My photo
Monday, 19 December 2011
Wednesday, 30 November 2011
აი ასე უბრალოდ...
არ მიყვარს ცხვირიანი და ბოღმით სავსე ადამიანები, როდესაც თავიანთი საქმე არააა და ცხვირს ყოფენ... არ მესმის და ვერ ვგებულობ საიდან აქვს ამ ხალხს ამდენი ბოღმა, რატომ არიან გაბოროტებულები, რატომ უნდათ რომ სხვებს ზიანი მიაყენონ...
არ მიყვარს თვალთმაქცი ადამიანები, სახეში რომ გიღიმიან და ზურგს უკან საშინელებებს ამბობენ, ვისაც რაიმეს თავი აქვს უნდა ეყოს იმის ნებისყოფა რომ ადგეს და პირდაპირ თქვას სათქმელი და არა ზურგს უკან ენა იფხანოს...
არ მიყვარს მატყუარები.
არ მიყვარს შურიანები. სხვისი კარგი რომ შურთ და ყველაფერს ცდილობენ რომ რამე გააფუჭონ.
არ მიყვარს სიბინძურე, ამ შემთხვევაში სულიერ სიბინძურეს ვგულისხმობ. ბინძურ სულს არასდროს ეშველება... პირიქით, რაც დრო გადის უფრო მეტად ბინძურდება.
არ მინდა ასეთი ხალხის ატანა და დანახვა.
არ ვარ ასეთი ადამიანი და არასდროს გავხდები. ნათქვამია არასდროს თქვა ”არასდროს”-ო, მაგრამ ყველა შემიძლია დაგარწმუნოთ, რომ არასდროს ვიქნები ბოღმით სავსე, შურიანი, ცხვირიანი, თვალთმაქცი, მატყუარა და ბინძური სულის მქონე.
არ ვიქნები იმიტომ, რომ ასე არ გავუზრდივარ არც დედას, არც მამას, არც ბებიებს და არც ბაბუებს. მე გავიზარდე ნორმალურ ოჯახში და სადაც ეს ზემოთჩამოთვლილი ცნებები არ არსებობდა. მაგრამ ამ ცხოვრებაში ყველაფერი ხდება, ყველაფერს უნდა ელოდო, არავისგან აღარაფერი არ არის გასაკვირი, ისიც კი რთულია ადამიანს ენდო და შენი აზრი გაუზიარო.
მადლობას ვუხდი ღმერთს და ჩემს ოჯახს (რომლიდანაც მხოლოდ მამა დამრჩა) რომ ასეთი ვარ, რომ შემიძლია გავარჩიო კარგი და ცუდი, რომ განვასხვავო ადამიანები თავიანთი ქცევების მიხედვით, რომ მაქვს უნარი დავინახო სადააა სინათლე და სადაააა სიბნელე... მადლობა ჩემს მეორე პროფესიას, რაც ზუსტად ამის განსაზღვრაში მეხმარება.
ყველაფერს ვხედავ და ძალიან კარგად მესმის და მხოლოდ გული მწყდება, რომ ცხოვრებაში ადამიანები მხოლოდ იმისთვის, რომ სადღაც ქულები ჩაიწერონ და ზოგზოგიერთების წინაშე კარგად გამოჩნდნენ (ეს უკანასკნელნი კი მათნაირები არიან) ყოველგვარ ზღვარს გადადიან რაც ადამიანთა ურთიერთობაში შეიძლება იყოს და არსებობდეს. ეს მხოლოდ გულდასაწყვეტია და მეტი არაფერი... აი მე, მე კი უბრალოდ მეცოდებით რომ ამ ისედაც ხანმოკლე ცხოვრებაში დროს იმის ფიქრში ატარებთ თუ ვინ როგორ მოიშოროთ, გზიდან გადაააგდოთ, გალანძღოთ და უსამართლოდ განსაჯოთ... ან კი ვინ მოგცათ იმის უფლება რომ ხალხს სჯით? ვინ მოგანიჭათ? მგონი, რომ არც არავინ და მხოლოდ თქვენ საკუთარ ჭიას იხარებთ. ხოდა გაიხარეთ, აივსეთ ბოღმით და იცხოვრეთ ასე... თქვენთვისაა ეს ცუდი, თორემ მე ამით არც დავზარალდები და არც ავშენდები. მადლობა ღმერთს, რომ არიან ადამიანები ვინც კარგსაც ხედავენ...
და მადლობა ჩემს ნამდვილ მეგობრებს იმიტომ, რომ უბრალოდ ისინი ჩემს გვერდით არიან.
არ მიყვარს თვალთმაქცი ადამიანები, სახეში რომ გიღიმიან და ზურგს უკან საშინელებებს ამბობენ, ვისაც რაიმეს თავი აქვს უნდა ეყოს იმის ნებისყოფა რომ ადგეს და პირდაპირ თქვას სათქმელი და არა ზურგს უკან ენა იფხანოს...
არ მიყვარს მატყუარები.
არ მიყვარს შურიანები. სხვისი კარგი რომ შურთ და ყველაფერს ცდილობენ რომ რამე გააფუჭონ.
არ მიყვარს სიბინძურე, ამ შემთხვევაში სულიერ სიბინძურეს ვგულისხმობ. ბინძურ სულს არასდროს ეშველება... პირიქით, რაც დრო გადის უფრო მეტად ბინძურდება.
არ მინდა ასეთი ხალხის ატანა და დანახვა.
არ ვარ ასეთი ადამიანი და არასდროს გავხდები. ნათქვამია არასდროს თქვა ”არასდროს”-ო, მაგრამ ყველა შემიძლია დაგარწმუნოთ, რომ არასდროს ვიქნები ბოღმით სავსე, შურიანი, ცხვირიანი, თვალთმაქცი, მატყუარა და ბინძური სულის მქონე.
არ ვიქნები იმიტომ, რომ ასე არ გავუზრდივარ არც დედას, არც მამას, არც ბებიებს და არც ბაბუებს. მე გავიზარდე ნორმალურ ოჯახში და სადაც ეს ზემოთჩამოთვლილი ცნებები არ არსებობდა. მაგრამ ამ ცხოვრებაში ყველაფერი ხდება, ყველაფერს უნდა ელოდო, არავისგან აღარაფერი არ არის გასაკვირი, ისიც კი რთულია ადამიანს ენდო და შენი აზრი გაუზიარო.
მადლობას ვუხდი ღმერთს და ჩემს ოჯახს (რომლიდანაც მხოლოდ მამა დამრჩა) რომ ასეთი ვარ, რომ შემიძლია გავარჩიო კარგი და ცუდი, რომ განვასხვავო ადამიანები თავიანთი ქცევების მიხედვით, რომ მაქვს უნარი დავინახო სადააა სინათლე და სადაააა სიბნელე... მადლობა ჩემს მეორე პროფესიას, რაც ზუსტად ამის განსაზღვრაში მეხმარება.
ყველაფერს ვხედავ და ძალიან კარგად მესმის და მხოლოდ გული მწყდება, რომ ცხოვრებაში ადამიანები მხოლოდ იმისთვის, რომ სადღაც ქულები ჩაიწერონ და ზოგზოგიერთების წინაშე კარგად გამოჩნდნენ (ეს უკანასკნელნი კი მათნაირები არიან) ყოველგვარ ზღვარს გადადიან რაც ადამიანთა ურთიერთობაში შეიძლება იყოს და არსებობდეს. ეს მხოლოდ გულდასაწყვეტია და მეტი არაფერი... აი მე, მე კი უბრალოდ მეცოდებით რომ ამ ისედაც ხანმოკლე ცხოვრებაში დროს იმის ფიქრში ატარებთ თუ ვინ როგორ მოიშოროთ, გზიდან გადაააგდოთ, გალანძღოთ და უსამართლოდ განსაჯოთ... ან კი ვინ მოგცათ იმის უფლება რომ ხალხს სჯით? ვინ მოგანიჭათ? მგონი, რომ არც არავინ და მხოლოდ თქვენ საკუთარ ჭიას იხარებთ. ხოდა გაიხარეთ, აივსეთ ბოღმით და იცხოვრეთ ასე... თქვენთვისაა ეს ცუდი, თორემ მე ამით არც დავზარალდები და არც ავშენდები. მადლობა ღმერთს, რომ არიან ადამიანები ვინც კარგსაც ხედავენ...
და მადლობა ჩემს ნამდვილ მეგობრებს იმიტომ, რომ უბრალოდ ისინი ჩემს გვერდით არიან.
Wednesday, 23 November 2011
My favourite perfumes
Now I would like to list below some of my favouite perfumes of all time :)
These are:
Lancome- Magnifique
Emilio Pucci - Miss Pucci
Chanel - Coco Madmoiselle
Chanel - Chance
Bvlgari - Mon Jasmin Noir
and what's you favourite perfume?
:)
These are:
Lancome- Magnifique
Emilio Pucci - Miss Pucci
Chanel - Coco Madmoiselle
Chanel - Chance
Bvlgari - Mon Jasmin Noir
and what's you favourite perfume?
:)
Sunday, 20 November 2011
პარიზი და დღე მეორე
ცოტა დავაგვიანე ამ ნაწერის აქ გადმოტანა, მაგრამ სჯობს გვიან ვიდრე არასდროს-ო, ნათქვამია. ამიტომაც, რამოდემინე თვის დაგვიანებით გთხოვთ იხილოთ ამ ზაფხულს პარიზში ყოფნის მეორე დღის ამსახველი პოსტი.
***
დილას ადრე გავიღვიძეთ. ეიფელზე ზუსტად ვიცოდი რამხელა რიგიც დაგვხვდებოდა და ამიტომ ვიფიქრე, რომ ადრიანად მივსულიყავით დანიშნულების ადგილას. მე ვფიქრობ, რომ ვინც პირველად ნახულობს ეიფელის კოშკს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს პირველად საიდან და რომელი მხრიდან დაინახავს. მე პირველად თვითმფრინავიდან დავინახე 26 დეკემბერს დილის 9 საათზე 3 წლის წინ, მზის შუქი რომ ეცემოდა და ბრწყინავდა, არასდროს დამავიწყდება ის ფოტო, რომელიც მაშინ აღიბეჭდა ჩემს გონებაში - დილის მზის შუქში გახვეული პარიზი და გაბრწყინებული ეიფელი, ხოლო ახლოდან კი ტროკადეროდან დავინახე და ჩემი აზრით, ეს ზუსტად ის ადგილია საიდანაც სასურველია რომ ყველამ პირველად მაქედან აღიქვას და შეიგრძნოს 321 მეტრზე აღმართული რკინის მონუმენტი და მისი პირველადი ეფექტი.
ამიტომაც ნანა ტროკადეროზე წავიყვანე. როდესაც მეტრო სადგურ Trocadero-დან ამოხვალთ, რამოდემინე ნაბიჯს გადადგამთ და მარცხნივ გაიხედავთ ზუსტად რომ ეიფელის კოშკს დაინახავთ. ძალიან ლამაზი ადგილია და დილას განსაკუთრებით, როდესაც სილუეტები ჩანს იქვე მდგარი ქანდაკებების და რა თქმა უნდა ეიფელისაც.
