end ...

ამიტომ ვცდილობ ყველაფერს ოპტიმიზმით შევხედო,ბევრ რამეზე გადავწყვიტე აღარ ვიდარდო ანუ ნერვი არ ავიტოკო, ასევე დავიკიდო ის ადამიანები,რომლებიც ამად არ ფასობენ,ასევე ის სიტუაციები,რომლებზეც არ უნდა მივაქციო ყურადღება,ასევე ბევრი სხვა წვრილმანი რამ რაც ზიანის და ცუდის მეტს არაფერს მომიტანს ... რატომ ? რისთვის ? მივყვები ცხოვრების დინებას,გავიცინებ როცა საჭირო იქნება,დავიგრუზები როცა ამის რეალური მიზეზი მექნება და არა სისულელეებზე. მექნება ჩემი მეგობრების იმედი და ვიყამაყებ ბევრი რამითაც ... გამიხარდება მეგობრების წარმატება,იმათ რომ რამე უხარიათ მეც ისე ძალიან მიხარია ხოლმე,თითქოს მე განმეცადოს ...
ისეთი სასიამოვნოა როდესაც ამ დედამიწაზე დადიან ისეთი ადამიანები , ვისაც შეგიძლია შენი რამე რაც გაწუხებს უთხრა და გაუზიარო, ეს ისეთი კარგია...
წყნარ რამეს ვუსმენ ... მშვიდად ვარ ...
ღამე არ მიყვარდა ... ეხლა იმით მომწონს,რომ ყველაზე ძალიან მაგ დროსაა სიწყნარე
Time to relax , time to think twice ...

ასე, რომ ... !

...

დილის 6ის ნახევარზე გამომეღვიძა ... რატომ არ ვიცი (?) შეიძლება უფრო ადრეც იყო და მერე ვეღარ დავიძინე,უფრო სწორად ძლივს დავიძინე 7ისთვის ... თავში იმდენი სულელური რამ მომივიდა,მერე ავდექი ფანჯარაში გავიხედე... ყველაფერი ისეთი წყნარი იყო,მშვიდი,მარტო 1 ძაღლის ხმა ისმოდა... ალბათ იმასაც ესე უდროო დროს გაეღვიძა და თავის გასაჭირს გამოხატავდა ყმუილით ...
მერე ვიფიქრე ავდგები კომპს ჩავრთავ რამეს მოვუსმენთქო მაგრამ თბილი ლოგინიდან ფეხის გამოწევაც კი დამეზარა, მერე ცხვრებიც ვითვალე,მთელი ფარა ალბათ ...

მერე მაინც ავდექი,წყალი დავლიე და ისევ ფანჯარაში გავიხედე,ისევ სიჩუმე,ყველას რომ სძინავს და შენ ესე ფანჯარაში იყურები ...

ძალიან უცნაური აზრები მაწუხებს ხოლმე აი მაგ დროს,მერე დილით აღარც მახსოვდა ზუსტად რაზე ვფიქრობდი, რაღაც ბუნდოვანი იყო.

არადა ძილის წინ sweet dreams მისურვეს ...

ხოდა კიდევ იმასაც მივხვდი ,რომ როცა შენი საქმე არააა უნდა ადგე და მოკეტო ...

...

He is online

: )

Happy სტუდენტობა

დღეს სახლში გავატარე მთელი დღე,ეგეც საჭიროა ხანდახან მაინც... ისაო ესაო და მერე უჯრა გამოვაღე,დავჯექი და სტუდენტობის დროინდელი დღიური დავინახე წიგნების ქვეშ შეტენილი ... გამახსენდა ის ძველი დრო და გადაკითხვა გადავწყვიტე. ამ დღიურს მე და ჩემი დაქალი ვწერდით მესამე კურსის მეორე სემესტრში– რატომღაც აი ესე უცებ გადავწყვიტეთ დაგვეწერა ჩვენი ყოველდღიური საუნივერსიტეტო ცხოვრების პატარ–პატარა დეტალები რათა შემდგომში მრავალი წლის შემდეგ წაგვეკითხა და გაგვხსენებოდა ის კარგი ხანა : )

