Sweet summer days are over

აი ხვალ უკვე 1 სექტემბერია ...

ისე მალე გავიდა ეს ნანატრი ზაფხული, რომ ვერც კი მოვასწარი შეგრძნება ბოლომდე.

ადრე სკოლაში რომ ვსწავლობდი ძალიან მიხაროდა ზაფხული, 3 თვე დასვენება და მერე პირველ სექტემბერს სკოლა ისევ. მერე უცებ ყველაფერი შეიცვალა. მე გავიზარდე, სკოლა დავამთავრე და ეს უკანასკნელი უნივერსიტეტით შეიცვალა. შესაბამისად შემოკლდა დასვენების ხანგრძლივობა და 3 თვის მაგივრად 2 თვე გახდა.ამის შემდეგ ჩავაბარე მაგისტრატურაში და გამოცდებმა ივლისში გადაინაცვლა. ყოველ წელს სულ უფრო და უფრო მოკლდება ნანატრი დასვენების დღეები. მერე რა იქნება არ ვიცი. ახლა ასეა.

წელსაც ასე იყო.

ივლისის შუა რიცხვებამდე გამოცდები და მერე ძლივს გავეტიე აქედან.

ჩვეულებრივი ზაფხული იყო, კარგი ზაფხული, ალბათ შეიძლებოდა უფრო კარგიც ყოფილიყო. ომმა ჩაუშხამა ყველას ყველაფერი ... აღარ მინდა ამაზე არც წერა და არც ლაპარაკი.

კმაყოფილი ვარ იმით, რომ ცოცხალი ვარ,რომ კარგად ვარ, მშვიდობა თურმე ყველაზე მთავარი ყოფილა. მშვიდობა და ჯანმრთელობა.

ბევრი ახალი რამე მაქვს თავში, ყველაფერი თუ ამისრულდა უფრო კარგად იქნება ყველაფერი : )


The next summer will be better,No! One of the best, I hope : )

Let the Sun always shine !

ზაფხული მთავრდება ...

მიყვარს ესეთი საღამოები აი დღეს რომ იყო :)

როგორც ყოველთვის ერთი და იგივე პრობლემაა კუს ტბაზე : სად გავაჩეროთ მანქანა და როგორც ყოველთვის სულ გადატენილია იქაურობა, ბანძი მუსიკა, ხან კარგი მუსიკა, აი ბანძი ჰაუსი, თურქული ნარევებით მოკლედ საშინელი ...ყურები რომ დაგილპება ადამიანს აი ისეთი ...

ოფიციანტი, რომელიც 123456789 საათში მოვა და ყურადღებას მოგაქცევს და კიდევ 123456789 საათი უნდა ელოდო, რომ ის მოგიტანოს რაც შეუკვეთე, რაც გინდა და არა სხვა რამე. ამ ხალხთან ერთად რომ ვარ ყოველთვის ვამბობ რომ თურმე ინტერნეტის საშუალებითაც მეგობრდებიან გოგოები და აი ჩვენ ვართ ამისი მაგალითი. უკვე მგონი 2 წელიწადზე მეტია რაც ერთმანეთს ვიცნობთ, უამრავი საერთო გვაქვს და ძალიან კარგი მეგობრებიც გავხდით : )

ნინაკო მახსოვს კუკიაზე ვნახე პირველად მიცვალებულების დღეს : ))))))
თათა ჩვენს მშობლიურ მეხუთე კორპუსში, ქსეროქსები გადავაღებინე : )

ამის მერე ხან სად ვიკრიბებით, ხან სად, ვლაქლაქებთ ათას რამეზე, სულ ვღადაობთ : )

დღესაც მორიგი ასეთი დღე იყო, გრილი სიო აქნევდა ჩვენს თმებს საამურად

მერე ... მერე 1 საზიზღარი გოგო დავინახე, თავისი მეუღლითურთ ... კიდევ კარგი პირისპირ არ შემეჯახნენ თორემ არ ვიცი რას გავაკეთებდი : ))) ყველა ჩემი მეგობარი კი მიხვდება ვისზეა საუბარი... რატომ ვიყავი მაგ ადამიანის მეგობარი არ ვიცი, ვერ აამიხსნია ეს ფაქტი, ალბათ იმიტომ,რომ მაშინ არ იყო ისეთი სწერვა როგორიც ახლააა ... ღმერთმა კარგად ამყოფოს, ოღონდ ჩემგან შორს : )