მიუხედავად იმისა, რომ დილას ადრე მივედით, მაინც ძალიან ბევრი ადამიანი დაგვხვდა და დაახლოებით 2 საათი ვიდექით რიგში. პარიზში ჩახვიდე და ეიფელზე არ ახვიდე- ეს მე ვთვლი, რომ დანაშაულია!!! :) ამიტომაც, ვინც ამ ნაწერს კითხულობს და ჯერ არ ყოფილა პარიზში და მომავალში გეგმავს წასვლას, გაითვალისწინეთ, რომ თუ ცხელი ტურისტული სეზონის დროს ჩამოხვალთ, მინიმუმ 3 საათი ეიფელისთვის უნდა გადადოთ.
უსასრულო რიგი დასრულდა, გავედით ბოლოში და სამივე სართულზე ავედით. მესამე სართულზე ძალიან ხშირად არის saturation ამიტომაც, მეორე სართულიდან მესამეზე ასასვლელად კიდევ ცალკე რიგია და იგივე ხდება უკან ჩამოსვლაზეც.
კოშკის მეორე სართულზე არის სუვენირების მაღაზიები, დგას ქანდაკებები, არის ჟიულ ვერნის ცნობილი რესტორანი, სადაც შეგიძლიათ სამმაგ ფასად დააგემოვნოთ უგემრიელესი ფრანგული სამზარეულო და ეიფელიდან შეიგრძნოთ ულამაზესი პარიზი. მესამე სართულიდან რომ გადმოიხედავთ ისეთი შეგრძნება ეუფლება ადამიანს თითქოს ქალაქზე დაფრინავს, ნამდვილად მაგარია!
ეიფელიდან რომ ჩამოვედით იქვე მარსის მოედანზე ბალახზე წამოვწექით. ამიტომ არის უკეთესი პარიზის ნახვა ზაფხულში რადგან დაჯდომა და დაწოლა არის შესაძლებელი ბალახზე და არ ფიქრობ იმაზე, რომ გაიყინები.
გავისეირნეთ ინვალიდების სასახლებმდე ფეხით, გზად კარგად ვჭამეთ. ინვალიდების სასახლესთან არის როდენის მუზეუმი თავისი ულამაზესი ბაღით. Rue de Constantine-ზე მდებარეობს British Council და რა თქმა უნდა იქაურობის უნახავად როგორ წამოვიდოდი. სამწუხაროდ, ზაფხულის არდადეგების გამო დაკეტილი იყო 30 ივლისიდან 15 აგვისტომდე, ამიტომ შიგნით შესვლა ვერ მოვახერხე. ინვალიდების სასახლესთან არის ცნობილი ალექსანდრე მე-3 ის ხიდი, რომელიც ჩემი აზრით, ყველაზე ლამაზი ხიდია პარიზში! ვისეირნეთ დ’ორსეს სანაპიროზე, მივედით მუზეუმამდეც, მაგრამ რადგან ორშაბათია დღეს ამიტომ ყველა მუზეუმი დაკეტილია და ამიტომაც სენ ჟერმენზე გასეირნება გადავწყვიტეთ, სადამდეც ფეხებმა გაგვიძლო.
დღეს ასევე ვნახეთ პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარი, ნანას ძალიან მოეწონა. თუმცა, როგორ შეიძლება ეს ადამიანს არ მოეწონოს. Ile de la Cite და შემოგარენიც კიდევ კარგად მოვიარე. საღამოს ვივახშმეთ იქვე, სენ ჟერმენთან ახლოს პატარა ქუჩაზე მდებარე ფრანგულ რესტორანში და მივირთვით იხვი ფორთოხლის სოუსში, რაც, სხვათაშორის, ძალიან მომეწონა. მარსელში როდესაც ეკას შევხვდით გვირჩია რომ აუცილებლად გვეჭამა იხვი და ასე რომ სწორადაც მოვიქეცით.
სანამ იხვს შევჭამდით, იქამდე ვიყავით 75 Rue de Bucherie-ში მდებარე Shakespeare and Company-ში. ვისაც წიგნი უყვარს, გაუგია ან წაუკითხავს ჯეიმს ჯოისის გენიალური ნაწარმოები ”ულისე” და არა მხოლოდ წიგნი, არამედ წიგნის წინასიტყვაობაც წაუკითხავს, აუცილებლად ეცოდინება, რომ სილვია ბიჩმა სწორედ ამ მაღაზიაში გამოსცა ”ულისე” და ალბათ სიმბოლურიცააა ამ მაღაზიაში მისვლა და წიგნის ყიდვა. მე პირველად რომ ვიყავი პარიზში მაშინ ვიყიდე ”ულისე”-ც და ”დუბლინელები”ც.
ამ მაღაზიის მეორე სართულზე არის ბიბლიოთეკა, ზუსტად ისეთივე როგორიც თავიდან იყო და წიგნების კოლექციაშიც სილვია ბიჩის საყვარელი წიგნები დევს. ჩემზე ძალიან დიდ შთაბეჭდილებას ახდენს იქ მოთავსებული ბევრი ნივთი, ის ფაქტი, რომ წლების წინ ეს წიგნები მაგ ბიბლიოთეკიდან გამოჰქონდა ჰემინგუეის, ეზრა პაუნდს, თუნდაც ჯოისს და ბევრ ცნობილ მწერალს და საზოგადო მოღვაწეს. გავიცანი სილვია უიტმანი, რომელიც არის Shakespeare and Company-ს მფლობელი და ჯორჯ უიტმენის შვილი. იხილეთ ვიდეო :)
სასტუმროში დავბრუნდით ემოციებით სავსე, ბედნიერები, სასიამოვნოდ დაღლილები...
ეს ხომ პარიზია! :)
***
დილას ადრე გავიღვიძეთ. ეიფელზე ზუსტად ვიცოდი რამხელა რიგიც დაგვხვდებოდა და ამიტომ ვიფიქრე, რომ ადრიანად მივსულიყავით დანიშნულების ადგილას. მე ვფიქრობ, რომ ვინც პირველად ნახულობს ეიფელის კოშკს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს პირველად საიდან და რომელი მხრიდან დაინახავს. მე პირველად თვითმფრინავიდან დავინახე 26 დეკემბერს დილის 9 საათზე 3 წლის წინ, მზის შუქი რომ ეცემოდა და ბრწყინავდა, არასდროს დამავიწყდება ის ფოტო, რომელიც მაშინ აღიბეჭდა ჩემს გონებაში - დილის მზის შუქში გახვეული პარიზი და გაბრწყინებული ეიფელი, ხოლო ახლოდან კი ტროკადეროდან დავინახე და ჩემი აზრით, ეს ზუსტად ის ადგილია საიდანაც სასურველია რომ ყველამ პირველად მაქედან აღიქვას და შეიგრძნოს 321 მეტრზე აღმართული რკინის მონუმენტი და მისი პირველადი ეფექტი.
ამიტომაც ნანა ტროკადეროზე წავიყვანე. როდესაც მეტრო სადგურ Trocadero-დან ამოხვალთ, რამოდემინე ნაბიჯს გადადგამთ და მარცხნივ გაიხედავთ ზუსტად რომ ეიფელის კოშკს დაინახავთ. ძალიან ლამაზი ადგილია და დილას განსაკუთრებით, როდესაც სილუეტები ჩანს იქვე მდგარი ქანდაკებების და რა თქმა უნდა ეიფელისაც.
მიუხედავად იმისა, რომ დილას ადრე მივედით, მაინც ძალიან ბევრი ადამიანი დაგვხვდა და დაახლოებით 2 საათი ვიდექით რიგში. პარიზში ჩახვიდე და ეიფელზე არ ახვიდე- ეს მე ვთვლი, რომ დანაშაულია!!! :) ამიტომაც, ვინც ამ ნაწერს კითხულობს და ჯერ არ ყოფილა პარიზში და მომავალში გეგმავს წასვლას, გაითვალისწინეთ, რომ თუ ცხელი ტურისტული სეზონის დროს ჩამოხვალთ, მინიმუმ 3 საათი ეიფელისთვის უნდა გადადოთ.
უსასრულო რიგი დასრულდა, გავედით ბოლოში და სამივე სართულზე ავედით. მესამე სართულზე ძალიან ხშირად არის saturation ამიტომაც, მეორე სართულიდან მესამეზე ასასვლელად კიდევ ცალკე რიგია და იგივე ხდება უკან ჩამოსვლაზეც.
კოშკის მეორე სართულზე არის სუვენირების მაღაზიები, დგას ქანდაკებები, არის ჟიულ ვერნის ცნობილი რესტორანი, სადაც შეგიძლიათ სამმაგ ფასად დააგემოვნოთ უგემრიელესი ფრანგული სამზარეულო და ეიფელიდან შეიგრძნოთ ულამაზესი პარიზი. მესამე სართულიდან რომ გადმოიხედავთ ისეთი შეგრძნება ეუფლება ადამიანს თითქოს ქალაქზე დაფრინავს, ნამდვილად მაგარია!
ეიფელიდან რომ ჩამოვედით იქვე მარსის მოედანზე ბალახზე წამოვწექით. ამიტომ არის უკეთესი პარიზის ნახვა ზაფხულში რადგან დაჯდომა და დაწოლა არის შესაძლებელი ბალახზე და არ ფიქრობ იმაზე, რომ გაიყინები.
გავისეირნეთ ინვალიდების სასახლებმდე ფეხით, გზად კარგად ვჭამეთ. ინვალიდების სასახლესთან არის როდენის მუზეუმი თავისი ულამაზესი ბაღით. Rue de Constantine-ზე მდებარეობს British Council და რა თქმა უნდა იქაურობის უნახავად როგორ წამოვიდოდი. სამწუხაროდ, ზაფხულის არდადეგების გამო დაკეტილი იყო 30 ივლისიდან 15 აგვისტომდე, ამიტომ შიგნით შესვლა ვერ მოვახერხე. ინვალიდების სასახლესთან არის ცნობილი ალექსანდრე მე-3 ის ხიდი, რომელიც ჩემი აზრით, ყველაზე ლამაზი ხიდია პარიზში! ვისეირნეთ დ’ორსეს სანაპიროზე, მივედით მუზეუმამდეც, მაგრამ რადგან ორშაბათია დღეს ამიტომ ყველა მუზეუმი დაკეტილია და ამიტომაც სენ ჟერმენზე გასეირნება გადავწყვიტეთ, სადამდეც ფეხებმა გაგვიძლო.
დღეს ასევე ვნახეთ პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარი, ნანას ძალიან მოეწონა. თუმცა, როგორ შეიძლება ეს ადამიანს არ მოეწონოს. Ile de la Cite და შემოგარენიც კიდევ კარგად მოვიარე. საღამოს ვივახშმეთ იქვე, სენ ჟერმენთან ახლოს პატარა ქუჩაზე მდებარე ფრანგულ რესტორანში და მივირთვით იხვი ფორთოხლის სოუსში, რაც, სხვათაშორის, ძალიან მომეწონა. მარსელში როდესაც ეკას შევხვდით გვირჩია რომ აუცილებლად გვეჭამა იხვი და ასე რომ სწორადაც მოვიქეცით.