ავიღე ხელში დღიური,ჩაი დავიდგი გვერდით და კითხვა დავიწყე ... რამდენი რამ აღარ მახსოვდა,თითქოს კარგად მახსოვს ის პერიოდი ,მაგრამ ბევრი რამ დამვიწყებია. ჩემთვის ვიჯექი და ვიცინოდი,ბევრს თან, მერე ნანოს დავურეკე მეთქი ეხლა ჩვენ დღიურს ვკითხულობ და სიცილით ვკვდებითქო ... ერთად აუცილებლად უნდა წავიკითხოთ–ო მანაც მომიგო .
ლექციები ... გაუთავებელი მეცადინეობა,კოლოკვიუმები,სემინარები,გამოცდები,სიცილი,მხიარულება,სილაღე,ბევრი ლამაზი დღე,ერთფეროვნებაც (სულ არა), მეხუთეს წინ ავტობუსის ლოდინი,იქაც ბევრი სიცილი,მერე ოთხშაბათი დღე– 2 გაერთიანებული ლექცია– სულ რომ გვიხაროდა ... მერე ქსეროქსებზე დგომა და რაღაცა სისულელებზე ჭორაობა (მაშინ ეს სულაც არ მიგვაჩნდა სისულელედ),ბატარეასთან დგომა და ხალხის თვალიერება,იქაც ბევრი სიცილი და გართობა... ყველაზე მაგარი პერიოდი,რომელიც ასე მალე დასრულდა,არ გვეგონა არადა, სულ იმას გავიძახოდით დროზე მოვრჩეთ ეს უნივერსიტეტი აღარ შეგვიძლიაო, მაგრამ მორჩა არა მალე მოგვენატრა ეს ამდენი რამ.
ეხლაც რამდენი გავუვლი უნივერსიტეტი მეხუთე კორპუსს იმდენი I ვ ჯგუფი მახსენდება,ჩემი ჯგუფი,თავიდან ვერ ვიტანდი, ბოლოს მაინც შევეჩვიეთ ყველა ერთმანეთს ...
ექსკურსიებიც გამახსენდა ... სადღაც შუაგულ კახეთში თოხლიაურის სტრასაზე მთელი გზა რომ გადავკეტეთ , ჩავრთეთ ასა ფართი და ვინ რას უბერავდა კაცმა რომ არ იცოდა, ფეხზე რომ ეკიდა ყველას : ))) ... კარგი იყოო !
ხვალაც ვიკრიბებით ცოტანი და გავიხსენებთ განვლილ ხანას
ხვალ ისევ დავჯდებით ერთად
ხვალ ისევ ამოტივტივდება ჩვენს მეხსიერებაში აწ უკვე დავიწყებული ეპიზოდები
კიდევ მრავალჯერ გავიხსენებთ ამას
ამას რასაც სტუდენტობა ერქვა ...

: )

...

იწყება ახალი კვირა ...
ორშაბათი საშინელი დღეა, საშინელი ! კიდევ კარგი დღეს კვლევის დიზაინი დავწერეთ, თორემ ოოოო ... ხუთშაბათს რა გადაიტანდა . მეთქი ამ 3 დღეში რამდენ რამეს გავაკეთებთქო,მაგრამ დავრჩი ესე– ვერაფერიც ვერ გავაკეთე და ისევ მომიწევს თავის დაკვლა წიგნებზე... ამოვიდა ეგეც ყელში. ეტყობა პერიოდია ეგეთი ადამიანს ყველაფერი რომ გეზარება.. გაივლის ალბათ მალე და ყველაფერი ოკეი იქნება : )

ისევ მე და ჩემი მუსიკა...
ველოდები კონცერტს მოუთმენლად...

ეხლა არაფერს ვაკეთებ,ერთი ნაუშნიკი რაც მქონდა რატომღაც გაფუჭდა და კიდევ კარგი მეორე მქონია უჯრაში,ის გამოვქექე და შევცვალე.