ესაა ერთადერთი კონფლიქტი, რომელიც საერთოდ ოდესმე მქონია მეგობართან, არ ვარ საერთოდ კონფლიქტური ადამიანი, რომ ვინმეს ვეჩხუბო და საქმეები ვურჩიო,მაგრამ ვინმე ზღვარს თუ გადავა, აი კარგად თუ გადავა და თან როდესაც მე უდანაშაულო ვარ და მოდიხარ და ცუდ რაღაცეებს მეუბნები მე, მილანძღავ დაქალს, რომელიც ასევე არაფერ შუაშია, და ასე შემდეგ, ეს ყოვლად აუტანელია ! ამას მგონი არავინ მოითმენს ... არასდროს !

მე ის ვიცი, რომ ქუჩაში რომ შემხვდება მივესალმები, დღესაც პრინციპში რო შემხვედროდა გამარჯობას ვეტყოდი...

3–4 წლის წინანდელი ისტორიაა ეს ...

რითი დავიწყე და რითი ვამთავრებ :)

და საერთოდაც... ზაფხული დასასრულს უახლოვდება, მერე შევაჯამებ მთელ 3 თვეს : )

ჰოჰო : )))

არ ვიცი რა ჰქვია ამას
აი სულ რომ გრძნობ რომ გიყურებენ
შენ რომ არ უყურებ,მაგრამ რომ გრძნობ ამას
ელოდები იქით რომ გაიხედება და შეხედავ ვინაა ასეთი დაჟინებულად რო გიყურებს
არადა არაფერია
მაგრამ ისიც გიყურებს და შენც ჩუმად უყურებ
არ მოგწონს და მაინც უყურებ, ჰეჰ
ყველა იქ რო არის
შეხედავ და გიყურებს


მაგრამ I just don't care : )))))


He's not my cup of coffee

Ordinary sunday evening

ჩავუჯექი ახლა ჩემს ბლოგს :)

რა ხდება ახლა ესე იგი :

რა და გადავწყვიტე, რომ გემრიელი საჭმელების გაკეთება ვისწავლო, ანუ აქამდეც ვაკეთებდი რაღაცეებს,მაგრამ ახლა საფუძვლიანად უნდა მოვეკიდო ამ ამბავს. ხოდა აგერ როგორც ყველამ აღნიშნა კარგი ხელიც მქონია თურმე : ) მე და ეკა 2 დღეა რეცეპტებს ვუზიარებთ ერთმანეთს, იმან რა გააკეთა, მე რა გავაკეთე და ვართ ასე : )

ჩემი ჯონდო( ახლა ჯონდოა) ანუ ეკა როგორც ადრე დავწერე აქ ჰოლანდიაში წავიდა სასწავლებლად 1 წლით ( მგონი არ დამიწერია :D ), კიდევ ერთი მაგისტრატურა რომ დაამთავროს და ნომერ პირველი იურისტი რომ გახდეს, არის კიდევაც პრინციპში !

დღეს დილას ჩემი ტყუპისცალი გაფრინდა პრაღაში 8 დღით, ტყუპისცალი ეს ისე,ყველაფრით რომ ვგავართ ერთმანეთს მაგიტომ ვეძახით ერთმანეთს ასე : ) დაჟე იმ დონემდე გავრეკეთ ერთხელ,რომ გადავწყვიტეთ, რომ ერთ დღეს ვიმშობიაროთ : ))))) ამას ნუ მერე შევათანხმებთ, მთავარია, რომ იდეა გაჩნდა : )))))