სანამ იხვს შევჭამდით, იქამდე ვიყავით 75 Rue de Bucherie-ში მდებარე Shakespeare and Company-ში. ვისაც წიგნი უყვარს, გაუგია ან წაუკითხავს ჯეიმს ჯოისის გენიალური ნაწარმოები ”ულისე” და არა მხოლოდ წიგნი, არამედ წიგნის წინასიტყვაობაც წაუკითხავს, აუცილებლად ეცოდინება, რომ სილვია ბიჩმა სწორედ ამ მაღაზიაში გამოსცა ”ულისე” და ალბათ სიმბოლურიცააა ამ მაღაზიაში მისვლა და წიგნის ყიდვა. მე პირველად რომ ვიყავი პარიზში მაშინ ვიყიდე ”ულისე”-ც და ”დუბლინელები”ც.
ამ მაღაზიის მეორე სართულზე არის ბიბლიოთეკა, ზუსტად ისეთივე როგორიც თავიდან იყო და წიგნების კოლექციაშიც სილვია ბიჩის საყვარელი წიგნები დევს. ჩემზე ძალიან დიდ შთაბეჭდილებას ახდენს იქ მოთავსებული ბევრი ნივთი, ის ფაქტი, რომ წლების წინ ეს წიგნები მაგ ბიბლიოთეკიდან გამოჰქონდა ჰემინგუეის, ეზრა პაუნდს, თუნდაც ჯოისს და ბევრ ცნობილ მწერალს და საზოგადო მოღვაწეს. გავიცანი სილვია უიტმანი, რომელიც არის Shakespeare and Company-ს მფლობელი და ჯორჯ უიტმენის შვილი. იხილეთ ვიდეო :)
სასტუმროში დავბრუნდით ემოციებით სავსე, ბედნიერები, სასიამოვნოდ დაღლილები...
ეს ხომ პარიზია! :)
Thursday, 10 November 2011
It is quality that matters
The winter started very early, I should say.
The snow, freezing cold, red pale faces, hats and coats, gloves and scarves ... people craving for warm places... hot tea and coffee are on their minds. Yeah, time goes very quickly, even there is no time to realize things ... The summer is over, even the autumn is over and the winter is IN!
Yesterday I was at Voulez Vous perfume shop for a very special reason - the make up artist from Yves Saint Laurent was holding masterclasses and doing make-ups for those, who were interested in it and I was one of them. Thanks to Thea, who let me know about this, I went there, sat down on a chair, closed my eyes desperately waiting for the result! :)
And the result was PERFECT!!!
I hope, everyone knows about Yves Saint Laurent.
This is the case when the quality really matters, this is the brand known worldwide and it does not need any advertisement focusing on the quality of the product. Everything is clear and vivid! There are brands, good brands and very good brands (I mean cosmetics in this case) and Yves Saint Laurent is for sure among the top ones.
In my opinion, the make-up is not only putting things on a face, it is art! That's why the one who does a make-up is a make-up artist and not just a painter who comes and paints your face. It needs special skills, a taste and abilities.
Evgeniy Kudinov, from Yves Saint Laurent is among those people, who know their job very, very well and who have taste and ability to do a make-up according to the character of a person. That's the most important!
I am finishing this post with the quote of Yves Saint Laurent:
“The most beautiful makeup of a woman is passion. But cosmetics are easier to buy.”
So:
Unhide your passion, buy cosmetics and be beautiful! It is such a good sensation to be beautiful! :)
The snow, freezing cold, red pale faces, hats and coats, gloves and scarves ... people craving for warm places... hot tea and coffee are on their minds. Yeah, time goes very quickly, even there is no time to realize things ... The summer is over, even the autumn is over and the winter is IN!
Yesterday I was at Voulez Vous perfume shop for a very special reason - the make up artist from Yves Saint Laurent was holding masterclasses and doing make-ups for those, who were interested in it and I was one of them. Thanks to Thea, who let me know about this, I went there, sat down on a chair, closed my eyes desperately waiting for the result! :)
And the result was PERFECT!!!
I hope, everyone knows about Yves Saint Laurent.
This is the case when the quality really matters, this is the brand known worldwide and it does not need any advertisement focusing on the quality of the product. Everything is clear and vivid! There are brands, good brands and very good brands (I mean cosmetics in this case) and Yves Saint Laurent is for sure among the top ones.
In my opinion, the make-up is not only putting things on a face, it is art! That's why the one who does a make-up is a make-up artist and not just a painter who comes and paints your face. It needs special skills, a taste and abilities.
Evgeniy Kudinov, from Yves Saint Laurent is among those people, who know their job very, very well and who have taste and ability to do a make-up according to the character of a person. That's the most important!
I am finishing this post with the quote of Yves Saint Laurent:
“The most beautiful makeup of a woman is passion. But cosmetics are easier to buy.”
So:
Unhide your passion, buy cosmetics and be beautiful! It is such a good sensation to be beautiful! :)
Saturday, 5 November 2011
Yeah, I am back :)
Miss my blog and my evenings with a cup of tea and lemon, when I used to sit, listen to music and write all kinds of things that were happening to me.
These days will somehow sum up and will definitely be back to my lovely blog.
It's Saturday morning, the sun is shining but still it's cold in Tbilisi...
Had fun in the club yesterday with my friends, having fun is so necessary you know :)
Tuesday, 6 September 2011
Healthy way of Life
I love walking.
Yesterday my colleague and I decided to go at work on foot and we started it today- very good starting of the day!!! It took nearly 30 minutes to walk from home till my work, we were not tired, enjoyed morning breeze, cool air and soft sun.
Now I feel like I am refreshed and on a good mood.
Highy recommmended :)
Make a playlist of your favourite songs, charge your ipod/iphone or whatever you have and go!
Yesterday my colleague and I decided to go at work on foot and we started it today- very good starting of the day!!! It took nearly 30 minutes to walk from home till my work, we were not tired, enjoyed morning breeze, cool air and soft sun.
Now I feel like I am refreshed and on a good mood.
Highy recommmended :)
Make a playlist of your favourite songs, charge your ipod/iphone or whatever you have and go!
Friday, 2 September 2011
The Holiday
September started with my sneezing, coughing and fever.
Not a good start, hm...
So as I am at home and there is nothing to do I decided to watch a movie.
The first thing that came into my mind is THE HOLIDAY - I just adore this movie and can watch it thousand times and never get bored.It stars Cameron Diaz, Kate Winslet and Jude Law.
If you haven't watched it yet, I think you should!!!
Here is the trailer
Not a good start, hm...
So as I am at home and there is nothing to do I decided to watch a movie.
The first thing that came into my mind is THE HOLIDAY - I just adore this movie and can watch it thousand times and never get bored.It stars Cameron Diaz, Kate Winslet and Jude Law.
If you haven't watched it yet, I think you should!!!
Here is the trailer
Wednesday, 31 August 2011
Pierre Hermé
Pierre Hermé is a French pastry chef most famous for his macarons, often with unusual flavor combinations. French Vogue magazine dubbed him "The Picasso of Pastry.
He has written two English-language dessert cookbooks, together with food writer Dorie Greenspan: Desserts by Pierre Hermé and Chocolate Desserts by Pierre Hermé.
You can also visit the web site http://www.pierreherme.com/
And here comes the video!!!
Watch and enjoy :)
He has written two English-language dessert cookbooks, together with food writer Dorie Greenspan: Desserts by Pierre Hermé and Chocolate Desserts by Pierre Hermé.
You can also visit the web site http://www.pierreherme.com/
And here comes the video!!!
Watch and enjoy :)
Ladurée
ვაგრძელებ საფრანგეთის თემას.
ამ ქვეყანაში ჩახვიდე და ეს ბედნიერება არ შეიგრძნო- წარმოუდგენელია! :)
I am continuing the theme of France.
It is really unimaginable to visit this country and not enter Ladurée! :)
ამ ქვეყანაში ჩახვიდე და ეს ბედნიერება არ შეიგრძნო- წარმოუდგენელია! :)
I am continuing the theme of France.
It is really unimaginable to visit this country and not enter Ladurée! :)
Saturday, 20 August 2011
პარიზი და დღე პირველი
დილის 11-ის წუთები იყო Gare de Lyon-ში რომ ჩამოვედით.
Gare de Lyon არის პარიზის მეტროს ერთ-ერთი სადგური, სადაც არის არა მხოლოდ მეტროს შიდა ხაზები არამედ შედის TGV, idTGV მრავალი სხვა მატარებელი საფრანგეთის სხვა ქალაქებიდან.
ჩვენ ვიმგზავრეთ idTGV-თი და მონპელიედან 3 საათსა და 19 წუთში უკვე პარიზში ვიყავით, ანუ საკმაოდ სწრაფია.
Gare de Lyon დიდი სადგურია და მე ძალიან არ მიყვარს. არის ზუზუნი, ბზუილი, მილიონი ტურისტი, ზოგი ჩემოდნით გადაგივლის თავზე და ზოგი კიდევ ჩემოდნის გარეშეც.
ჩემი აზრით, პარიზის მეტრო ძალიან მოსახერხებელია და სწრაფია. სავსებით შეესაბამება ცხოვრების იმ რიტმს, რაც აქ არის. როდესაც ყველას სადღაც ეჩქარება და გარბის მეტრო მშვენიერი გამოსავალია. რა თქმა უნდა, თუ გეჩქარება შეგიძლია ტაქსშიც ჩაჯდე მაგრამ ეს სიამოვნება 1.80 ევრო ნამდვილად არ ღირს :)
სასტუმროში 40 წუთში მოვედით. ძალიან სასაცილო სანახავი ვიყავი ჩემოდნით და 3 ჩანთით, ერთი სული მქონდა მოვსულიყავი 15 Rue Peletier-ზე მდებარე Hôtel Peletier Haussmann Opéra-ში, დამედო ეს ყველაფერი, გავსულიყავი გარეთ და მეჭამა.
სასტუმრო ძალიან კარგ ადგილას არის და საკმაოდ ნორმალურია.
მას შემდეგ რაც ეს ოცნება ავისრულე და ყველაფერი ოთახში დავალაგე, სასწრაფოდ გამოვიცვალეთ და გავვარდით საჭმელად ჩემს საყვარელ ადგილას და ამ საყვარელ ადგილს ჰქვია Brioche Dorée (http://www.briochedoree.fr/). ვგიჟდები!!! პარიზში სხვანაირად გემრიელი კროასანია, რაღაცნაირი ჰაეროვანი, მსუბუქი... პლიუს ამას უგემრიელესი ყავა და ეს საკმარისია იმისთვის, რომ მიხვდე სადაც ხარ.