Tako is online - მიყვარს ეს გოგო ძალიან, თან ეხლა ვიცი ამ ბლოგს კითხულობს ...

Lei is offline- მის ამბასადორი – ეს უეჭველი შერჩა ზედმეტსახელად : )))

Nano is offline - ეგეც შემოგვიერთდა სკაიპში და მიხარია ეს ფაქტი ბოლო ბოლო She's my best friend და ლისტში როგორ არ უნდა მყავდეს ...

Inacho - do not disturb – მალე ქორწილში მოვილხენთ როგორც ვატყობ, ისეთი სუნი უდის ამ ამბავს, რა ვიცი რა ვიცი : )))

Khati is offline- ეტყობა თიკუნას აძინებს : ) მივაღწევს იმედია მაგასთანაც იქითა უიკენდზე, მაგდასტან ხო საერთოდ შევრცხვით მთელი ჯგუფი ... ის ბავშვი მალე ბაღში წავა და ჩვენ კიდევ ვერა და ვერ მივედით : (

და საერთოდაც, რამდენი ზედმეტი კონტაქტია ამ ლისტში( სკაიპს ვგულისხმობ) ...

When I wake up in the morning
love
and the sun light hurts my eyes – ეს მიყვარს, მაგრამ სადღააა ამ უჟმურ ამინდებში sunlight ...

რა შუაში იყო ,მაგრამ რატომღაც ეს ტექსტი გამახსენდა ... და სანამ კიდევ უარესი სისულელეები დამიწერია ჯობია publish post-ს დავაკლიკო და რაც იქნება იქნება !

უბრალოდ ისე ...

ისევ უნდა ვიბოდიალო ... მაგარი დასაწყისია მაგრამ ეხლა რაღაც ადრინდელ ჩაწერილს გადავხედე და რომ შევხედე აგერ უკვე წელიწადზე მეტი გასულა რაც ის უაზრობა მქონდა ისე აკრეფილი ,ჩემთვის ... გამეღიმა და ჩამეცინა ... დრო მართლა როგორ ცვლის ყველაფერს,იმ მომენტში გამახსენდა ჩემი თავი მაშინდელ გულისწუხილს რომ ასე გამალებული ვკრიფავდი ... ახლა უფრო სხვა თვალით ვუყურებ ცხოვრებას,მართლა სხვა თვალით , თუმცა დევიზი უცვლელია–ის,რომ ყველას წუხილი შენთან ახლოს არ უნდა მიიტანო... მერე მეც ვიგრუზები და ცუდია რა.

გარეთ ხან ცივა,ხან ცხელა,შემოდგომაა ამ სიტყვის პირდაპირი გაგებით ..

მუსიკა? აბა რა : ) მუსიკა ყოველთვის გაისმოდა ჩემს ყურებში,მუსიკა ერტადერთი რამ არის რაც არასდროს მაკლია,ყოველთვის არის საჭირო დროს და საჭირო ადგილას. Tower of Power "So hard to go" 2 დღის წინათ ერთმა ბიჭმა გამომიგზავნა სკაიპში და მომეწონა. ეხლა სხვა რამეს ჩავრთავ ...აი ეს ჯობია ... რა კარგიააა : )

რუსთაველზე დღეს შეძახილები მომესმა და ის არეულობა გამახსენდა... იქნებ ბოლოს და ბოლოს მშვიდობა იყოს ამ ქვეყანაში,რა ვიცი რა ვიცი, სურვილი კი არის მაგრამ რა იქნება კაცმა არ იცის.

დღეს ორშაბათია,ხვალ სამშაბათი და ზეგ ოთხშაბათი, მერე მალე დასრულდება კვირა და ახალი დაიწყება და ისევ ყველაფერი მეორდება მარტო წლები ემატება წლებს თორემ რიცხვები სულ მეორდება და მეორდება,მალე აგერ უკვე ახალი წელიც მოვა,ნაძვის ხე და გოზინაყი,ბევრი ტკბილეული და ბევრი ხალისი. ისე, სიმართლე რომ ვთქვა ადრე უფრო მიხაროდა ახალი წლის მოახლოება, ეხლა რაღაც მომბეზრდა,მეგობრებს რომ ვეკითხები თურმე იმათაც მობეზრდათ, მარტო მე არ ვარ გამონაკლისი,ეტყობა ეგეთი ეტაპია თუ what's going on არ ვიცი . . .