ხო... კიდევ რა ხდება ... თეა მგონი კახეთში წავიდა კაწის წამოსაყვანად

უი ხო,კიდევ რა, ახალი კლანი შევქმენით მე და ეკამ, თეას კი მივწერე მაგრამ ნუ ეგეც თანახმა იქნება. მოკლედ, ჩვენ რომ სკოლაში ვსწავლობდით,მაშინ ვწერდით დღიურს ,რომელსაც ერქვა და ჰქვია TLESTS ანუ სახელების და გვარების პირველი ასოები ჩემი, ეკასი და თეასი : ) ხოდა ეხლა რაღაც სიახლე ხო საჭიროა და მე დღეიდან ჯონი ვარ, ეკა –ჯონდო და თეა– ჯონდი ( რამდენად თანახმაა არ ვიცი ) ... : )))))))

დღეს წესით ბეთანიაში უნდა ავსულიყავით 1 დღით, მაგრამ ვერ გამოვიდა, მარიმ იქიდან გადაგვდგა ჩამოდით, ჩამოდითო, ჩავალთ ალბათ კიდევ : )

უნიში ვარ მისასვლელი სკოლის ატესტატი უნდა წამოვიღო, ალბათ ხვალ წავალ...

სწავლა როდის იწყება ვერ გავიგე, ნუ მე არც მეწყება პრინციპში, ეს დიპლომიც აკიდებული მაქვს ... მეზარება ...

ხვალ ანუ 25 ში 3 ადამიანის დაბადების დღეა !

ლეის, გიგასი და თიკასი : )

აქედანაც გილოცავთ და ყველაფერ საუკეთესოს გისურვებთ,რადგან ამას იმსახურებთ ! ისედაც მოგილოცავთ , რა თქმა უნდა, მოკლე ტექსტური შეტყობინებების საშუალებით : )

...

ვუსმენ Tom Waits-ს და კარგად ვარ ...

კარგი დღე იყო, ძალიან კარგი I dare say : )

და ეს ფრაზა მომწონს ძალიან

...we all begin as strangers
just before we find
we really aren't strangers anymore

: )

...

ადამიანი საკუთარ შეცდომებზე სწავლობსო ...

ხოდა ალბათ მეც ვისწავლი ოდესმე ჩემს შეცდომებზე

Someday . . .

შეცდომებზეც,იდიოტობებზეც და უაზრობებზეც : )

ეს ისაა, რაც წიგნში არ წერია და შენით უნდა გაიაზრო.

მართლა fuckin' thing არის ხანდახან ეს ცხოვრება რა, არადა ხანდახან როგორ მიხარია ხოლმე... ხანდახან კი არა ხშირად ... მალე მგონი საერთოდ ხელს ჩავიქნევ.

მაგრამ იმედს ვიტოვებ, რომ ეს უკანასკნელი არ მოხდება : )

და რომ I will survive !!! : )

The same ... Again ...

ისე რა სხვადასხვა აზრები და ფიქრები აქვთ თავში ადამიანებს და რა სხვადასხვა საფიქრალი და საზრუნავი ...

ვიღაც გოგო, რომელსაც არც კი ვიცნობ ტაილანდურ მასაჟზე მიყვება თუ რა კაია, რომ რელაქსაციისთვის მისწრებაა... აი მე როგორ მკიდია ეხლა ეგ ...

აღარ მინდა ხალხნო ეს ომი და არეულობა ...

აი პროსტა მართლა დავიღალე, 123456789 ადამიანი ყოველდღე რომ მოუწოდებს რუსეთს გაიყვანონ ჯარები და რომ არ გაყავთ ... ჯერ ყველა უნიტაზი ხო არ წაუღიათ და ყველა არ გაუძარცვიათ ?! ყველას ხო აქვს ნერვები ? მაგრამ მე აღარ მაქვს, დავიღალე ...

ტელევიზორში ეს ამბებია, ინტერნეტში ამაზეა ლაპარაკი, სკაიპს ჩავრთავ ყველაფერი მაინც ომის თემამდე დადის, ტელეფონი რეკავს და მაგაზე მელაპარაკებიან, მესიჯი მოდის და ტექსტი ისევ უცვლელია ( უმეტესობა) ... გარეთ გავალ და ვინმეს ვნახავ და ისევ ეს ომი და რუსეთი ჯარები ... მაღაზიაში შევალ იქაც მაგაზე ლაპარაკობენ ...

