სიმღერიდან აგორებული ფიქრები, ასოციაციური ჯაჭვი, უკან ნაბიჯი წარსულში, მომავალშიც, ახლანდელ დროში არსებული სიტუაციების გადახედვა უცებ...
მინდა თუ არ მინდა მაინც ჯეიმს ჯოისი მახსენდება ასოციაციურ ჯაჭვზე. ალბათ ასეც უნდა იყოს, ეს სიტყვათა შეთანხმება ხომ ზუსტად სტუნდეტობისას, მე-4 კურსზე ყოფნის დროს გვიტრიალებდა თავში ყველაზე ხშირად. შედეგი კი ის მოიტანა, რომ ახლა, რამდენი რამეს ვფიქრობ და თემიდან თემაზე გადავდივარ გონებაში ავტომატურად, იმდენი ულისე და საერთოდ, ეს ზემოდ ხსენებული ადამიანი მახსენდება.
აი ამდენი რამის გაკეთება შეუძლია სიმღერას :)
ხასიათზე მოყვანა და გამხიარულება, ისევე როგორც დაგრუზვა...
და კიდევ ბევრი რამის.
მე სულ თან დამაქვს ჩემი სიმღერები, სულით და გულით რომ ჩემია, რომელთა გარეშეც არ შემიძლია.
მელომანი ვარ თავიდან ფეხებამდე :)
Tuesday, 29 September 2009
Sunday, 27 September 2009
რატომ არ ვარ ქაჯი?
ისმის კითხვა:
რატომ არ ვარ ქაჯი?
მთელი დღეა ათას სისულელეზე ვფიქრობ და იმას მივხვდი, რომ ქაჯები დღევანდელ საზოგადოებაში მოწინავე პოზიციებს იკავებენ და ბევრგან ნორმალურებს უსწრებენ წინ.
ბევრ რამეშია ეს, დაკვირვებული ვარ.
მგონი, ამ ცხოვრებაში ქაჯიც უნდა იყო, ნაგლიც ხანდახან და გამტანი ისეთი, რომ თავზე სხვა ქაჯმაც კი ვერ გადაგიაროს.
და რატომ არ მე ესეთი?
ხო... და რობოტიც უნდა იყო, უგრძნობიც, ქვა... ფეხებზემკიდია...
გული ხანდახან უნდა ამოიღო ხოლმე და მარტო გონებრივად იფიქრო და იაზროვნო.
ვარგა ესე?
არ ვიცი ...
რატომ არ ვარ ქაჯი?
მთელი დღეა ათას სისულელეზე ვფიქრობ და იმას მივხვდი, რომ ქაჯები დღევანდელ საზოგადოებაში მოწინავე პოზიციებს იკავებენ და ბევრგან ნორმალურებს უსწრებენ წინ.
ბევრ რამეშია ეს, დაკვირვებული ვარ.
მგონი, ამ ცხოვრებაში ქაჯიც უნდა იყო, ნაგლიც ხანდახან და გამტანი ისეთი, რომ თავზე სხვა ქაჯმაც კი ვერ გადაგიაროს.
და რატომ არ მე ესეთი?
ხო... და რობოტიც უნდა იყო, უგრძნობიც, ქვა... ფეხებზემკიდია...
გული ხანდახან უნდა ამოიღო ხოლმე და მარტო გონებრივად იფიქრო და იაზროვნო.
ვარგა ესე?
არ ვიცი ...
Saturday, 26 September 2009
...
არ გაფასებენ და ნუ გაფასებენ, იყვნენ ეგრე.
არც შენ უნდა დააფასო ასეთი და თავი არ უნდა გაუყადრო.
მგონი ყველაფერი გასაგებია აქ.
არც შენ უნდა დააფასო ასეთი და თავი არ უნდა გაუყადრო.
მგონი ყველაფერი გასაგებია აქ.
Friday, 25 September 2009
Wednesday, 23 September 2009
რა მიყვარს
რეები მომწონს და მიყვარს მე, ჩამოვწერ :)
ოღონდ თანმიმდევრობას ყურადღება არ მიაქციოთ.