Avenue de l'Opéra-დან დაბლა რომ ჩაუყვე, გადაკვეთავ რივოლის ქუჩას და პირდაპირ ლუვრთან აღმოჩნდები. გადავწყვიტე ნანასთვის ლუვრი მეჩვენებინა და ამიტომ ჩავდექით რიგში, რომელიც მიუხედავად თავისი სიგრძისა მალე გავიდა და ჩვენც ამაყად შევედით ამ გენიალურ მუზეუმში. ბევრი დრო რომ არ დაგვეკარგა, ნანას სწრაფად ვანახე ლუვრის ღირსშესანიშნაობები მათ შორის ვენერა მილოსელის ქანდაკება, რომელიც ნამდვილად იდეალური ქალის ფიგურაა; ნიკეს ქანადაკება რომელზეც მე სულ მაჟრიალებს იმდენად გენიალურია; მონა ლიზა- შედევრი, რომლისაც ძალიან მეშინია მაგრამ იმდენად მაგარი ნახატია, რომ ყველა ასე მიშტერებული უყურებს და ცდილობს ამოხსნას თუ რაზე მიგვანიშნებს ესოდენ იდუმალებით მოცული ღიმილი. მონა ლიზას გარშემოც ბევრი დისკუსიააა, ბევრს მოსწონს, ბევრს არა, თუმცა ნახატი აღიარებულია მსოფლიოს ერთ-ერთ შედევრად და ფაქტია, რომ არაჩვეულებრივია. ორიგინალი საერთოდ სხვანაირია, საერთოდ ნახატი ორიგინალში რა თქმა უნდა სხვანაირია მაგრამ მონა ლიზას თავისებული ხიბლი აქვს. ასევე ნაპოლეონის აპარტამენტები, რაც საერთოდ სასწაულია! კიდევ ბევრი რამ, უბრალოდ ყველაფერს ვერ ჩამოვთვლი, წერაც კი მეზარება ისეთი დაღლილი ვარ...
ლუვრიდან პირდაპირ შორს ჩანს ტრიუმფალური არკა, ვისაც სიარული არ ეზარება ფეხით თავისუფლად მივა (ცოტა დაიღლება:)), გზად არის Arc de Triomphe du Carrousel (პატარა ტრიუმფალური არკა, რომელიც ოდნავ სახეშეცვლილი სახით დგას ასევე მონპელიეში), ტუილერის ბაღები (Jardin des Tuileries), კონკორდი (Place de la Concorde) და შანზელიზე(Avenue des Champs-Élysées).
ზაფხული პარიზში ძალიან სხვანაირია და ლამაზია.
შანზელიზეზე სიარული ნამდვილი ბედნიერებაა მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან ბევრი ადამიანია და რომ გაჩერდე ალბათ გადაგივლიან. ამ ცნობილ ავენუზე მდებარეობს ბევრი ცნობილი ბრენდის მაღაზია და ათასი სხვა რამ, რომელი ერთი ჩამოვთვალო...
ბევრი ბოდიალის, სეირნობის, სირბილის, მაღაზიებში შესვლა-გამოსვლის, ყვირილის, წივილის და გაგიჟების შემდეგ, ჩავედით მეტროში და გავეშურეთ სასტუმროსკენ.
ჩემი პარიზი როგორი ლამაზია!
ხვალ ეიფელისკენ ჰერი-ჰერი.
პარიზი
31 ივლისი, 2011
Gare de Lyon არის პარიზის მეტროს ერთ-ერთი სადგური, სადაც არის არა მხოლოდ მეტროს შიდა ხაზები არამედ შედის TGV, idTGV მრავალი სხვა მატარებელი საფრანგეთის სხვა ქალაქებიდან.
ჩვენ ვიმგზავრეთ idTGV-თი და მონპელიედან 3 საათსა და 19 წუთში უკვე პარიზში ვიყავით, ანუ საკმაოდ სწრაფია.
Gare de Lyon დიდი სადგურია და მე ძალიან არ მიყვარს. არის ზუზუნი, ბზუილი, მილიონი ტურისტი, ზოგი ჩემოდნით გადაგივლის თავზე და ზოგი კიდევ ჩემოდნის გარეშეც.
ჩემი აზრით, პარიზის მეტრო ძალიან მოსახერხებელია და სწრაფია. სავსებით შეესაბამება ცხოვრების იმ რიტმს, რაც აქ არის. როდესაც ყველას სადღაც ეჩქარება და გარბის მეტრო მშვენიერი გამოსავალია. რა თქმა უნდა, თუ გეჩქარება შეგიძლია ტაქსშიც ჩაჯდე მაგრამ ეს სიამოვნება 1.80 ევრო ნამდვილად არ ღირს :)
სასტუმროში 40 წუთში მოვედით. ძალიან სასაცილო სანახავი ვიყავი ჩემოდნით და 3 ჩანთით, ერთი სული მქონდა მოვსულიყავი 15 Rue Peletier-ზე მდებარე Hôtel Peletier Haussmann Opéra-ში, დამედო ეს ყველაფერი, გავსულიყავი გარეთ და მეჭამა.
სასტუმრო ძალიან კარგ ადგილას არის და საკმაოდ ნორმალურია.
მას შემდეგ რაც ეს ოცნება ავისრულე და ყველაფერი ოთახში დავალაგე, სასწრაფოდ გამოვიცვალეთ და გავვარდით საჭმელად ჩემს საყვარელ ადგილას და ამ საყვარელ ადგილს ჰქვია Brioche Dorée (http://www.briochedoree.fr/). ვგიჟდები!!! პარიზში სხვანაირად გემრიელი კროასანია, რაღაცნაირი ჰაეროვანი, მსუბუქი... პლიუს ამას უგემრიელესი ყავა და ეს საკმარისია იმისთვის, რომ მიხვდე სადაც ხარ.
Avenue de l'Opéra-დან დაბლა რომ ჩაუყვე, გადაკვეთავ რივოლის ქუჩას და პირდაპირ ლუვრთან აღმოჩნდები. გადავწყვიტე ნანასთვის ლუვრი მეჩვენებინა და ამიტომ ჩავდექით რიგში, რომელიც მიუხედავად თავისი სიგრძისა მალე გავიდა და ჩვენც ამაყად შევედით ამ გენიალურ მუზეუმში. ბევრი დრო რომ არ დაგვეკარგა, ნანას სწრაფად ვანახე ლუვრის ღირსშესანიშნაობები მათ შორის ვენერა მილოსელის ქანდაკება, რომელიც ნამდვილად იდეალური ქალის ფიგურაა; ნიკეს ქანადაკება რომელზეც მე სულ მაჟრიალებს იმდენად გენიალურია; მონა ლიზა- შედევრი, რომლისაც ძალიან მეშინია მაგრამ იმდენად მაგარი ნახატია, რომ ყველა ასე მიშტერებული უყურებს და ცდილობს ამოხსნას თუ რაზე მიგვანიშნებს ესოდენ იდუმალებით მოცული ღიმილი. მონა ლიზას გარშემოც ბევრი დისკუსიააა, ბევრს მოსწონს, ბევრს არა, თუმცა ნახატი აღიარებულია მსოფლიოს ერთ-ერთ შედევრად და ფაქტია, რომ არაჩვეულებრივია. ორიგინალი საერთოდ სხვანაირია, საერთოდ ნახატი ორიგინალში რა თქმა უნდა სხვანაირია მაგრამ მონა ლიზას თავისებული ხიბლი აქვს. ასევე ნაპოლეონის აპარტამენტები, რაც საერთოდ სასწაულია! კიდევ ბევრი რამ, უბრალოდ ყველაფერს ვერ ჩამოვთვლი, წერაც კი მეზარება ისეთი დაღლილი ვარ...
ლუვრიდან პირდაპირ შორს ჩანს ტრიუმფალური არკა, ვისაც სიარული არ ეზარება ფეხით თავისუფლად მივა (ცოტა დაიღლება:)), გზად არის Arc de Triomphe du Carrousel (პატარა ტრიუმფალური არკა, რომელიც ოდნავ სახეშეცვლილი სახით დგას ასევე მონპელიეში), ტუილერის ბაღები (Jardin des Tuileries), კონკორდი (Place de la Concorde) და შანზელიზე(Avenue des Champs-Élysées).
ზაფხული პარიზში ძალიან სხვანაირია და ლამაზია.
შანზელიზეზე სიარული ნამდვილი ბედნიერებაა მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან ბევრი ადამიანია და რომ გაჩერდე ალბათ გადაგივლიან. ამ ცნობილ ავენუზე მდებარეობს ბევრი ცნობილი ბრენდის მაღაზია და ათასი სხვა რამ, რომელი ერთი ჩამოვთვალო...
ბევრი ბოდიალის, სეირნობის, სირბილის, მაღაზიებში შესვლა-გამოსვლის, ყვირილის, წივილის და გაგიჟების შემდეგ, ჩავედით მეტროში და გავეშურეთ სასტუმროსკენ.
ჩემი პარიზი როგორი ლამაზია!
ხვალ ეიფელისკენ ჰერი-ჰერი.
პარიზი
31 ივლისი, 2011
Tuesday, 16 August 2011
France 2011 and my voyage
მოკლედ მიმოხილვას გავაკეთებ იმის შესახებ თუ სად ვიყავი და რა ვნახე ამ ზაფხულს :)
21ში ღამე გავფრინდი და წავედი ჯერ მარსელში. მარსელი ძალიან ლამაზი ქალაქია, ნუ ისე არ გადავირიე როგორც ვთქვათ რივიერაზე ვგიჟდები, მაგრამ უნდა აღინიშნოს, რომ ლამაზია. მარსელში ვნახე ძველი პორტი, Notre Dame de la Garde, რომელიც მარსელში ყველაზე მაღალ ადგილას დგას და იქიდან იშლება ულამაზესი ხედები მთელ ქალაქზე და ზღვაზე. ასევე ავიღეთ ქალაქის პასს და ტური და უცებ მოგვატარა საყვარელმა კუკუშკამ მთელი მარსელი. საღამომდე დრო გვქონდა, ამიტომ დავიარეთ ქუჩები გემრიელად, რა თქმა უნდა ვეტაკე სტარბაქსს და ისეთ სხვა დაწესებულებებს, რაც ამ ბედკრულ ქვეყანაში არ მოიპოვება :) საღამოს მომაკითხა ჩემმა ნათესავმა და წავედით მონპელიეში. მარსელიდან მონპელიემდე არის 1 საათი და 40 წუთი მანქანით. ისეთი დაღლილი ვიყავი აღარაფრის თავი არ მქონდა (მთელი ღამის უძინარი და მარსელში ნაბოდიალები მთელი დღე), მაგრამ რომ ჩავედით ღამის მონპელიე მაინც დავათვალიერეთ. ძალიან საყვარელი ქალაქია, სტუდენტური და მხიარული და ხალისიანი.
28 ივლისს ჩემს დაბადების დღეზე დილას 7 ზე წავედით სენ ტროპეში.
სენ ტროპემ მოლოდინს გადააჭარბა. ნუ სურათებით ისედაც ვიცოდი რაც იყო დაახლოებით, მაგრამ ძალიან Chic ადგილია. სენ ტროპემდე არის სენ მაქსიმი, რაზეც უბრალოდ შევიშალეთ ჭკუიდან. რამოდემინე ფერის ზღვა, ქვიშა და სასწაული პლიაჟები...