სად გინდა რო წახვიდე ? ვიზებსაც აღარ იძლევიან : (((

ვერც წიგნს ვიღებ ხელში რო წავიკითხო, გულს ვერ ვუდებ... ვუსმენ გრუზ სიმღერებს და ვარ ასე ...

ჩემი თავი თუ არ დავატრეინინგე ისე არაფერი გამოვა ...

...

რა ვქნა? დავიძინო თუ არ დავიძინო ? :)

ალბათ უფრო უნდა დავიძინო ...

მაგრამ რაღაც დიდად რო არ მეძინება ?

მგონი შარში ვეხვევი და არ მინდა, აი არანაირად არ მინდა, სურვილიც არ მაქვს ...

არადა ვაბშე ვერ წარმოვიდგენდი

ყველაფერი კარგი მოულოდნელად ხდებაო... მაგრამ მე არ მინდა ეგ რო მოხდეს და არც მოვახდენ ! : ) და კარგიც არააა თან ...

აი შანსი არაა !!!

მკიდია !

She's leaving the day after tomorrow. . .

მმმმ ახლა ვუსმენ Barry white-ს, რომელიც ლევანის დახმარებით გუშინ გადმოვიწერე... მთელი ზაფხული მაგას ვუსმენდი მოჭრილ ვერსიას ოღონდ,ძლივს მთლიანი ! : )


ინაჩოს დაბადების დღეზე ვიყავით ახლა მე და ნანო, ძლივს მივაგენით სახლს, ვითომ გვახსოვდა მაგრამ უაზროდ ვიბოდიალეთ, სად ვაჟას მე–2 კვარტალი და სად ნუცუბიძის ბოლო ? ბოლოს, მას შემდეგ რაც თითქმის მთელი ნუცუბიძე ფეხით გამოვიარეთ მივაგენით სახლს, კაი დრო გავატარეთ და წამოვედით ...

ხვალ ეკა უნდა ვნახო, რო არ ვნახო გავგიჟდები, 1 წელი ვეღარ ვნახავ : ((((


მომენატრება, ძალიან ...

ეკ, ვიცი ამ ბლოგს რო კითხულობ ხოლმე და აქაც დავწერ და ხვალაც გეტყვი ,რომ აი მაგრად მომენატრები, მართლა მაგრად ... კიდევ კარგი რომ ინტერნეტი გექნება... იმედია ... და იქ ვილაპარაკებთ ხოლმე... 1 წელი, რამდენი რამე მოხდება ამ 1 წლის განმავლობაში ალბათ ...

ძალიან მიყვარხარ კატერინ,ძალიან !

სკოლის მეგობარი მაინც სხვაა ხო იცი, მთელი ცხოვრება შენი მეგობარი და დაქალი ვიქნები და ყოველთვის გამიხარდება შენი კარგი ამბები : ) რაღაც ჩავირთესავით მაგრამ არაუშავს ...


ზატო იქიდან რა გოგო ჩამოხვალ : )

My B.Day : )

რამდენ ადამიანს ახსოვს თურმე ჩემი დაბადების დღე : )
ისეთი გახარებული ვიყავი, ნეტავ სულ მასეთი ვიყო ყოველთვის : )

28 ივლისი დადგა თუ არა წავიდა სმს–ები,ზარები,ზოგი მეილზეც მილოცავდა,ადნაკლასნიკებზეც, სად აღარ.


00.00- ზე : Happy B.day Tiko :-)

I was surprized : )



ყოველ ჩემს დაბადების დღეს თავში მაქვს ავარდნილი : )))))))

ძალიან მაგარი გრძნობაა როდესაც ყველა შენი მეგობარი გირეკავს და გეუბნება თუ როგორ უყვარხარ, რომ უსაყვარლესი ხარ, ერთადერთი და განუმეორებელი რომ ხარ,კეთილი და კარგი და ლამაზი რომ ხარ, აგივარდება თავში აბა რა იქნება : )

მმმმმმმმმმაგარია !


ვგიჟდები ამ ადამიანებზე : ) მართლა ვგიჟდები ტყუილად კი არა, ისე სიტყვას კი არ ვაყოლებ და ყველა ქრონიკულად მენატრება

და მართლა ბედნიერი ვარ ამდენ არაჩვეულებრივ ადამიანს რომ ვიცნობ !