პარიზი და საერთოდ საფრანგეთი (შეიძლება ვინმემ იფიქროს, რა ტვინი წაიღო-ო და დაე იფიქრეთ, შეძახილმა ხე გააახმო-ოო და მეც იმდენი ვიძახე, რომ მაინც წავედი და ახლა სხვა რამეს ვიძახებ 1 წელი, 1 წელი თუ უშველის ოღონდაც და იქაც წავალ მერე, ვოტ ტაკ) ;
მუსიკა- მხოლოდ მოწონება/სიყვარული არაა ამ პუნქტში, აქ ადგილი აქვს გაგიჟებასა და გადარევას :)))
ჩემი მეგობრები :)
ჩემი ოჯახი;
ჩემი პატარა ბალიში;
ჩემი კომპიუტერში, დ დისკზე, მუსიკალური განყოფილება და კერძოდ 3 ცალი ფოლდერი; ეს ის ფოლდერებია, რომელთა დაკარგვას ვერ გადავიტან;
ცხელი ჩაი ლიმნით;
სალათები
შემწვარი კარტოფილი;
ანანასის წვენი;
Ipod,Iphone,Macbook,iMac და საერთოდ APPLE;
ჩემი Pet Jondo :)))
facebook;
Blog;
თბილისი;
Jack Daniel's;
კიბორჩხალის სალათი, რომელიც აგერ იბისი-ში იყიდება;
ფრანული ენა;
ჯაზი
წიგნები
ჩარლზ ბუკოვსკი, ჩემი ბოლოდროინდელი გატაცება;
ჩემი ქუჩა;
ზაფხული;
ტკბილი ძილი;
გაგრძელება იქნება...
ოღონდ თანმიმდევრობას ყურადღება არ მიაქციოთ.
პარიზი და საერთოდ საფრანგეთი (შეიძლება ვინმემ იფიქროს, რა ტვინი წაიღო-ო და დაე იფიქრეთ, შეძახილმა ხე გააახმო-ოო და მეც იმდენი ვიძახე, რომ მაინც წავედი და ახლა სხვა რამეს ვიძახებ 1 წელი, 1 წელი თუ უშველის ოღონდაც და იქაც წავალ მერე, ვოტ ტაკ) ;
მუსიკა- მხოლოდ მოწონება/სიყვარული არაა ამ პუნქტში, აქ ადგილი აქვს გაგიჟებასა და გადარევას :)))
ჩემი მეგობრები :)
ჩემი ოჯახი;
ჩემი პატარა ბალიში;
ჩემი კომპიუტერში, დ დისკზე, მუსიკალური განყოფილება და კერძოდ 3 ცალი ფოლდერი; ეს ის ფოლდერებია, რომელთა დაკარგვას ვერ გადავიტან;
ცხელი ჩაი ლიმნით;
სალათები
შემწვარი კარტოფილი;
ანანასის წვენი;
Ipod,Iphone,Macbook,iMac და საერთოდ APPLE;
ჩემი Pet Jondo :)))
facebook;
Blog;
თბილისი;
Jack Daniel's;
კიბორჩხალის სალათი, რომელიც აგერ იბისი-ში იყიდება;
ფრანული ენა;
ჯაზი
წიგნები
ჩარლზ ბუკოვსკი, ჩემი ბოლოდროინდელი გატაცება;
ჩემი ქუჩა;
ზაფხული;
ტკბილი ძილი;
გაგრძელება იქნება...
Labels:
bukowski,
Jazz,
La vie,
Literature,
Music,
Paris,
რა მიყვარს,
ძილი
Tuesday, 22 September 2009
ბავშვობაში მეგონა, რომ...
მიმთაგეს და მეც ვწერ, თუმცა, უნდა აღვნიშნო, რომ ბავშვობაში სულაც არ მქონდა რაღაც ”წვეტიანი” იდეები, რეალობას ვუყურებდი ხოლმე მაქსიმალურად. არც არავის ვაიგივებდი ზღაპრის გმირებთან, დედაჩემი დედაჩემი მეგონა და არა ვიღაც ფერია ან ბოროტი ჯადოსანი და ღამეც მშვიდად მეძინა.
მაშ ასე:
ბავშვობაში მეგონა, რომ:
ძალიან ნელა გადიოდა დრო. სანამ ჩემი დაბადების დღე დადგებოდა მეგონა, რომ საუკუნე გადიოდა; და ზაფხულის არდადეგებიც იწელებოდა, თუმცა სასიამოვნოდ.