What a wonderful world აგერ მესმის ყურში : ) ხან ვეთანხმები ხოლმე ხან არა, არა უმეტესობაში ვეთანხმები რადგან მიუხედავად იმისა,რომ ბევრი სიძნელეა ამ ცხოვრებაში , ბევრი პრობლემაა, მაინც კარგია ... კარგია რა. კარგია იმიტომ,რომ ბევრი კარგიც არის მარტო ცუდი ხომ არაა,სითბოა,სიხალისეა,სიმხიარულეა : ) სულ გაღიმებული ვერ იქნები მაგრამ უნდა ეცადო რომ ხშირად გაიღიმო, ბოლო ბოლო ტუჩები რომ არ დაგეწებოს ერთმანეთზე სულ მაგის ხათრით უნდა გაიცინო : )))

კიდევ რა მინდოდა მეთქვა ? (ჩაფიქრებული სიცილაკი) არც არაფერი,არც არაფრის თქმა მინდოდა უბრალოდ ვზივარ და ჩემთვის თითებს უშნოდ ვარახუნებ ამ კლავიარურაზე,ხან გვერდით გავიხედავ,ხან საათს შევხედავ მერე უკან მაგიდაზე გავიხედები ( რამდენია სამეცადინო ... ) ისევ ვუბრუნდები კლავიატურას,ტუკ ტუკ ტუკ ... მაინც ვბოდიალობ ჯობია ავდგე და ჩაი დავლიო,კარგი ჩაი ლიმნით ასწორებს : ) ...

წავედი ... ცხონებული ირაკლი ჩაირკვიანის ერთი სიმღერის ტექსტი გამახსენდა – Ich werde kommen ,მართლაც რომ მოვუბრუნდები ამ ჩემს ნაჯღაბნებს და ნაბოდიალებს და ისევ ჩემსას გავისწორებ : ) აი ენგრე : )))

.. ისევ ოპტიმისტური ნოტა ,აი ეს მინდოდა ... (კმაყოფილების სიცილაკი)

28 ივლისი, 2007 წელი

სახლიდან გამოვედი 7–ის 15 წუთზე , ქუჩაში არავინააა ჩემი და დოლიძე–ხილიანის ძაღლების სასტავის გარდა , ხო და დოლიზეზე მახსოვს 2 მენაგვეც შევნიშნე : ))) მივაღწიე სპორტის სასახლემდე და უცებ უცებ შევიკრიბეთ და ჰერი –ჰერი ...

აი ეხლა აქ ვიჯდე და მეტი არაფერი მინდა ... სისხამ დილას ანანურში საკუთარ დაბადების დღეს– That's Perfect ! ისეთი სიწყნარე ,სიმშვიდე იყო აი სულ რომ გენატრება ადამიანს ისეთი ."ოსტატი და მარგატიტას " ბოლო გამახსენდა – ადამიანი მთელი ცხოვრება სულ სიმშვიდისკენ მიისწრაფვისო, ის რაც სულ აკლიაო ...

ეს სურათი დილას,9–ის 10 წუთზეა გადაღებული თუ არ ვცდები...

კარგი დღე იყო რა !