სენ ტროპეში ვნახე ცნობილი ჟანდარმერია, ლუი დე ფიუნესის ფილმებიდან ალბათ ყველამ კარგად იცით. არის უამრავი ბარი, კაფე, რესტორანი, ყველა ცნობილი ბრენდი, შანელის, დიორის სახლები და მოკლედ სრული სიგიჟე. სენ ტროპესაც აქვს ულამაზესი პაწუკა პორტი, რომელიც ამ პერიოდში სავსეა მილიონერების იახტებით :) ქალაქში უამრავი ტურისტი იყო, მანქანების ბრენდებზე და საერთოდ დონეზე აღარ ვსაუბრობ და ვწერ, ისედაც მიხვდებით რა კატეგორიის ხალხი დადის იქ :) სენ ტროპეში არის ასევე უცნობილესი Nikki Beach. ვინც არ იცის რა არის ეს - გამოსავალია: www.google.com :)
სენ ტროპეს მერე წავედით კანში, მე განსაკუთრებით გამიხარდა კანში მეორედ წასვლა, ყველაfერი რომ მქონდა ნანახი და იქ გავიარე და გამოვიარე რაც მენატრებოდა და რაც შარშან ვერ მოვისიყვარულე ისე ძალიან. რა თქმა უნდა, კიდევ ერთხელ წამოვკოტრიალდი და გავიშხლართე წითელ ხალიჩაზე ფესტივალების სასახლის წინ, კიდევ ერთხელ შემოვხტი ჰაერში ბედნიერებისგან, გავიშოტე პლიაჟზე და ლა კრუაზეტი (La Croisette) კიდევ ერთხელ დავლაშქრე.
კანის შემდეგ წავედით ნიცაში და საღამოს ჩემს საყვარელ ადგილას აღვნიშნეთ ჩემი დაბადების დღე. ძალიან სიმბოლური იყო ის, რომ შარშან როდესაც ჩემს დაბადების დღეს ჩავედი ნიცაში საღამოს ზუსტად იმ რესტორანში, იმ ადგილას ვიჯექი სადაც წელს და თითონ ფაქტი, რომ ამ დღეს ისევ ნიცაში ვიყავი- ესეც სიმბოლურია. ალბათ ცოტა ადამიანი თუ ახერხებს ამას და მიხარია, რომ მე ის გავაკეთე რაც მინდოდა :) ნიცაზე ვგიჟდები! ულამაზესია!!! მიხარია, რომ ჩემი ცხოვრების რამოდემინე დღე ამ ქალაქში მაქვს გატარებული და წელს კიდევ ჩავედი. არავინ თქვას ბათუმი ჯობიაო ისაო და ესაო, ასეთ სისულელეეებზე ძალიან მეცინება და სამარცხვინოა უბრალოდ, როდესაც ამ ორი ქალაქის შედარება ხდება. ბათუმი არასდროს გახდება ნიცა და არც აჭარის სანაპირო გადაიქცევა რივიერად. და ვისაც ეს არ სჯერა, სურათებით დავასაბუთებ და ასევე სხვა ბევრი ფაქტითაც :):):)
ნიცაში სასტუმროში გავჩერდით იქვე Collin du Chateau-სთან უკან.
დილას უთენია წამოვხტი და ზღვაში თავით გავექანე, ხმელთაშუა ზღვა მაგარია რა, როგორი სუფთააა, როგორი წმინდა... გაურკვეველი წარმონაქმნები რომ არ დაცურავენ... :))
პლიაჟის მერე ავედით Hotel Le Meridien Nice-ში (http://www.lemeridiennice.com/), ტერასაზე, საიდანაც არის ალბათ ერთ-ერთი საუკეთესო ხედი ნიცაზე :) ტერასა მდებარეობს ამ 5 ვარსკვლავიანი სასტუმროს მე-10 სართულზე და ფანტასტიურია!!!
ნიცის მერე შემდეგი გაჩერება იყო მონაკო. რა თქმა უნდა, მონაკო!
ნუ მონაკო რომ უმდიდრესი სახელმწიფოა ესეც იცით ალბათ!!! :)
მიხარია, რომ მონაკოში მეორედ ვიყავი და ოკეანოგრაფიიის მუზეუმი, რომელიც შარშან ვერ ვნახე, წელს მოვინახულე და სრული დაშოკილი გამოვედი იქიდან!!! თუ მონაკოში წახვალთ აუცილებლად ნახეთ უდიდესი აკვარიუმი და მთელი მუზეუმი უნიკალურია! მუზეუმი მდებარეობს პრინცის სასახლესთან ახლოს და გადაჰყურებს ზღვას. ეს საიტია და დაათვალიერეთ http://www.oceano.mc/
მუზეუმის შესასვლელში იყო ის, რაც პრინც ალბერტს და პრინცესას ეცვა ქორწილში: Giorgio Armani-ის უსერიოზულესი კაბა, ლამის თვალები რომ გადმომივარდა ისეთი და დიადემა რაც პრინცესას ედგა თავზე. ასევე ის მანქანა, რაშიც იჯდნენ და უამრავი ფოტო, რომელიც ასახავდა ქორწილის და მიღებებს.
მონაკოს მერე წავედით ანტიბში და ჟუან ლე პანში (Antibes/Juan Les Pins), ვნახე მარი და მივუტანე სანატრელი აჯიკა :))))
ბოლოს ისევ მონპელიე..
31ში დილას მატარებლით წავედით ჩემს ქალაქში!!!
Paris-La plus belle ville du monde :)
პარიზით ძალიან ვისიამოვნე, ვიბოდიალე ძალიან ბევრი. ზაფხულის პარიზი მაინც სულ სხვააა!
მუზეუმებიდან მარტო ლუვრში შევედი თავიდან, რაღაცეების ნახმა მინდოდა რაც ადრე ვერ ვნახე და წელს ავინაზღაურე.
ისე გემრიელად მეძინა Jardin des Tuilleries-ში, რომ მასე გემრიელად ლოგინშიც არ მძინავს ხოლმე. ფეხით გავთელე შანზელიზე, ლამის ყოველ დღე იქ მივდიოდი და ვიჯექი და უბრალოდ ვაკვირდებოდი ხალხს, როგორი სხვანაირები არიან, როგორი სტილი აქვთ...
კიდევ ერთხელ ავედი ეიფელზე და სულ ბოლოდან დავიყვირე, რომ მე მიყვარს ეს ქალაქი და ეს ქვეყანა!!!
ულამაზესია პარიზი, არასდროს მომწყინდება იქ ჩასვლა და სეირნობა.
ვიყავი Shakespeare and Company-ში. ვერ წარმომიდგენია პარიზში ჩავიდე და იქ არ მივიდე და არ ვიყიდო წიგნები. ჩემი საყვარელი წიგნის მაღაზიაა, რომელსაც წიგნების გარდა დიდი ისტორია აქვს და ეს ყველაფერი რომ ვიცი მაგიტომაც მიყვარს.
კიდევ ერთხელ ვნახე ნოტრდამი, ვიყავი მონმარტრზე, ლუქსემბურგის ბაღებში, ინვალიდების სასახლესთან, ჩემს უსაყვარლეს ალექსანდრე მე-3ის ხიდზე, ორსეს სანაპიროზე, რივოლის ქუჩაზე, St.Honore-ზე, კონკორდთან, ლე მარეზე, სენ ჟერმენზე. გავუღიმე სორბონას და იქ სწავლა ალბათ აუხდენელ ოცნებად დამრჩება... ბევრი ვიარე სენ მიშელის მოედანზე და სულ ჰემინგუეი მახსენდებოდა თავის Moveable Feast-ით და უკვდავი ფრაზებით...
გალერი ლაფაიეტი და ყველა ცნობილი ბრენდი ისევ ერთად- ჩემი გულის გასახეთქაად :)
ბევრი სტარბაქსი, subway, კრეპი და კრუასანი. ბევრი ღვინო და ყველი, ბევრი აი ძააააააააააააააალიან ბევრი ბედნიერი წამი, წუთი, საათი, დღე და კვირა.
პარიზი ეს ის ქალაქია სადაც ცხოვრება მიხარია განსაკუთრებულად იმიტომ, რომ ყველაფერი ის არის თავმოყრილი რაზეც მთელი ცხოვრება ვგიჟდებოდი, ვაფასებდი, მომწონდა და მიყვარდა. ესაა ქალაქი, რომელსაც აქვს უნიკალური კულტურა და მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთის აზრით ეიფელის კოშკი ჯართია, მე სულაც არ ვთვლი რომ ეს ჯართია, ესაა მონუმენტი, რომელიც ძალიან უხდება პარიზს და მისი ხიბლია და კიდევ ერთხელ დავწერ დიდი ერნესტ ჰემინგუეის უკვდავ სიტყვებს, რომელიც ჩემს ცხოვრებას მარად მიჰყვება:
If you are lucky enough to have lived in Paris as a young man, then wherever you go for the rest of your life it stays with you, for Paris is a moveable feast.
21ში ღამე გავფრინდი და წავედი ჯერ მარსელში. მარსელი ძალიან ლამაზი ქალაქია, ნუ ისე არ გადავირიე როგორც ვთქვათ რივიერაზე ვგიჟდები, მაგრამ უნდა აღინიშნოს, რომ ლამაზია. მარსელში ვნახე ძველი პორტი, Notre Dame de la Garde, რომელიც მარსელში ყველაზე მაღალ ადგილას დგას და იქიდან იშლება ულამაზესი ხედები მთელ ქალაქზე და ზღვაზე. ასევე ავიღეთ ქალაქის პასს და ტური და უცებ მოგვატარა საყვარელმა კუკუშკამ მთელი მარსელი. საღამომდე დრო გვქონდა, ამიტომ დავიარეთ ქუჩები გემრიელად, რა თქმა უნდა ვეტაკე სტარბაქსს და ისეთ სხვა დაწესებულებებს, რაც ამ ბედკრულ ქვეყანაში არ მოიპოვება :) საღამოს მომაკითხა ჩემმა ნათესავმა და წავედით მონპელიეში. მარსელიდან მონპელიემდე არის 1 საათი და 40 წუთი მანქანით. ისეთი დაღლილი ვიყავი აღარაფრის თავი არ მქონდა (მთელი ღამის უძინარი და მარსელში ნაბოდიალები მთელი დღე), მაგრამ რომ ჩავედით ღამის მონპელიე მაინც დავათვალიერეთ. ძალიან საყვარელი ქალაქია, სტუდენტური და მხიარული და ხალისიანი.
28 ივლისს ჩემს დაბადების დღეზე დილას 7 ზე წავედით სენ ტროპეში.
სენ ტროპემ მოლოდინს გადააჭარბა. ნუ სურათებით ისედაც ვიცოდი რაც იყო დაახლოებით, მაგრამ ძალიან Chic ადგილია. სენ ტროპემდე არის სენ მაქსიმი, რაზეც უბრალოდ შევიშალეთ ჭკუიდან. რამოდემინე ფერის ზღვა, ქვიშა და სასწაული პლიაჟები...