სკოლაში მეგონა, რომ ძალიან დიდი ბავშვები დადიოდნენ და უკვე ჩამოყალიბებული ადამიანები იყვნენ;
მეგონა, რომ ჩემს პირველ სკოლაში (51-ე) ხორცის ”პერაშკებში” თაგვის ხორცი იდო და ამიტომ მარტო უბრალო ფუნთუშას ვჭამდი ხოლმე შესვენებებზე;
მეგონა, რომ მეორე სკოლაში (61-ე) რომ გადმომიყვანეს მე-4 კლასში ყველა შემიძულებდა იმიტომ,რომ ახალი ვიყავი;
მეგონა, რომ მთელი ცხოვრება თოჯინებით ვითამაშებდი (ისე დიდი ხანი კი ვითამაშე);
მეგონა, რომ სკოლაში მარტო რომ წავედი პირველად, დოლიძეზე მანქანა გამიტანდა გადასასვლელზე გადასვლისას;
მეგონა, რომ 20 წელს გადაცილებული ადამიანები უკვე მოხუცებულობასთან ახლოს იყვნენ;
მეგონა, რომ სტაფილოს თუ შევჭამდი ბევრს მაღალი გავიზრდებოდი;
მეგონა, რომ ჩემი ბაღელი ხუჭუჭთმიანი ეკა ჩემი საუკეთესო მეგობარი იქნებოდა მთელი ცხოვრების განმავლობაში,მაგრამ შევცდი. ბაღი მორჩა და დასრულდა ჩვენი მეგობრობაც;
მეგონა, რომ უნივერსიტეტში რომ ჩავაბარებდი, რაღაც საოცარ რამეებს ვისწავლიდი;
და ა.შ.
ბევრი რაღაც აღარც მახსოვს, რა მეგონა და რა არა. ეს უბრალოდ მცირე ჩამონათვალია იმისა, რაც ახლა მომივიდა თავში.
მეც ჩვეულებრივი ბავშვი ვიყავი. ისევე როგორც ყველა, მეც დავდიოდი სკოლაში, მერე ვმეცადინეობდი გაკვეთილებს,მერე ჩავდიოდი ეზოში და ვთამაშობდი.
მიხაროდა ცხოვრება და მიყვარდა ახალი წელი.
რაც გავიზარდე ახალი წელი აღარ მიყვარს, ვფიქრობ, რომ სულ ერთი და იგივეა.
ცხოვრებაშიც ბევრი რამე აღმოვაჩინე. მივხვდი, რომ მთლად კარგი არ არის.
რაც ვიზრდები მით უფრო ბევრ რამეს ვხვდები და ხშირად მინატრია ისევ იმ ბავშვობაში დავბრუნებულიყავი და საკონტროლოებზე მედარდა. მაშინ ეს დიდ რამედ მიმაჩნდა.
აი ასე უფასურდება ჩვენში რაღაც-რაღაცეეები და ეს პროცესი სულ გრძელდება იმიტომ,რომ ცხოვრება გადის და ვერ გააჩერებ ერთ ადგილას.
P.S. სიცხე მაქვს და თუ რამე ავურიე არ დამძრახოთ :)
მაშ ასე:
ბავშვობაში მეგონა, რომ:
ძალიან ნელა გადიოდა დრო. სანამ ჩემი დაბადების დღე დადგებოდა მეგონა, რომ საუკუნე გადიოდა; და ზაფხულის არდადეგებიც იწელებოდა, თუმცა სასიამოვნოდ.