ანანურში რომ გული მოვიოხეთ მერე გზა განვაგრძეთ ყაზბეგისკენ . შემდეგ იყო საათნახევარი აღმართზე სიარული,სიცხე ,დაღლილობა,ჩანთებში ადუღებული წყალი,შეძახილები : დამიცადე,დავიღალე, ვეღარ მოვდივარ, ვსო მე აქ ვჯდები,ცოტას დავისვენებ ... და ამის მსგავსები კიდევ უხვად. მაგრამ ზევით სანატრელი გერგეთის სამება მოჩანდა... ამიტომ ამ ყველაფრის მიუხედავად მაინც გავრძლებდით გზას . საქართველო რომ ულამაზესია მაგაში კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი : )

სხვა ჰაერია აშკარად, თან ივლისის ბოლოს თბილისში რა ჰაერია ეს ყველამ იცის ! ღრუბლებზე მაღლა ვიყავით და ყველაფერი სხვანაირად ჩანდა იქ, 1 დღე ვიყავი არადა მეგონა მთელი 1 თვე იქ ვიჯექი ...

მომავალ დაბადების დღესაც სადმე ესე გავატარებ , წყნარად მშვიდად და გრილად რაც მთავარია : ) ამ ცხოვრებაში ხომ მარტო მოგონებები და სურათები გვრჩება ... ფრაზა გამახსენდა : წლებს ნუ ითვლი, მოგონებები დაითვალეო – მე მაინც და მაინც ვერ გავითავისე ეს , ჯერ იმ ასაკში ვარ რომ წლებს მივტირი მაგრამ ალბათ ცოტა კიდევ რომ გავიზრდები მერე ასაკსაც დავიკიდებ...

ესეც გერგეთიდან მომავალნი ...

წვიმა იწყებოდა და გამოვასწარით : ) დარიალის ხეობის ნახვა ვეღარ მოვასწარით,მაგრამ ჩვენი მძღოლი ბატონი რობინზონი შეგვპირდა , რომ მანდაც წაგიყვანთო : )) მერე ისევ ანანურში გვქონდა გაჩერება ხინკლის საჭმელად. საზიზღარი ხინკალი იყო, მაგრამ ისე გვშიოდაააააა ... მერე იქ 1–2 ჩემი მეგობარი ბზიკებმა დაკბინეს, ომიც გამოვუცხადეთ ბზიკებს და საბოლოოდ ჭიქაში აღმოჩდნენ თავზე პილპილ მოყრილები : )))

მარშუტკა დოლიძის დასაწყისში გაჩერდა და გადმოვედი აი ასეთ ვიდზე : მაცვია ჯემპრი(ივლისის ბოლოა !!!) ,თავზე მადევს გვირილების გვირგვინი, ხელში გვირილები მიჭირავს, ხელში დიდი დათვი მიკავია,აქეთ ხელში პარკი და რაღაც–რაღაცეები,ზურგზე რიუგზაკი,გულზე სათვალე,სადღაც ჯიბეში პანამკა მაქვს ჩატენილი და ვყვირივარ ტაქსი, ტაქსი გაააჩერეთ მე სახლში ფეხით ამსვლელი არ ვართქო : )))

ამოვედი და დავჯექი ... კარგა ხანს ვიჯექი, განა არ, უბრალოდ ვერ ვდგებოდი ფეხზე ... მაგრამ კარგი იყო ! ძალიან კარგი : )

Bla bla bla ...

პირველ კურსზე რომ ვიყავი ლექტორმა დავალებად მოგვცა დაგვეწერა თემა " Which is the best time in life ? "When u are a child?At school?A teenager?An adult?At work? retired?

ხოდა ავდექი და ასეთი რამე გადმოვაფრქვიე :

In my opinion,the best period mostly of everyone's life-it's to be a teenager. It's a period when you are neither a child nor an adult,it's smth medial,I think. But let's analyse each period of life.
As for childhood,it was absolutely wonderful for me. When you are a child,you do not have to realise the difficulties of life. You go to school,study your lessons and when you have some free time go and play in the yard with friends. That was my childhood.
Time by time you are growing,lots of things begin to happen in your life - first school day,first lesson,your classroom,your classmates,first teacher,first real best friends,first love,first truth and first lie ... Everything is connected with school.Then,you realise that you are not a child any longer,you are already a teenager and when you look in the past,you understand that your childhood - such a beautiful period is over. After that you finish school,you are already grown up. You are independent !
When you enter the University,u start a new life,which is very different from schoollife. You have to do things yourself.Then you graduate from the University,have your family,reliable husband and lovely children. You are already an adult. You go and work and do your favorite things. Time by time your life goes,changes,you haven't even felt it. When you become retired,look in the past and look at your whole life, you will find out that the best time of the life was school and childhood, you have already lost them and now you have nothing but white hair and wrinckled face,you become very lazy and unhappy. This is the end of your life.
You was born,grew up,studied,made a family and died. But when you become retired,you ask one simple question to yourself : Why was I born? Then comes several questions,that you left unanswered : Where do we come from? Where are we going? ...
Then comes your death,but still,you have a great hope that your next time in paradise will be more beautiful ! : )