აი დღეს ალექსანდრემაც როგორ გამახარა : ) ზუსტად ის მაჩუქა რაც ყველაზე მეტად გამისწორდებოდა : ) მაგარი ხარ დიდო ალექსანდრე ბაგრატიონ davidoff-Cave-Bowie : ))

Sweet summer days

მმმ რაღაც მომინდა ჩემს ბლოგში რაღაცეების ჩაწერა :) რა დავწერო რა დავწერო და გამახსენდა რომ ამ ზაფხულზე არაფერი დამიწერია... ამ ომმა ყველაფერი გადამავიწყა : (

ტაკს :

დასვენების ადგილი : ბეთანია : )

ქეთო, მარიკუნა, მე და ჩვენი ლელუჩი ( ეს უკანასკნელი დამხმარე პირი იყო ჩვენთან)

ააააააააარაჩვეულებრივი დრო გავატარეთ, რასაც ჰქვია დავისვენე, რაც ასე ძალიან მინდოდა. 3 კვირა სრულ ნირვანაში გავატარე ბოლო დღეებს თუ არ ჩავთვლით ...

დილას ვიღვიძებდი 10–11 ზე ( თბილისში მაგ დროს უკვე შუადღეა ხოლმე ჩემი დროით), მერე ავდგებოდით, ლეეეელ გვშიაა და ჩვენი ლელუჩი გვახვედრებდა ყველაფერს რასაც მოვისურვებდით. თავიდან არ იყო მარი, ჩვენი გადარეული მეგობარი, რაც ეგ ჩამოვიდა მაგის მერე ვაბშე გავუბერეთ : )))

მმმ ... სვეცკური ჩაი, მე რულზე, დანასთან ერთად ძილი, ღამე გველანდებოდა ვითომ ვიღაც კაცი დადიოდა ოთახებში, რო წამოვხტებოდით აღმოჩნდებოდა, რომ ფანჯარა ჭრიალების ქარისგან, აგვიტყდებოდა სიცილი, რომელიც მინიმუმ საათნახევარი გრძელდებოდა, აი ყველაფერზე ვიცინოდით თან შუაღამეს, სრული ბჟირი : ))) მე და ქეთო ერთმანეთის გვერდით რომ ვწევართ აი არ არსებობს ეგრე რო არ დაგვემართოს, ყველას გავაგიჟებთ ვინც გვერდით მოგვიწვება, სრულ მშვიდ ადამიანსაც კი : ))))


შუაღამეს რო ვმღეროდი Chicago-ს "You are the inspiration"-ს და მე მეგონა ჩუმად ვღიღინებდი და თურმე ლამის ბავშვს გაეღვიძა : )))

რამდენია მარიკუნა 5+4 ? 9–3 ?
პეპი გრძელიწინდას ფონზე მე რეკლამის პრინციპებს რომ ვკითხულობდი
ბიზნეს გეგმა რომ დავსახეთ
ფეხები რომ კედელზე მელაგა და მუსიკას ვუსმენდი თვალდახუჭული და ფეხზე მეკიდა ყველაფერი და ამ დროს ჩემთვის ვარ და მარიმ სანთებელა მესროლა მზეზე ნადები და ზედ მუხლებზე რო ამიფეთქდა, ლამის მოსასულიერებელი რო გავხდი : ))))))

ქეთომ 3 ჯერ რო გადმომაგდო ლოგინიდან 1 ღამის განმავლობაში , ბოლოს ლამის იატაკზე დავიძინე : )))

ლელა რო გავაგიჟეთ : ))) მაგარი ვინმეები ხართო : )))

კიდევ ბევრი რამეა რასაც აქ არ დავწერ მაგრამ არ დამავიწყდება არასდროს : )))

გიჟების ხელში რო ჩავარდები ხდება რა ხოლმე : )))

ძროხის ამბები, გაჭყლეტილი ღამურა, ტურები და სინდიოფალები ...


მართლა მაგარი იყო ყველაფერი ! : )

...

ქეთოს, ჩემი და მარის ხელები ...

NO WAR !!!