სკოლაში მეგონა, რომ ძალიან დიდი ბავშვები დადიოდნენ და უკვე ჩამოყალიბებული ადამიანები იყვნენ;
მეგონა, რომ ჩემს პირველ სკოლაში (51-ე) ხორცის ”პერაშკებში” თაგვის ხორცი იდო და ამიტომ მარტო უბრალო ფუნთუშას ვჭამდი ხოლმე შესვენებებზე;
მეგონა, რომ მეორე სკოლაში (61-ე) რომ გადმომიყვანეს მე-4 კლასში ყველა შემიძულებდა იმიტომ,რომ ახალი ვიყავი;
მეგონა, რომ მთელი ცხოვრება თოჯინებით ვითამაშებდი (ისე დიდი ხანი კი ვითამაშე);
მეგონა, რომ სკოლაში მარტო რომ წავედი პირველად, დოლიძეზე მანქანა გამიტანდა გადასასვლელზე გადასვლისას;
მეგონა, რომ 20 წელს გადაცილებული ადამიანები უკვე მოხუცებულობასთან ახლოს იყვნენ;
მეგონა, რომ სტაფილოს თუ შევჭამდი ბევრს მაღალი გავიზრდებოდი;
მეგონა, რომ ჩემი ბაღელი ხუჭუჭთმიანი ეკა ჩემი საუკეთესო მეგობარი იქნებოდა მთელი ცხოვრების განმავლობაში,მაგრამ შევცდი. ბაღი მორჩა და დასრულდა ჩვენი მეგობრობაც;
მეგონა, რომ უნივერსიტეტში რომ ჩავაბარებდი, რაღაც საოცარ რამეებს ვისწავლიდი;
და ა.შ.
ბევრი რაღაც აღარც მახსოვს, რა მეგონა და რა არა. ეს უბრალოდ მცირე ჩამონათვალია იმისა, რაც ახლა მომივიდა თავში.
მეც ჩვეულებრივი ბავშვი ვიყავი. ისევე როგორც ყველა, მეც დავდიოდი სკოლაში, მერე ვმეცადინეობდი გაკვეთილებს,მერე ჩავდიოდი ეზოში და ვთამაშობდი.
მიხაროდა ცხოვრება და მიყვარდა ახალი წელი.
რაც გავიზარდე ახალი წელი აღარ მიყვარს, ვფიქრობ, რომ სულ ერთი და იგივეა.
ცხოვრებაშიც ბევრი რამე აღმოვაჩინე. მივხვდი, რომ მთლად კარგი არ არის.
რაც ვიზრდები მით უფრო ბევრ რამეს ვხვდები და ხშირად მინატრია ისევ იმ ბავშვობაში დავბრუნებულიყავი და საკონტროლოებზე მედარდა. მაშინ ეს დიდ რამედ მიმაჩნდა.
აი ასე უფასურდება ჩვენში რაღაც-რაღაცეეები და ეს პროცესი სულ გრძელდება იმიტომ,რომ ცხოვრება გადის და ვერ გააჩერებ ერთ ადგილას.
P.S. სიცხე მაქვს და თუ რამე ავურიე არ დამძრახოთ :)
Monday, 21 September 2009
.
მგონი ვცივდები.
საზიზღარი შეგრძნებააა, დამეთანხმებით. როდესაც ხან გაჯრიალებს, ხან გცხელა, ხან უცებ გცივა, გსიამოვნებს ცხელი ჩაი და სითბო. გიბრუვდება თავი, გიხურს ხელები და ა.შ.
ამინდიც ცუდია, წვიმს.
წვიმა მარტო მაშინ მიყვარს თუ სახლში ვარ და გარეთ არ ვარ გასასვლელი. სხვა შემთხვევაში გარეთ ქოლგით ხელში ბოდიალი სულ არააა სასიამოვნო. თუმცა ბევრს მოსწონს. ვერავის შევეკამათები, გემოვნებაზე არ დაობენ,მაგრამ სულ ყოველთვის დაობენ.
აი ახლაც გამაჟრიალა...
თათა წავიდა გერმანიაში :( გუშინწინ დავემშვიდობე, მაკდონალდსში ვიყავით მე, თათა და გიო. ახლა კიდევ მინიმუმ 1 წელი ალბათ ვრე ვნახავ... და ცუდია. ასე მიდიან, მოდიან...
რავიცი რა... ხანდახან მინდა, რომ ავდგე და წავიდე ამ ქვეყნიდან და კაი ხანი აღარ ჩამოვიდე...
საზიზღარი შეგრძნებააა, დამეთანხმებით. როდესაც ხან გაჯრიალებს, ხან გცხელა, ხან უცებ გცივა, გსიამოვნებს ცხელი ჩაი და სითბო. გიბრუვდება თავი, გიხურს ხელები და ა.შ.
ამინდიც ცუდია, წვიმს.