ეს იმიტომ დავპოსტე აქ, რომ მერე რომ გავა ხანი და წლები გადავიკითხო (რა თქმა უნდა ეს საიტი კიდევ თუ იარსებებს იმ დროს) , მერე ვიცი გამეცინება, უკვე მეცინება და იმიტომ ...

Hogar ... Dulche Hogar

როგორ მიყვარს სახლი : ) ამას განსაკუთრებით მაშინ ვგრძნობ როდესაც სახლში არ ვარ ხოლმე. აი დღეს კიდევ, დილას ლექცია მქონდა განათლების სამინისტროში და მერე ეგრევე სახლისაკენ ჰერი–ჰერი : ) განათებული ოთახები მზე,სითბო,სიმყუდროვე– ამაზე მეტი რა უნდა ინატროს ადამიანმა ამ შუა ნოემბერში. თავს კარგად ვგრძნობ ხოლმე, ეხლაც კარგ მუსიკას ვუსმენ და მზეს შევყურებ ... Nina Simone მახსენდება "Here Comes the Sun" –მზე მზე მზე, ჩემი პლანეტაც მზეა ისე , დიდად ეგეთებს ყურადღებას არ ვაქცევ მაგრამ ეტყობა მაგის გამო მიყვარს ასე ძალიან მზე : )

ისევ სახლს მივუბრუნდები... არადა ბევრი სამეცადინო მაქვს, მომაყარეს, ჯერ რატომ არ გვაძლევთ სასწავლსთქო და ეხლა ერთბაშად მოგვაყარეს ... დავჯდები ჩემებურად ტახტზე და ბალიშებს დავიდებ გვერდით და დავიწყებ კითხვას, აი ეგ ასოცირდება ჩემთვის მყუდროებასთან თბილად რომ ხარ და რბილად რომ ხარ და კარგად რომ ხარ: ) ყოველთვის მინდოდა ბუხარი მქონოდა სახლში –ეგ უფრო მეტ სიმყუდროვეს შესძენდა ყველაფერს ...

შაბათი–კვირაც მაგიტომ შემიყვარდა ამ ბოლო დროს : )

ქსეროქსებში ვბანაობ ... უკვე იმ დონემდე ვარ მისული რომ დღეს ქსეროქსის ფასი ვიკითხე : ))) აშკარად მჭირდება, მახსოვს შარშან რომ დავამთავრეთ უნივერსიტეტი 1 კარადა სულ სავსე მქონდა ქსეროქსებით, იმდენი იყო იმდენიიი ... უბორკა ჩავატარე და ნახევარზე მეტი გადავყარე (ამისთვის მადლობა ნანოს ) ... რაც მაგისტრატურის სტუდენტი ვარ ჯერ არაფერი გადამიყრია, მაგის დროც მოვა ისე წელიწად ნახევარში...

ყველაფერს ოპტიმიზმის თვალით ვუყურებ და ვთვლი,რომ ეს ჩემი კარგი თვისებაა, იმედი მაქვს , რომ ყველაფერი კარგად იქნება და 1 ჩემი კურსელი მეუბნება დღესაც– ოპტიმიზმის განსახიერება ხარო : ) კარგია კარგი, ნეტა სულ მასე ვიყო ...

P.S. კვლავაც ოპტიმისტური ნოტა (კმაყოფილების სიცილაკი)