11.08.2008



ეს რა ყოფაში ვართ... სიცხეს აღარავინ ჩივის.ტელეფონში პირველი კითხვაა : "ხო მშვიდობაა?ხო კარგად ხარ?"... ერთი და იგივე შინაარსის sms-ები აგერ უკვე 7 აგვისტოს მერე. რაც ამ ბოლო ხანებში ტელევიზორისთვის არ მიყურებია ახლა ავინაზღაურე.

არ დამავიწყდება 8 აგვისტოს დილას ზუსტად საათი არ მახსოვს ალბათ 11 იქნებოდა, ქეთოს, მარიკუნას და მე გვეძინა და უცებ მარი შემოვარდა, ომი დაიწყო,ცხინვალს ბომბავენო. გიჟებივით წამოვვარდით და კიბეებზე გადარეულებივით ჩავედით კურიერის საყურებლად. ზარები დედასთან,მამასთან,მეგობრებთან,ნაცნობებთან... გაიწვიეს თითქმის ყველა ჩემი მეგობარი, მერე ნერვიულობა,ბევრი, ძალიან ბევრი. ეს სიტუაცია უკვე რამოდენიმე დღეა გრძელდება ... ვზივართ ტელევიზორთან მე, ქეთი, მარი,მარიკუნა და ლელა და ვუყურებთ. რას ? რას და როგორ დაიბომბა საქართველოს ქალაქები, როგორ იხოცება უდანაშაულო ხალხი ...


რაც ცხოვრებაში არასდროს მითქვამს იმას ვამბობ ახლა... ყოველ აფეთქებაზე გული მისკდება და ტანში მივლის ჟრუანტელი. ყოველ ღამეს გულის კანკალით ვიძინებთ მე და ქეთო, ერთი სული მაქვს, რომ გათენდეს. აი გუშინაც, უფრო სწორედ დილის 5–ს რომ 20 აკლდა ისმის აფეთქების ხმა ...

თი, გაიგე ?
კი. ქეთ, ვაი, რა ვქნათ ...


ყოველ ღამე მესიზმრება, რომ ავტომატგადაკიდებული სადღაც გავრბივარ, ვითომ დაგვარბიეს, ხან სად გავრბივარ, ხან სად ...

რა დააSავა ჩვენმა თაობამ ესეთ დროს რომ ვიზრდებით, ჯერ იყო და 91–91–93 წლები,დღემდე კარგად მახსოვს ის პერიოდი... ხან რა, ხან რა. მერე 7 ნოემბერი, ძლივს რომ გადავიტანეთ და ახლა კიდევ ეს ომი ...ამოვიდა მართლა ყელში. გაშტერებული სახეებით ვზივართ 3 გოგო და აქედან 2 იმაზე ფიქრობს, რომ ქმრები არ გაიწვიონ ომში... ხალისი დავკარგეთ ყველაფრის, სულ დაძაბულები ვართ ...

ახლაც ამოვედი და ვზივარ და ამას ვწერ... 2–ს აკლია 10 წუთი.. ისევ კურიერი... ისევ ერთი და იგივე, როდემდე ? ნუ ნერვიულობო დედაჩემი სულ მაგას მეუბნება რომ მირეკავს, როგორ ვიჯდე ესე, გული შემტკივა ჩვენს ქვეყანაზე, ამ სიდებილეზე, იდიოტობაზე, სრულ მარაზმზე, მეცოდება ეს ბიჭები რაღაც ბოდიში და სირების ამბიციების გამო რომ იხოცებიან. რამდენი ჩემი მეგობარი იყო საფრთხეში ამ ბოლო ხანებში, არასდროს დამავიწყდება დათოს მესიჯი მეორე ერაყში ვარო, იმდენი დაჭრილი და დაღუპულიაო...

ის ადამიანებიც კი, რომლებსაც არასდროს უნერვიულიათ პოლიტიკაზე, ისინიც კი დაშტერებული უყურებენ მიმდინარე მოვლენებს. გული ხო ყველას უდევს ...

გუშინ მარიმ, ქეთომ და მე წითელი ფლომასტერებით ხელის გულებზე დავიწერეთ NO WAR ! და სურათი გადავუღეთ...

დავიღალე...