სენ ტროპეში ვნახე ცნობილი ჟანდარმერია, ლუი დე ფიუნესის ფილმებიდან ალბათ ყველამ კარგად იცით. არის უამრავი ბარი, კაფე, რესტორანი, ყველა ცნობილი ბრენდი, შანელის, დიორის სახლები და მოკლედ სრული სიგიჟე. სენ ტროპესაც აქვს ულამაზესი პაწუკა პორტი, რომელიც ამ პერიოდში სავსეა მილიონერების იახტებით :) ქალაქში უამრავი ტურისტი იყო, მანქანების ბრენდებზე და საერთოდ დონეზე აღარ ვსაუბრობ და ვწერ, ისედაც მიხვდებით რა კატეგორიის ხალხი დადის იქ :) სენ ტროპეში არის ასევე უცნობილესი Nikki Beach. ვინც არ იცის რა არის ეს - გამოსავალია: www.google.com :)
სენ ტროპეს მერე წავედით კანში, მე განსაკუთრებით გამიხარდა კანში მეორედ წასვლა, ყველაfერი რომ მქონდა ნანახი და იქ გავიარე და გამოვიარე რაც მენატრებოდა და რაც შარშან ვერ მოვისიყვარულე ისე ძალიან. რა თქმა უნდა, კიდევ ერთხელ წამოვკოტრიალდი და გავიშხლართე წითელ ხალიჩაზე ფესტივალების სასახლის წინ, კიდევ ერთხელ შემოვხტი ჰაერში ბედნიერებისგან, გავიშოტე პლიაჟზე და ლა კრუაზეტი (La Croisette) კიდევ ერთხელ დავლაშქრე.
კანის შემდეგ წავედით ნიცაში და საღამოს ჩემს საყვარელ ადგილას აღვნიშნეთ ჩემი დაბადების დღე. ძალიან სიმბოლური იყო ის, რომ შარშან როდესაც ჩემს დაბადების დღეს ჩავედი ნიცაში საღამოს ზუსტად იმ რესტორანში, იმ ადგილას ვიჯექი სადაც წელს და თითონ ფაქტი, რომ ამ დღეს ისევ ნიცაში ვიყავი- ესეც სიმბოლურია. ალბათ ცოტა ადამიანი თუ ახერხებს ამას და მიხარია, რომ მე ის გავაკეთე რაც მინდოდა :) ნიცაზე ვგიჟდები! ულამაზესია!!! მიხარია, რომ ჩემი ცხოვრების რამოდემინე დღე ამ ქალაქში მაქვს გატარებული და წელს კიდევ ჩავედი. არავინ თქვას ბათუმი ჯობიაო ისაო და ესაო, ასეთ სისულელეეებზე ძალიან მეცინება და სამარცხვინოა უბრალოდ, როდესაც ამ ორი ქალაქის შედარება ხდება. ბათუმი არასდროს გახდება ნიცა და არც აჭარის სანაპირო გადაიქცევა რივიერად. და ვისაც ეს არ სჯერა, სურათებით დავასაბუთებ და ასევე სხვა ბევრი ფაქტითაც :):):)
ნიცაში სასტუმროში გავჩერდით იქვე Collin du Chateau-სთან უკან.
დილას უთენია წამოვხტი და ზღვაში თავით გავექანე, ხმელთაშუა ზღვა მაგარია რა, როგორი სუფთააა, როგორი წმინდა... გაურკვეველი წარმონაქმნები რომ არ დაცურავენ... :))
პლიაჟის მერე ავედით Hotel Le Meridien Nice-ში (http://www.lemeridiennice.com/), ტერასაზე, საიდანაც არის ალბათ ერთ-ერთი საუკეთესო ხედი ნიცაზე :) ტერასა მდებარეობს ამ 5 ვარსკვლავიანი სასტუმროს მე-10 სართულზე და ფანტასტიურია!!!
ნიცის მერე შემდეგი გაჩერება იყო მონაკო. რა თქმა უნდა, მონაკო!
ნუ მონაკო რომ უმდიდრესი სახელმწიფოა ესეც იცით ალბათ!!! :)
მიხარია, რომ მონაკოში მეორედ ვიყავი და ოკეანოგრაფიიის მუზეუმი, რომელიც შარშან ვერ ვნახე, წელს მოვინახულე და სრული დაშოკილი გამოვედი იქიდან!!! თუ მონაკოში წახვალთ აუცილებლად ნახეთ უდიდესი აკვარიუმი და მთელი მუზეუმი უნიკალურია! მუზეუმი მდებარეობს პრინცის სასახლესთან ახლოს და გადაჰყურებს ზღვას. ეს საიტია და დაათვალიერეთ http://www.oceano.mc/
მუზეუმის შესასვლელში იყო ის, რაც პრინც ალბერტს და პრინცესას ეცვა ქორწილში: Giorgio Armani-ის უსერიოზულესი კაბა, ლამის თვალები რომ გადმომივარდა ისეთი და დიადემა რაც პრინცესას ედგა თავზე. ასევე ის მანქანა, რაშიც იჯდნენ და უამრავი ფოტო, რომელიც ასახავდა ქორწილის და მიღებებს.
მონაკოს მერე წავედით ანტიბში და ჟუან ლე პანში (Antibes/Juan Les Pins), ვნახე მარი და მივუტანე სანატრელი აჯიკა :))))
ბოლოს ისევ მონპელიე..
31ში დილას მატარებლით წავედით ჩემს ქალაქში!!!
Paris-La plus belle ville du monde :)
პარიზით ძალიან ვისიამოვნე, ვიბოდიალე ძალიან ბევრი. ზაფხულის პარიზი მაინც სულ სხვააა!
მუზეუმებიდან მარტო ლუვრში შევედი თავიდან, რაღაცეების ნახმა მინდოდა რაც ადრე ვერ ვნახე და წელს ავინაზღაურე.
ისე გემრიელად მეძინა Jardin des Tuilleries-ში, რომ მასე გემრიელად ლოგინშიც არ მძინავს ხოლმე. ფეხით გავთელე შანზელიზე, ლამის ყოველ დღე იქ მივდიოდი და ვიჯექი და უბრალოდ ვაკვირდებოდი ხალხს, როგორი სხვანაირები არიან, როგორი სტილი აქვთ...
კიდევ ერთხელ ავედი ეიფელზე და სულ ბოლოდან დავიყვირე, რომ მე მიყვარს ეს ქალაქი და ეს ქვეყანა!!!
ულამაზესია პარიზი, არასდროს მომწყინდება იქ ჩასვლა და სეირნობა.
ვიყავი Shakespeare and Company-ში. ვერ წარმომიდგენია პარიზში ჩავიდე და იქ არ მივიდე და არ ვიყიდო წიგნები. ჩემი საყვარელი წიგნის მაღაზიაა, რომელსაც წიგნების გარდა დიდი ისტორია აქვს და ეს ყველაფერი რომ ვიცი მაგიტომაც მიყვარს.
კიდევ ერთხელ ვნახე ნოტრდამი, ვიყავი მონმარტრზე, ლუქსემბურგის ბაღებში, ინვალიდების სასახლესთან, ჩემს უსაყვარლეს ალექსანდრე მე-3ის ხიდზე, ორსეს სანაპიროზე, რივოლის ქუჩაზე, St.Honore-ზე, კონკორდთან, ლე მარეზე, სენ ჟერმენზე. გავუღიმე სორბონას და იქ სწავლა ალბათ აუხდენელ ოცნებად დამრჩება... ბევრი ვიარე სენ მიშელის მოედანზე და სულ ჰემინგუეი მახსენდებოდა თავის Moveable Feast-ით და უკვდავი ფრაზებით...
გალერი ლაფაიეტი და ყველა ცნობილი ბრენდი ისევ ერთად- ჩემი გულის გასახეთქაად :)
ბევრი სტარბაქსი, subway, კრეპი და კრუასანი. ბევრი ღვინო და ყველი, ბევრი აი ძააააააააააააააალიან ბევრი ბედნიერი წამი, წუთი, საათი, დღე და კვირა.
პარიზი ეს ის ქალაქია სადაც ცხოვრება მიხარია განსაკუთრებულად იმიტომ, რომ ყველაფერი ის არის თავმოყრილი რაზეც მთელი ცხოვრება ვგიჟდებოდი, ვაფასებდი, მომწონდა და მიყვარდა. ესაა ქალაქი, რომელსაც აქვს უნიკალური კულტურა და მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთის აზრით ეიფელის კოშკი ჯართია, მე სულაც არ ვთვლი რომ ეს ჯართია, ესაა მონუმენტი, რომელიც ძალიან უხდება პარიზს და მისი ხიბლია და კიდევ ერთხელ დავწერ დიდი ერნესტ ჰემინგუეის უკვდავ სიტყვებს, რომელიც ჩემს ცხოვრებას მარად მიჰყვება:
If you are lucky enough to have lived in Paris as a young man, then wherever you go for the rest of your life it stays with you, for Paris is a moveable feast.
Friday, 22 July 2011
Wednesday, 20 July 2011
...
Started packing my suitcase :)
Two days are left till my trip...
Sitting and counting desperately the hours ...
Horrraaayyyy!!! :)
Two days are left till my trip...
Sitting and counting desperately the hours ...
Horrraaayyyy!!! :)
Tuesday, 12 July 2011
Sweet summer days
თავსხმა წვიმააა გარეთ და ცოტა აგრილდა.
გრილი ნიავი შემოდის ფანჯრიდან და ფარდას აფრიალებს.
მიყვარს ზაფხულის წვიმა და მიწის სუნი... სველი მიწის სუნი, ასფალტისაც, ჰაერისაც.
***
დღეს კიკეთში ვიყავი და ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ ვნახე ისეთი არაჩვეულებრივი სკოლა, როგორიც არის იაკობ გოგებაშვილის სასწავლებელი ან უბრალოდ კიკეთის სკოლა, როგორც ყველა მოიხსენიებს. მართლაც, რომ დიდი ბედნიერებააა მანდ სწავლა. ვინატრე, ნეტავ მეც პატარა ვიყო, აქ ვისწავლიდითქო :)
***
ჩემს წასვლამდე დარჩა 8 დღე (დღევანდელ დღეს აღარ ვთვლი), იმდენი რამ მაქვს მოსამზადებელი, საჩუქრები საყიდელი, ჩასალაგებელ-ჩასაბარგებელი და ა.შ.
***
მიყვარს ჩაი წელიწადის ნებისმიერ დროს, აი ამ დროს, ზაფხულში როდესაც წვიმს, გრილა - განსაკუთრებით. ყველაზე მაგარი სასმელია!!! განსაკუთრებით მიყვარს მწვანე ჩაი+ლიმონი, რომელიც ჯანმრთელობისთვის ძალიან სასარგებლოა და ისედაც მიყვარს.
მგონი ტრადიციად მექცა ბლოგის წერის დროს ჩაის დალევა :) ჰმ... საინტერესოა.
... და მიყვარს ჩემი ბლოგიც!
გრილი ნიავი შემოდის ფანჯრიდან და ფარდას აფრიალებს.