წვიმა მარტო მაშინ მიყვარს თუ სახლში ვარ და გარეთ არ ვარ გასასვლელი. სხვა შემთხვევაში გარეთ ქოლგით ხელში ბოდიალი სულ არააა სასიამოვნო. თუმცა ბევრს მოსწონს. ვერავის შევეკამათები, გემოვნებაზე არ დაობენ,მაგრამ სულ ყოველთვის დაობენ.
აი ახლაც გამაჟრიალა...
თათა წავიდა გერმანიაში :( გუშინწინ დავემშვიდობე, მაკდონალდსში ვიყავით მე, თათა და გიო. ახლა კიდევ მინიმუმ 1 წელი ალბათ ვრე ვნახავ... და ცუდია. ასე მიდიან, მოდიან...
რავიცი რა... ხანდახან მინდა, რომ ავდგე და წავიდე ამ ქვეყნიდან და კაი ხანი აღარ ჩამოვიდე...
Saturday, 19 September 2009
სუთიძის ქორწილი
დღეს დიდი დღე იყო!
სუთიძე გავათხოვეთ და პატრონს ჩავაბარეთ :)
უმაგრესი დღე იყო, მართლა, ემოციებით სავსე, სიხარულებით და სიყვარულებით, როგორც ხდება ხოლმე ქორწილის დღეს. ჯვრისწერა ანანურში ჰქონდა, ულამაზეს ადგილას, 2 წლის წინ ექსკურსიაზე რომ ვიყავით ჩემს დაბადების დღეს ეგ გამახსენდა.. და ვინ წარმოიდგენდა რომ 2 წლის მერე ისევ ანანურში ისევ ერთად შევიყრებოდით ნინოს ჯვრისწერაზე :)
ულამაზესი იყო ნინა, უ ლ ა მ ა ზ ე ს ი!!!
ისედაც ლამაზია, მაგრამ დღეს განსაკუთრებით :)
ბუკეტი დავიჭირე :))))))))))
მიხარია, მიხარია, მიხარიაააა დღევანდელი დღე :)
მიყვარხართ,ბავშვებო!
სუთიძე გავათხოვეთ და პატრონს ჩავაბარეთ :)
უმაგრესი დღე იყო, მართლა, ემოციებით სავსე, სიხარულებით და სიყვარულებით, როგორც ხდება ხოლმე ქორწილის დღეს. ჯვრისწერა ანანურში ჰქონდა, ულამაზეს ადგილას, 2 წლის წინ ექსკურსიაზე რომ ვიყავით ჩემს დაბადების დღეს ეგ გამახსენდა.. და ვინ წარმოიდგენდა რომ 2 წლის მერე ისევ ანანურში ისევ ერთად შევიყრებოდით ნინოს ჯვრისწერაზე :)
ულამაზესი იყო ნინა, უ ლ ა მ ა ზ ე ს ი!!!
ისედაც ლამაზია, მაგრამ დღეს განსაკუთრებით :)
ბუკეტი დავიჭირე :))))))))))
მიხარია, მიხარია, მიხარიაააა დღევანდელი დღე :)
მიყვარხართ,ბავშვებო!
Friday, 11 September 2009
Thursday, 10 September 2009
Monday, 7 September 2009
DRUNK POST
კონიაკი ნინოსთან და დათოსთან ერთად :)
არეული აზრები
უაზრო ფიქრები
გაქცეული ხელები
მბრუნავი სამყარო
ტრიალებს, ბზრიალებს
ხან დახუჭული, ხან გახელილი თვალები
ათასი სისულელე თავში
მუსიკა,რომელიც მალამოდ ედება ყველაფერს
კონიაკს რომ უხდება ისეთი
სიცილი, კისკისი, ხარხარი ...
YEAH, EVERYTHING'S FINE :)
არეული აზრები
უაზრო ფიქრები
გაქცეული ხელები
მბრუნავი სამყარო
ტრიალებს, ბზრიალებს
ხან დახუჭული, ხან გახელილი თვალები
ათასი სისულელე თავში
მუსიკა,რომელიც მალამოდ ედება ყველაფერს
კონიაკს რომ უხდება ისეთი
სიცილი, კისკისი, ხარხარი ...
YEAH, EVERYTHING'S FINE :)
Subscribe to:
Posts (Atom)