მიყვარს ზაფხულის წვიმა და მიწის სუნი... სველი მიწის სუნი, ასფალტისაც, ჰაერისაც.
***
დღეს კიკეთში ვიყავი და ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ ვნახე ისეთი არაჩვეულებრივი სკოლა, როგორიც არის იაკობ გოგებაშვილის სასწავლებელი ან უბრალოდ კიკეთის სკოლა, როგორც ყველა მოიხსენიებს. მართლაც, რომ დიდი ბედნიერებააა მანდ სწავლა. ვინატრე, ნეტავ მეც პატარა ვიყო, აქ ვისწავლიდითქო :)
***
ჩემს წასვლამდე დარჩა 8 დღე (დღევანდელ დღეს აღარ ვთვლი), იმდენი რამ მაქვს მოსამზადებელი, საჩუქრები საყიდელი, ჩასალაგებელ-ჩასაბარგებელი და ა.შ.
***
მიყვარს ჩაი წელიწადის ნებისმიერ დროს, აი ამ დროს, ზაფხულში როდესაც წვიმს, გრილა - განსაკუთრებით. ყველაზე მაგარი სასმელია!!! განსაკუთრებით მიყვარს მწვანე ჩაი+ლიმონი, რომელიც ჯანმრთელობისთვის ძალიან სასარგებლოა და ისედაც მიყვარს.
მგონი ტრადიციად მექცა ბლოგის წერის დროს ჩაის დალევა :) ჰმ... საინტერესოა.
... და მიყვარს ჩემი ბლოგიც!
Monday, 11 July 2011
Wednesday, 6 July 2011
Learn English
Please have a look and register
http://learnenglish.britishcouncil.org/en/
This is very useful web site for learners of English language, who want to enlarge their vocabulary, watch great videos and be involved in forum discussions on various subjects.
http://learnenglish.britishcouncil.org/en/
This is very useful web site for learners of English language, who want to enlarge their vocabulary, watch great videos and be involved in forum discussions on various subjects.
Monday, 4 July 2011
Tuesday, 28 June 2011
...
მალე მოვა 1 ივლისიც...
ყველაზე საშინელი დღე, რომელიც მთელი ცხოვრება მემახსოვრება.
არ მინდა არც შარშანდელი ივნისის გახსენება, არც იმ დღეეების...
დააფასეთ დედები, მამები, ბებიები, ბაბუები რამეთუ როდესაც ისინი ამ ქვეყანაზე აღარ იქნებიან ყველაზე მეტად მოგენატრებათ. უთხარით ბევრი თბილისი სიტყვა და ჩაეხუტეთ იმიტომ, რომ მერე ის სითბო გემახსოვრებათ, გადაუღეთ სურათები იმიტომ, რომ მერე სამახსოვროდ დაგრჩებათ... განსაკუთრებით კი დედას!
როცა ვკარგავთ მაშინ ვხვდებით სინამდვილეში მის ფასს!
რამდენი რამ მომაკლდა ამ ბოლო ერთი წლის განმავლობაში, რამდენი რჩევა, მზრუნველობა, როგორ მენატრება ბევრი რამ რაც დედასთანაა დაკავშირებული, როგორ მინდა რომ სახლში რომ მოვდივარ და კარებზე ზარს ვრეკავ კარს დედა მიღებდეს ჩვეული ღიმილით, მახვედრებდეს გემრიელ საჭმელს, მასწავლიდეს და უბრალოდ იყოს ჩემს გვერდით.
თებერვალში როდესაც iPhone ვიყიდე და ტელეფონის ნომრები შემყავდა (ავტომატურად ვერ გადმოვაკოპირე) ასო დ-ზე რომ ჩამოვედი, დავინახე სახელი ”დედა”, ტელეფონის ნომერს დავხედე და დაუფიქრებლად ჩავწერე ახალ ტელეფონშიც იმის ნიშნად, რომ მიუხედავად იმისა, რომ აგერ უკვე 1 წელია ის ჩემს გვერდით აღარ არის, მაინც ჩემთანააა...
ყველაზე საშინელი დღე, რომელიც მთელი ცხოვრება მემახსოვრება.
არ მინდა არც შარშანდელი ივნისის გახსენება, არც იმ დღეეების...
დააფასეთ დედები, მამები, ბებიები, ბაბუები რამეთუ როდესაც ისინი ამ ქვეყანაზე აღარ იქნებიან ყველაზე მეტად მოგენატრებათ. უთხარით ბევრი თბილისი სიტყვა და ჩაეხუტეთ იმიტომ, რომ მერე ის სითბო გემახსოვრებათ, გადაუღეთ სურათები იმიტომ, რომ მერე სამახსოვროდ დაგრჩებათ... განსაკუთრებით კი დედას!
როცა ვკარგავთ მაშინ ვხვდებით სინამდვილეში მის ფასს!
რამდენი რამ მომაკლდა ამ ბოლო ერთი წლის განმავლობაში, რამდენი რჩევა, მზრუნველობა, როგორ მენატრება ბევრი რამ რაც დედასთანაა დაკავშირებული, როგორ მინდა რომ სახლში რომ მოვდივარ და კარებზე ზარს ვრეკავ კარს დედა მიღებდეს ჩვეული ღიმილით, მახვედრებდეს გემრიელ საჭმელს, მასწავლიდეს და უბრალოდ იყოს ჩემს გვერდით.
თებერვალში როდესაც iPhone ვიყიდე და ტელეფონის ნომრები შემყავდა (ავტომატურად ვერ გადმოვაკოპირე) ასო დ-ზე რომ ჩამოვედი, დავინახე სახელი ”დედა”, ტელეფონის ნომერს დავხედე და დაუფიქრებლად ჩავწერე ახალ ტელეფონშიც იმის ნიშნად, რომ მიუხედავად იმისა, რომ აგერ უკვე 1 წელია ის ჩემს გვერდით აღარ არის, მაინც ჩემთანააა...
Friday, 20 May 2011
A farewell from Gabriel Garcia Marquez
I would like to post a farewell from Gabriel Garcia Marquez
I do appreciate these words and always try to think about them.
If for an instant God were to forget that I am a rag doll and gifted me with a piece of life, possibly I wouldn't say all that I think, but rather I would think of all that I say.
I would value things, not for their worth but for what they mean. I would sleep little, dream more, understanding that for each minute we close our eyes we lose sixty seconds of light.
I would walk when others hold back, I would wake when others sleep.
I would listen when others talk, and how I would enjoy a good chocolate ice cream!
If God were to give me a piece of life, I would dress simply, throw myself face first into the sun, baring not only my body but also my soul.
My God, if I had a heart, I would write my hate on ice, and wait for the sun to show.
Over the stars I would paint with a Van Gogh dream a Benedetti poem, and a Serrat song would be the serenade I'd offer to the moon. With my tears I would water roses, to feel the pain of their thorns, and the red kiss of their petals...
My God, if I had a piece of life... I wouldn't let a single day pass without telling the people I love that I love them. I would convince each woman and each man that they are my favorites, and I would live in love with love.
I would show men how very wrong they are to think that they cease to be in love when they grow old, not knowing that they grow old when they cease to be in love!
To a child I shall give wings, but I shall let him learn to fly on his own.
I would teach the old that death does not come with old age, but with forgetting. So much have I learned from you, oh men...
I have learned that everyone wants to live on the peak of the mountain, without knowing that real happiness is in how it is scaled.
I have learned that when a newborn child squeezes for the first time with his tiny fist his father's finger, he has him trapped forever.
I have learned that a man has the right to look down on another only when he has to help the other get to his feet.
From you I have learned so many things, but in truth they won't be of much use, for when I keep them within this suitcase, unhappily shall I be dying.
I do appreciate these words and always try to think about them.
If for an instant God were to forget that I am a rag doll and gifted me with a piece of life, possibly I wouldn't say all that I think, but rather I would think of all that I say.
I would value things, not for their worth but for what they mean. I would sleep little, dream more, understanding that for each minute we close our eyes we lose sixty seconds of light.
I would walk when others hold back, I would wake when others sleep.
I would listen when others talk, and how I would enjoy a good chocolate ice cream!
If God were to give me a piece of life, I would dress simply, throw myself face first into the sun, baring not only my body but also my soul.
My God, if I had a heart, I would write my hate on ice, and wait for the sun to show.
Over the stars I would paint with a Van Gogh dream a Benedetti poem, and a Serrat song would be the serenade I'd offer to the moon. With my tears I would water roses, to feel the pain of their thorns, and the red kiss of their petals...
My God, if I had a piece of life... I wouldn't let a single day pass without telling the people I love that I love them. I would convince each woman and each man that they are my favorites, and I would live in love with love.
I would show men how very wrong they are to think that they cease to be in love when they grow old, not knowing that they grow old when they cease to be in love!
To a child I shall give wings, but I shall let him learn to fly on his own.
I would teach the old that death does not come with old age, but with forgetting. So much have I learned from you, oh men...
I have learned that everyone wants to live on the peak of the mountain, without knowing that real happiness is in how it is scaled.
I have learned that when a newborn child squeezes for the first time with his tiny fist his father's finger, he has him trapped forever.
I have learned that a man has the right to look down on another only when he has to help the other get to his feet.
From you I have learned so many things, but in truth they won't be of much use, for when I keep them within this suitcase, unhappily shall I be dying.
Saturday, 7 May 2011
Spring mood
This is what I was wearing today :)))- just a cropped one.
Jeans: PARIS by Zadig & Voltaire
Flats: Do not exactly remember the name of that shop in Nice,FR.
I love the colour of these flats.
I love spring in Tbilisi :)
C'est une partie des vêtements que Je portais aujourd'hui - recadrée.
Jeans: PARIS par Zadig & Voltaire
Chaussures: J'ai oublié le nom de cette boutique en Nice, FR.
J'aime le couleur des chaussures.
J'aime le printemps en Tbilissi :)
Monday, 11 April 2011
Baby Mate
This post is dedicated to Mate.
Those, who don't know him, I should say that you have lost many things. Mate Chkhikvadze is the first son of Nino and Vano, and he is already 9 months old :)
I am her godmother and I am proud of it.
Yesterday, when my friends and I visited baby Mate, I was told that he listens to Tom Waits and to Beatles, loves Eva Cassidy and good music. One more plus :)
And when Mate suddenly started playing with my key chain - Eiffel Tower- I was amazed and happy. He already has A TASTE!!!
Mate was born in July, when the Sun was shining brightly and the weather was fine.
I will never forget when I first saw him in Chachava Clinic.
and finally, ladies and Gentlemen,
Please have a look at Mate Chkhikvadze!!!
Those, who don't know him, I should say that you have lost many things. Mate Chkhikvadze is the first son of Nino and Vano, and he is already 9 months old :)
I am her godmother and I am proud of it.
Yesterday, when my friends and I visited baby Mate, I was told that he listens to Tom Waits and to Beatles, loves Eva Cassidy and good music. One more plus :)
And when Mate suddenly started playing with my key chain - Eiffel Tower- I was amazed and happy. He already has A TASTE!!!
Mate was born in July, when the Sun was shining brightly and the weather was fine.
I will never forget when I first saw him in Chachava Clinic.
and finally, ladies and Gentlemen,
Please have a look at Mate Chkhikvadze!!!
Zadig & Voltaire
I would like to write about one of my favourite brands- Zadig & Voltaire.
Zadig & Voltaire embodies a new type of luxury at the same time original and affordable. By combining delicate fabrics as cashmere, washed silk, lace and metallic leather, Zadig & Voltaire creates refined casual clothing. Embroidered and lead glass inscriptions, as well as glittered skulls and studded eagles build a unique and irresistible world with a rock n' roll inspiration.
I just love them. It was three years ago in Paris, when I entered their shop and thought to myself: Wow, C'est magnifique!
For more info, you can visit their official web site http://www.zadig-et-voltaire.com/
Zadig & Voltaire embodies a new type of luxury at the same time original and affordable. By combining delicate fabrics as cashmere, washed silk, lace and metallic leather, Zadig & Voltaire creates refined casual clothing. Embroidered and lead glass inscriptions, as well as glittered skulls and studded eagles build a unique and irresistible world with a rock n' roll inspiration.
I just love them. It was three years ago in Paris, when I entered their shop and thought to myself: Wow, C'est magnifique!
For more info, you can visit their official web site http://www.zadig-et-voltaire.com/
Saturday, 2 April 2011
...
One week= full of workshops.
Scottish Opera Team visited Tbilisi within "Classical Twists" project in partnership with British Council and Tbilisi Opera and Ballet Theatre.
These five days were full of fun, full of music and good atmosphere.
Teachers were perfect and Scottish Opera Team- just brilliant!!!
For sure, these days will be stored in my memory forever :)
Scottish Opera Team visited Tbilisi within "Classical Twists" project in partnership with British Council and Tbilisi Opera and Ballet Theatre.
These five days were full of fun, full of music and good atmosphere.
Teachers were perfect and Scottish Opera Team- just brilliant!!!
For sure, these days will be stored in my memory forever :)
Wednesday, 23 March 2011
Cold March
I would like to thank my UGG boots very much for keeping my feet warm throughout whole winter. They are just perfect and I do think that UGG boots are one of the best inventions by the mankind :)
It's March and it's so cold outside- just like in winter.
So, good advice: wrap yourself up warm, drink hot tea with lemon and smile :)
It's March and it's so cold outside- just like in winter.
So, good advice: wrap yourself up warm, drink hot tea with lemon and smile :)
Sunday, 13 March 2011
Summer Planning
I have already started planning my summer trip.
Gonna visit two countries: France, of course, and Germany :
France: Montpellier, Marseille, Nice, Cannes...
Germany: Köln
Last summer, when I was in Nice, before I went to the airport, I went down the beach and throw coins in the sea :)))) hoping to visit that magnificent place the next year- I hope this wish will come true and I will go there for the second time this year.
Gonna visit two countries: France, of course, and Germany :
France: Montpellier, Marseille, Nice, Cannes...
Germany: Köln
Last summer, when I was in Nice, before I went to the airport, I went down the beach and throw coins in the sea :)))) hoping to visit that magnificent place the next year- I hope this wish will come true and I will go there for the second time this year.
Wednesday, 2 March 2011
Positano
Hello, Spring!
I should say that the spring has come, but theoretically.
These three days have been the coldest in the whole winter+freezing+raining+snowing... That's realldy horrible. No sun, no clear sky... it has been said that the weather affects the mood and I do agree with it. When everything is grey around you, people are dressed in dark colours, rushing somewhere frozen, when there is only one thought in your mind- to go home, drink a cup of hot tea and dress warm. When you don't even have a wish to walk in a street or even just go out- all these above-mentioned things DO make me feel blue and gloomy.
Now, I am searching the ways to colour my life: looking at colourful photos, listening to energetic music (but still, sad music dominates), changed desktop wallpaper/iPhone wallpaper and eat colourful food :)
Here below I attach a photo(Thank you google!)
These three days have been the coldest in the whole winter+freezing+raining+snowing... That's realldy horrible. No sun, no clear sky... it has been said that the weather affects the mood and I do agree with it. When everything is grey around you, people are dressed in dark colours, rushing somewhere frozen, when there is only one thought in your mind- to go home, drink a cup of hot tea and dress warm. When you don't even have a wish to walk in a street or even just go out- all these above-mentioned things DO make me feel blue and gloomy.
Now, I am searching the ways to colour my life: looking at colourful photos, listening to energetic music (but still, sad music dominates), changed desktop wallpaper/iPhone wallpaper and eat colourful food :)
Here below I attach a photo(Thank you google!)
Thursday, 17 February 2011
French Riviera memories
I will call this post "French Riviera memories" because my friend and me were sitting and remembering those perfect days we have spent there in July/August.
Memories are the best things, sometimes I remember them in my mind, sometimes I write them here, or somewhere - only those which are precious and valuable for me. Always thought that memories will last forever and especially if they are sweet ones.
Riviera memories are ones that should be remembered for sure.
Those things we have done there and moments we experienced were really memorable and funny. I miss pizza that we were eating every day in Maison Cresci, in Nice. It was a chain of Italian restaurant and cafes, always full of people, and they also have branches in Cannes, as far as I remember. IF you are in Nice and looking for food this place is really worth going, the food is awesome, very tasty and portions are huge. One person can hardly eat them.
When talking about Nice and the memories, I should mention Le Meridien Hotel and especially their La Terrasse, Rooftop Restaurant (For more info please visit their web site http://www.lemeridiennice.com ), one of the best hotels in Nice with magnificent views, especially from the rooftop, where you can just sit, sip a coffee from the cup, enjoy french and Mediterranean cuisine and overlook at the Bay of Angels.
I just loved that place, so chic and fabulous.
And again memories - I have a lot of them, really.
So, take care of your memories - You will remember them later, when you get older and older :))))
Memories are the best things, sometimes I remember them in my mind, sometimes I write them here, or somewhere - only those which are precious and valuable for me. Always thought that memories will last forever and especially if they are sweet ones.
Riviera memories are ones that should be remembered for sure.
Those things we have done there and moments we experienced were really memorable and funny. I miss pizza that we were eating every day in Maison Cresci, in Nice. It was a chain of Italian restaurant and cafes, always full of people, and they also have branches in Cannes, as far as I remember. IF you are in Nice and looking for food this place is really worth going, the food is awesome, very tasty and portions are huge. One person can hardly eat them.
When talking about Nice and the memories, I should mention Le Meridien Hotel and especially their La Terrasse, Rooftop Restaurant (For more info please visit their web site http://www.lemeridiennice.com ), one of the best hotels in Nice with magnificent views, especially from the rooftop, where you can just sit, sip a coffee from the cup, enjoy french and Mediterranean cuisine and overlook at the Bay of Angels.
I just loved that place, so chic and fabulous.
And again memories - I have a lot of them, really.
So, take care of your memories - You will remember them later, when you get older and older :))))
Sunday, 13 February 2011
...
New week is coming, I should say nice week. My best friend is coming from Germany to Tbilisi, her home country and we are all waiting for her. Haven't seen Tata since August. We together were having holidays in Nice, this summer. So, last time I saw her in Gare Routier- Nice Bus Station, as she was going to the airport and I was accompanying her.
I have decided to write mostly in English, if you don't mind.
Of course I won't forget Georgian posts :)
Upcoming concert: Galliano concert (together with his band) at the Rustaveli Theatre in Tbilisi, Georgia.
Desperately waiting for this concert, i do believe it will be one of the best concerts I have ever seen in my whole life.
Will write impressions here, for sure.
Peaceful and successful week to all of you!
I have decided to write mostly in English, if you don't mind.
Of course I won't forget Georgian posts :)
Upcoming concert: Galliano concert (together with his band) at the Rustaveli Theatre in Tbilisi, Georgia.
Desperately waiting for this concert, i do believe it will be one of the best concerts I have ever seen in my whole life.
Will write impressions here, for sure.
Peaceful and successful week to all of you!
Thursday, 3 February 2011
Saturday, 8 January 2011
Thursday, 6 January 2011
Christmas Eve and belated Happy New Year
ლამის 1 თვეა არაფერი დმაიწერია აქ და ეს ცუდია.
ახალი წელიც კი არ მომილოცია ჩემი ბლოგისთვის და მასთან დაკავშირებული ხალხისთვის.
თითქოს უცებ გავიდა ეს დღეები.
ჯერ საახალწლო მზადება, ფუსფუსი...
პირველად გავაკეთე გოზინაყი, საცივი და დანარჩენი ყველაფერი რაც საახალწლო სუფრას ეხება.
მივხვდი, თუ რა დიდია დიასახლისის ფასი.
ახალ წელს შევხვდი ტრადიციულად სახლში, მერე თეასთან ( ასევე უკვე ტრადიციად მექცა იქ სიარული) და სადღაც დაახლოებით 5 საათისთვის დავიძინე.
1,2 3 იანვარს მეგობრები მოვიდნენ და ერთად ვატარებდით საღამოებს მუსიკის, ჩაის, ნამცხვრების და ყავის ლიქიორის ფონზე, რომელიც ასევე მე გავაკეთე :)
ახლა 6 იანვარია, 9.20, მალე შობაც დადგება, მიყვარს ეს საღამო, რაღაცნაირი განსაკუთრეული და თბილია.
12 საათზე ტრადიციულად ავანთებ სანთელს და ღმერთს შევთხოვ უპირველესად ჯანმრთელობას და მერე ბედნიერებას.
გილოცავთ და იყავით ბედნიერები, ისედაც ამ ხანმოკლე ცხოვრებაში ვაი-ვიშის დრო არააა.
ახალი წელიც კი არ მომილოცია ჩემი ბლოგისთვის და მასთან დაკავშირებული ხალხისთვის.
თითქოს უცებ გავიდა ეს დღეები.
ჯერ საახალწლო მზადება, ფუსფუსი...
პირველად გავაკეთე გოზინაყი, საცივი და დანარჩენი ყველაფერი რაც საახალწლო სუფრას ეხება.
მივხვდი, თუ რა დიდია დიასახლისის ფასი.
ახალ წელს შევხვდი ტრადიციულად სახლში, მერე თეასთან ( ასევე უკვე ტრადიციად მექცა იქ სიარული) და სადღაც დაახლოებით 5 საათისთვის დავიძინე.
1,2 3 იანვარს მეგობრები მოვიდნენ და ერთად ვატარებდით საღამოებს მუსიკის, ჩაის, ნამცხვრების და ყავის ლიქიორის ფონზე, რომელიც ასევე მე გავაკეთე :)
ახლა 6 იანვარია, 9.20, მალე შობაც დადგება, მიყვარს ეს საღამო, რაღაცნაირი განსაკუთრეული და თბილია.
12 საათზე ტრადიციულად ავანთებ სანთელს და ღმერთს შევთხოვ უპირველესად ჯანმრთელობას და მერე ბედნიერებას.
გილოცავთ და იყავით ბედნიერები, ისედაც ამ ხანმოკლე ცხოვრებაში ვაი-ვიშის დრო არააა.
Subscribe to:
Posts (Atom)